+++ สักภาพแก้ (คลับ) เหงา ไม่เห็นเงาคนใช้พานา สักเท่าใด +++

คนเดินดิน ทั่วไป ไม่น่ามอง ไม่เป็นที่ หมายปอง ของใครเขา คนเกี่ยวก้อย เดินเคียง มีเพียงเงา ทุกๆวัน เปลี่ยวเหงา เดินเข้าซอย อธิษฐาน กับจันทรา ยามราตรี ขอให้มี ใครเมตตา มารักหน่อย จะมีไหม คนดีๆ ที่รอคอย

ตอนที่ 6: คืนแห่งการสารภาพ 🌙 เสียงฝนโปรยปรายลงมาเบา ๆ ในยามค่ำ หลังร้านคาเฟ่เล็ก ๆ แห่งนั้น มีนาเดินออกมาหลังจากล้างจานเสร็จ เธอเงยหน้ามองฟ้า... ลมเย็นแบบที่ไม่บ่อยนักในกรุงเทพฯ “ทำไมออกมายืนตา

“อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” เสียงตะโกนของ “อิงดาว” ดังก้องท้องนา ขณะที่เธอพยายามดึงข้อเท้าออกจากโคลนในคันนา แต่ชายหนุ่มร่างสูงผิวเข้มในเสื้อเชิ้ตสีซีดกลับยื่นมือมาช่วยเธออีกครั้ง

เมื่อก่อนก็ทำงานในเมืองกรุง ก่อน40 หลังอายุ40+ มาอยู่บ้านนอก เข้าเมืองบ้างเวลาเหงาๆ อยู่เมืองมากก็เบื่อรถติด pm2.5 วุ่นวาย แต่พออยู่บ้านนอก โล่งสบายไร้เงาผู้คน แรกๆ ก็สบายดี หลังๆ เหงา สรุป ใช้ชีวิตใน