เพื่อนๆพี่ๆคงอยากรู้ใช่มั๊ยจ๊ะว่า ตั้งแต่ attack ไปครั้งสุดท้ายเมื่อเกือบ 3 ปีที่แล้ว เรามีอาการยังไง เป็นยังไงบ้าง หายหรือยัง หรือดีขึ้นแค่ไหนยังไงใช่มั๊ยจ๊ะ เอาล่ะเราจะไขปริศนาข้อนี้ให้ล่ะนะ ^^
ตั้งแต่ที่โดน attack แบบหนักหนาสาหัสไปครั้งนั้น ก็ทำกายภาพมาเรื่อยๆ ตอนแรกที่เริ่มยืนได้ ก็ไปทำกายภาพทันที ช่วงนั้นไปทำเกือบทุกวัน อาทิตย์ละ 4-5 ครั้ง ด้วยความที่อยากเดินได้เร็วๆ จนเดินได้ แต่ใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะเดินได้นั้น จำไม่ได้แล้วล่ะ แต่ก็นานอยู่หลายเดือนหรือเกือบปีนี่แหละ
แต่ถึงจะเดินได้ ตั้งแต่ครั้งนั้นก็ไม่เหมือนเดิมแระ ทุกย่างเปลี่ยนไป ตัวโรคมีผลกับหลายๆอย่างของร่างกาย จนกระทั่งตอนนี้
1. การทรงตัว ตั้งแต่เริ่มเดินได้ การทรงตัวก็เปลี่ยนไป คือคนปกติการทรงตัวจะดี แต่เราจะเดินเซเป็นงู หรือคนเมา บางทีคนที่เห็นเราเดิน อาจจะคิดว่าสงสัยยัยนี่ท่าจะเมาค้างแฮะ 555
แล้วไอ้การทรงตัวเนี่ย นอกจากเวลาเดินแล้ว วิ่งก็ไม่ไหว กระโดดก็ไม่ไหว หรือพูดง่ายๆก็คือ จากเดิมที่เป็นคนเข้าฟิตเนส ออกกำลัง แต่ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับเจ้า NMO เนี่ย เรากับฟิตเนสต้องตัดขาดกันไปโดยปริยาย
แล้วไอ้การทรงตัวเนี่ย ยังทำให้เวลาเดิน เดินได้ช้าลง จากเดิมเป็นคนที่เดินเร็ว โดยเฉพาะเวลาลงบันได ถ้าไม่มีราวให้จับนี่จบกัน ถามว่าลงได้มั๊ย พอลงได้ แต่ต้องใช้พลังในการทรงตัวอย่างมากมาย มีอยู่ครั้งนึง จะเดินลงบันไดตรงหน้าสยามเซ็นเตอร์ ก้าวๆไปขาทรุดล้มลงไปนั่งซะงั้น คนก็มอง เค้าคงคิดว่ายัยคนนี้เป็นอะไรเนี่ย อยู่ดีๆก็ทรุดลงไปนั่ง ดีที่ยังลุกขึ้นนะ อีกทีนึงก็ทำนู่นนี่นั่นในบ้าน กวาดใบไม้ อยู่ดีๆก็ขาทรุดล้มลงไปนั่งอีกแระ ครั้งนี้สดๆร้อนๆ เดินอยู่ในบ้าน หันจะเดินไปเอาของ ก็ขาทรุดลงไปนั่งอีกแหละ สงสัยเคยชินกับการทำอะไรเร็วๆ เลยรีบหันเร็วไปไปหน่อย เลยจบกัน
นี่คือส่วนนึงของการทรงตัวที่ผิดปกติ จนปัจจุบันนี้ เคยถามหมอว่าจะทำยังไงได้บ้าง หมอก็บอกทำกายภาพได้อย่างเดียว แต่จะเหมือนเดิมมั๊ย หมอบอกว่าเต็มที่ก็น่าจะ 80% นี่หละคือผลเกี่ยวกับการทรงตัว
2. กำลังที่อ่อนแรงลง หรือลดลง อันนี้ทำให้เวลาถือของ เดี๋ยวนี้ถือของหนักไม่ไหวแระ ถ้าเบาๆยังโอเค ถ้าหนักนี่จบข่าว เคยถือของหนักๆนี่ทำให้เวลาเดิน เล่นเอาเซเป็นงูยิ่งกว่าเดิม แถมด้วยอาการล้า วันรุ่งขึ้นเล่นเอาหมดแรง ขาลากก้าวไม่ค่อยออก โดยเฉพาะถ้าเดินเยอะมากๆแล้วเกิดอาการล้า หรือถ้าหนักเข้าก็จะยืดตัวไม่ออก คือเหมือนจะทรุดนั่งท่าเดียว ขนาดใช้ไม้เท้าช่วย ก็ยังยืดตัวไม่ออกเลย จะดีขึ้นก็ต่อเมื่อได้นอนพัก ยิ่งล้ามาก ก็ยิ่งต้องพักหลายวัน กว่าจะดีขึ้น โดยเฉพาะการขึ้นลงบันไดมากๆ ยิ่งตัวดีเลย ทำให้ล้าง่ายมากกกกก
3. อาการปวดซี่โครง จะปวดเหมือนโดนบีบรัดอยู่ตลอดเวลา พูดง่ายๆก็คือ ปวดตลอดเวลา ยาอะไรก็เอาไม่อยู่ ทั้งยากินยาทา เพราะหมอเคยเปลี่ยนให้ลองหลายตัวแล้ว ก็ไม่หาย ช่วยได้แค่บรรเทาเล็กน้อยแค่นั้น บางคนก็จะรู้สึกเจ็บหรือแสบแปล็บๆเหมือนโดนเข็มทิ่ม ไอ้อาการนี้ก็เหมือนกัน เคยถามหมอแล้ว หมอก็บอกว่ามันไม่หายหรอก มันต้องอยู่เป็นเพื่อนกับคุณไปตลอดชีวิตล่ะ เอาล่ะถ้างั้นทำได้อย่างเดียวก็คือทำใจรับเค้ามาเป็นเพื่อนซะ
4. อาการขาและกระตุก อาการชาเป็นตั้งแต่เท้าจนถึงหน้าอก แต่จะไล่ระดับจากมากมาน้อย คือที่เท้าจะมากสุด อ้อ....ข้างขวาก็ชามากว่าข้างซ้ายด้วย เพราะอาการอ่อนแรงที่เคยเป็นคือข้าง ขวาเป็นมากกว่า ถ้าถามว่าเวลาเดินรู้สึกมั๊ย หรือโดนอะไรรู้สึกมั๊ย คำตอบคือรู้สึกนะ แต่จะไม่เจ็บ อย่างเวลาก้าวเท้าขึ้น step ที่บ้าน บางทีข้างขวาก็จะก้าวไม่พ้นแล้วก็เตะเป็นประจำ ถามว่ารู้สึกมั๊ย คือรู้สึกแต่ไม่เจ็บ ทีนี้มันก็เลยทำให้เล็บนิ้วโป้งช้ำ จนต้องถอดเล็บมา 2 ครั้งแระ ตอนถอดเล็บหมอก็บอกพยาบาลว่าไม่ต้องใชัยาชา คือหมอคงรู้ว่าคนไข้มีอาการชาอยู่แล้ว แล้วก็เลยทำให้ไม่เจ็บหรอก แล้วก็ไม่เจ็บจริงๆนะ ทั้งๆที่เมื่อก่อนตอนเด็กๆจำได้ว่า ถอดเล็บเนี่ย เจ็บมากกกกกก
ส่วนอาการกระตุก ก็เป็นที่เท้าอีกเหมือนกัน อันนี้จะเป็นเป็นบางที ทั้งตอนยืน เดิน นั่ง มันนึกจะเป็นก็เป็นว่างั้นเถอะ
5. ระบบขับถ่ายผิดปกติ คือต้องใช้ยาระบายตลอด ต้องกินวันเว้นวันประมาณนั้น ขนาดกินผลไม้ทุกวัน โดยเฉพาะมะละกอ กล้วย ก็ยังช่วยไม่ได้ ส่วนถ่ายเบา ก็กลั้นได้ไม่นานมาก
สรุปพูดง่ายๆคือ ทุกอย่างที่บอกมาเนี่ย เป็นมาตั้งแต่อาการ attack ครั้งสุดท้ายจนบัดนี้ ก็ยังไม่หายหรือดีขึ้น ทุกครั้งที่ไปหาหมอ ก็จะถามหมอว่า อาการทั้งหลายแหล่เนี้ย มันจะดีขึ้นหรือหายได้มั๊ย ซึ่งคำตอบที่ได้จากหมอทุกครั้งก็คือ ไม่หายหรอก มันจะอยู่เป็นเพื่อนกับคุณไปตลอดชีวิตนั่นแหละ หรือถ้าดีขึ้นก็ต้องใช้เวลานานมากในการซ่อมแซมเซลล์ส่วนที่เสียไป แต่ก็ไม่หาย 100% นะ ได้แค่ดีขึ้น อาจจะ 70-80% น่ะ เอาล่ะทีนี้ก็คือทำใจยอมรับที่จะอยู่ด้วยกันให้ได้แบบสงบๆ อย่าแย่ลงกว่านี้ก็โอเคล่ะ
เฮ่อ......เยอะมั๊ยจ๊ะเพื่อนๆ แต่เอาเถอะ เราสู้อยู่แล้ว ไหนๆก็เป็นเพื่อนกันแล้วนี่เนอะ ก็อยู่ด้วยกันแบบสงบๆ อย่ารบกวนกันนะจ๊ะ อิอิ
ตอน 13 : อาการที่หลงเหลืออยู่ จากการโดนเจ้าเพื่อน NMO มา attack ไปเมื่อเกือบ 3 ปีที่แล้ว
ตั้งแต่ที่โดน attack แบบหนักหนาสาหัสไปครั้งนั้น ก็ทำกายภาพมาเรื่อยๆ ตอนแรกที่เริ่มยืนได้ ก็ไปทำกายภาพทันที ช่วงนั้นไปทำเกือบทุกวัน อาทิตย์ละ 4-5 ครั้ง ด้วยความที่อยากเดินได้เร็วๆ จนเดินได้ แต่ใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะเดินได้นั้น จำไม่ได้แล้วล่ะ แต่ก็นานอยู่หลายเดือนหรือเกือบปีนี่แหละ
แต่ถึงจะเดินได้ ตั้งแต่ครั้งนั้นก็ไม่เหมือนเดิมแระ ทุกย่างเปลี่ยนไป ตัวโรคมีผลกับหลายๆอย่างของร่างกาย จนกระทั่งตอนนี้
1. การทรงตัว ตั้งแต่เริ่มเดินได้ การทรงตัวก็เปลี่ยนไป คือคนปกติการทรงตัวจะดี แต่เราจะเดินเซเป็นงู หรือคนเมา บางทีคนที่เห็นเราเดิน อาจจะคิดว่าสงสัยยัยนี่ท่าจะเมาค้างแฮะ 555
แล้วไอ้การทรงตัวเนี่ย นอกจากเวลาเดินแล้ว วิ่งก็ไม่ไหว กระโดดก็ไม่ไหว หรือพูดง่ายๆก็คือ จากเดิมที่เป็นคนเข้าฟิตเนส ออกกำลัง แต่ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับเจ้า NMO เนี่ย เรากับฟิตเนสต้องตัดขาดกันไปโดยปริยาย
แล้วไอ้การทรงตัวเนี่ย ยังทำให้เวลาเดิน เดินได้ช้าลง จากเดิมเป็นคนที่เดินเร็ว โดยเฉพาะเวลาลงบันได ถ้าไม่มีราวให้จับนี่จบกัน ถามว่าลงได้มั๊ย พอลงได้ แต่ต้องใช้พลังในการทรงตัวอย่างมากมาย มีอยู่ครั้งนึง จะเดินลงบันไดตรงหน้าสยามเซ็นเตอร์ ก้าวๆไปขาทรุดล้มลงไปนั่งซะงั้น คนก็มอง เค้าคงคิดว่ายัยคนนี้เป็นอะไรเนี่ย อยู่ดีๆก็ทรุดลงไปนั่ง ดีที่ยังลุกขึ้นนะ อีกทีนึงก็ทำนู่นนี่นั่นในบ้าน กวาดใบไม้ อยู่ดีๆก็ขาทรุดล้มลงไปนั่งอีกแระ ครั้งนี้สดๆร้อนๆ เดินอยู่ในบ้าน หันจะเดินไปเอาของ ก็ขาทรุดลงไปนั่งอีกแหละ สงสัยเคยชินกับการทำอะไรเร็วๆ เลยรีบหันเร็วไปไปหน่อย เลยจบกัน
นี่คือส่วนนึงของการทรงตัวที่ผิดปกติ จนปัจจุบันนี้ เคยถามหมอว่าจะทำยังไงได้บ้าง หมอก็บอกทำกายภาพได้อย่างเดียว แต่จะเหมือนเดิมมั๊ย หมอบอกว่าเต็มที่ก็น่าจะ 80% นี่หละคือผลเกี่ยวกับการทรงตัว
2. กำลังที่อ่อนแรงลง หรือลดลง อันนี้ทำให้เวลาถือของ เดี๋ยวนี้ถือของหนักไม่ไหวแระ ถ้าเบาๆยังโอเค ถ้าหนักนี่จบข่าว เคยถือของหนักๆนี่ทำให้เวลาเดิน เล่นเอาเซเป็นงูยิ่งกว่าเดิม แถมด้วยอาการล้า วันรุ่งขึ้นเล่นเอาหมดแรง ขาลากก้าวไม่ค่อยออก โดยเฉพาะถ้าเดินเยอะมากๆแล้วเกิดอาการล้า หรือถ้าหนักเข้าก็จะยืดตัวไม่ออก คือเหมือนจะทรุดนั่งท่าเดียว ขนาดใช้ไม้เท้าช่วย ก็ยังยืดตัวไม่ออกเลย จะดีขึ้นก็ต่อเมื่อได้นอนพัก ยิ่งล้ามาก ก็ยิ่งต้องพักหลายวัน กว่าจะดีขึ้น โดยเฉพาะการขึ้นลงบันไดมากๆ ยิ่งตัวดีเลย ทำให้ล้าง่ายมากกกกก
3. อาการปวดซี่โครง จะปวดเหมือนโดนบีบรัดอยู่ตลอดเวลา พูดง่ายๆก็คือ ปวดตลอดเวลา ยาอะไรก็เอาไม่อยู่ ทั้งยากินยาทา เพราะหมอเคยเปลี่ยนให้ลองหลายตัวแล้ว ก็ไม่หาย ช่วยได้แค่บรรเทาเล็กน้อยแค่นั้น บางคนก็จะรู้สึกเจ็บหรือแสบแปล็บๆเหมือนโดนเข็มทิ่ม ไอ้อาการนี้ก็เหมือนกัน เคยถามหมอแล้ว หมอก็บอกว่ามันไม่หายหรอก มันต้องอยู่เป็นเพื่อนกับคุณไปตลอดชีวิตล่ะ เอาล่ะถ้างั้นทำได้อย่างเดียวก็คือทำใจรับเค้ามาเป็นเพื่อนซะ
4. อาการขาและกระตุก อาการชาเป็นตั้งแต่เท้าจนถึงหน้าอก แต่จะไล่ระดับจากมากมาน้อย คือที่เท้าจะมากสุด อ้อ....ข้างขวาก็ชามากว่าข้างซ้ายด้วย เพราะอาการอ่อนแรงที่เคยเป็นคือข้าง ขวาเป็นมากกว่า ถ้าถามว่าเวลาเดินรู้สึกมั๊ย หรือโดนอะไรรู้สึกมั๊ย คำตอบคือรู้สึกนะ แต่จะไม่เจ็บ อย่างเวลาก้าวเท้าขึ้น step ที่บ้าน บางทีข้างขวาก็จะก้าวไม่พ้นแล้วก็เตะเป็นประจำ ถามว่ารู้สึกมั๊ย คือรู้สึกแต่ไม่เจ็บ ทีนี้มันก็เลยทำให้เล็บนิ้วโป้งช้ำ จนต้องถอดเล็บมา 2 ครั้งแระ ตอนถอดเล็บหมอก็บอกพยาบาลว่าไม่ต้องใชัยาชา คือหมอคงรู้ว่าคนไข้มีอาการชาอยู่แล้ว แล้วก็เลยทำให้ไม่เจ็บหรอก แล้วก็ไม่เจ็บจริงๆนะ ทั้งๆที่เมื่อก่อนตอนเด็กๆจำได้ว่า ถอดเล็บเนี่ย เจ็บมากกกกกก
ส่วนอาการกระตุก ก็เป็นที่เท้าอีกเหมือนกัน อันนี้จะเป็นเป็นบางที ทั้งตอนยืน เดิน นั่ง มันนึกจะเป็นก็เป็นว่างั้นเถอะ
5. ระบบขับถ่ายผิดปกติ คือต้องใช้ยาระบายตลอด ต้องกินวันเว้นวันประมาณนั้น ขนาดกินผลไม้ทุกวัน โดยเฉพาะมะละกอ กล้วย ก็ยังช่วยไม่ได้ ส่วนถ่ายเบา ก็กลั้นได้ไม่นานมาก
สรุปพูดง่ายๆคือ ทุกอย่างที่บอกมาเนี่ย เป็นมาตั้งแต่อาการ attack ครั้งสุดท้ายจนบัดนี้ ก็ยังไม่หายหรือดีขึ้น ทุกครั้งที่ไปหาหมอ ก็จะถามหมอว่า อาการทั้งหลายแหล่เนี้ย มันจะดีขึ้นหรือหายได้มั๊ย ซึ่งคำตอบที่ได้จากหมอทุกครั้งก็คือ ไม่หายหรอก มันจะอยู่เป็นเพื่อนกับคุณไปตลอดชีวิตนั่นแหละ หรือถ้าดีขึ้นก็ต้องใช้เวลานานมากในการซ่อมแซมเซลล์ส่วนที่เสียไป แต่ก็ไม่หาย 100% นะ ได้แค่ดีขึ้น อาจจะ 70-80% น่ะ เอาล่ะทีนี้ก็คือทำใจยอมรับที่จะอยู่ด้วยกันให้ได้แบบสงบๆ อย่าแย่ลงกว่านี้ก็โอเคล่ะ
เฮ่อ......เยอะมั๊ยจ๊ะเพื่อนๆ แต่เอาเถอะ เราสู้อยู่แล้ว ไหนๆก็เป็นเพื่อนกันแล้วนี่เนอะ ก็อยู่ด้วยกันแบบสงบๆ อย่ารบกวนกันนะจ๊ะ อิอิ