บุญคุณของลูกต่อแม่เกิดขึ้นตอนไหน?

สวัสดีครับพี่ ๆ ทุกท่าน
​ผมขอตั้งคำถามที่เชื่อว่าอาจจะ ขัดใจ ความเชื่อดั้งเดิมของสังคม: คำว่าบุญคุณของลูกที่มีต่อแม่นั้นเกิดขึ้น ณ จุดใดกันแน่?
​๑. การเลือกของแม่: ตรรกะของความเสี่ยง
​ผมเชื่อว่าผู้หญิงทุกคน ทราบดีอยู่แล้ว ถึงต้นทุนและภาระทั้งหมดของการมีลูก:
​ต้นทุนทางกายภาพ: การตั้งครรภ์ ๙ เดือน, ฮอร์โมนที่เปลี่ยน, สุขภาพที่แย่ลง, การนอนที่ไม่เป็นเวลา
​ต้นทุนทางเศรษฐศาสตร์: ค่าใช้จ่ายมหาศาล, การเสียโอกาสในการทำงาน, ความท้าทายทางอารมณ์
​เมื่อแม่ตัดสินใจมีลูก แม้จะรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ลำบากและเหนื่อยมาก นั่นแสดงว่า ความปรารถนา (ความอยากมีลูก) มีน้ำหนัก เหนือกว่า เงื่อนไขความลำบากทั้งหมดนี้
​ถ้าแม่ เลือกที่จะยอมรับความเสี่ยงและความลำบากเหล่านี้ด้วยตนเอง ตั้งแต่ต้น โดยที่ลูกยังไม่ได้ร้องขอ... แล้วเหตุใดลูกจึงต้อง "ติดหนี้บุญคุณ" ตั้งแต่แรก?
​๒. การนิยามใหม่: บุญคุณต้องปราศจากการยัดเยียด
​หลายคนบอกว่าบุญคุณเกิดขึ้นตั้งแต่ในท้อง หรือตั้งแต่วินาทีที่ท่านเลี้ยงดู แต่ผมมีมุมมองที่แตกต่าง:
​ผมเชื่อว่า บุญคุณที่แท้จริงจะเกิดก็ต่อเมื่อลูกคนนั้น 'ตระหนักรู้' ด้วยตนเอง โดยปราศจากคำสั่งสอนจากพ่อแม่ ว่าสิ่งที่ได้รับนั้นมีคุณค่ามหาศาล
​บุญคุณที่แท้: คือความรู้สึกสำนึกที่เกิดขึ้นเองจากความรักที่ได้รับ
​บุญคุณที่เป็นหน้าที่: คือสิ่งที่ถูกยัดเยียดหรือคาดหวังให้ทำเพื่อ 'ชดใช้หนี้'
​ถ้าการดูแลของเราเป็นเพราะถูกยัดเยียดว่าเป็น "หน้าที่"... นั่นจะไม่ใช่บุญคุณอีกต่อไป แต่มันคือ ความรับผิดชอบที่ถูกบังคับ
​๓. การมีลูกคือการลงทุนที่ยอมรับความเสี่ยง
​หากใครถามว่า "แล้วจะมีลูกไปทำไม ถ้าลูกจะไม่ตอบแทนบุญคุณที่เลี้ยงมา?"
​คำถามนั้นยิ่งตอกย้ำว่า คุณมองว่าการมีลูกคือ "การลงทุน" และการลงทุนย่อมมาพร้อมกับ ความเสี่ยง
​เมื่อคุณเลือกที่จะลงทุน คุณต้องยอมรับผลตอบแทนทุกรูปแบบ: ได้กำไร (ลูกดูแลตอบแทน) หรือ ขาดทุน (ลูกไม่ได้ตอบแทนอะไรเลย)
​มันคือการตัดสินใจของคุณ ในฐานะนักลงทุนที่เลือกความเสี่ยงนี้เอง ไม่มีใครบังคับ
​ดังนั้น สุดท้ายแล้ว การตอบแทนหรือไม่ตอบแทน ก็ควรเป็น เจตจำนงที่บริสุทธิ์ของลูก ที่เกิดจากการตระหนักรู้ ไม่ใช่การบังคับจากความคาดหวังของพ่อแม่ครับ

เหตุผลหลักที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่อที่อยากจะแลกเปลี่ยนความรู้และทัศนคติส่วนตัว ความคิดของผมสามารถเปลี่ยนแปลงได้ถ้าหากมีข้อมูลหรือความคิดที่ดีกว่าเดิม ดังนั้นผมจึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้แลกเปลี่ยนความคิดใหม่ๆ    ​ขอบคุณครับ