อยากถามเพื่อนๆ ในที่นี้ มีใครเลี้ยงลูกให้พี่บ้าง (หลาน)
พอดีตอนนี้เรากำลังคิดหนักเรื่องเลี้ยงหลานอย่างมาก
พี่ชายเราทำงานไกล ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็ก
จนเมื่อโตเรากับพี่ก็ซื้อบ้านด้วยกัน และพี่ก็แต่งงาน
แต่พี่เราไม่ได้อยู่ที่บ้านที่ซื้อด้วยกัน เราอยู่กับแม่สองคน
จนมีหลาน พี่เราก็ให้แม่เราเลี้ยงลูกให้ จนตอนนี้หลาน 5 ขวบแล้ว
พี่เรากับพี่สะใภ้ยังไม่มีวี่แววจะย้ายมาทำงานแถวบ้านเลย
มาหาลูกอาทิตย์ละ 1 ครั้ง (เสาร์-อาทิตย์) หรือถ้าลูกป่วยเค้าก็จะลางานมาดูนะคะ
ถ้าป่วยเล็กๆ น้อยๆ เราจะเป็นคนพาหลานไปหาหมอ การเรียนหลาน การบ้าน กิจกรรม รร. ต่างๆ เราเป็นคนดูแล
ที่โรงเรียนหลานเรียกเราคุณแม่ค่ะ
หลานติดเรามาก และเชื่อฟังเราที่สุด เราห้ามคำเดียวหยุดทันที
บางครั้งเราไปทานข้าวหรือไปเดินห้างกับแฟน เราก็พาหลานเราไปด้วย
(แฟนเราไม่ว่าอะไรนะคะ บอกว่าพาไปด้วยก็ได้ แม่จะได้ไม่เหนื่อย)
นม หรือของใช้อะไรต่างๆ ที่ต้องใช้ระหว่าง จันทร์-ศุกร์ ถ้าไม่มี เราจะไปซื้อให้หลานเราตลอด
ซึ่งเป็นสิ่งที่เราเต็มใจทำมากๆ ยอมรับว่ารักหลานคนนี้มาก ตอนหลานเราเข้าโรงพยาบาล เรากินไม่ได้นอนไม่หลับเลย
แต่ที่เราเริ่มคิดหนักก็คือ หลานเราเริ่มโต ไปโรงเรียน กลับมาแม่เราดู แม่เราจะ 70 แล้ว
เราสงสารแม่เราค่ะ แม่เราดูเหนื่อยๆ แต่แกไม่เคยบ่นให้พี่เราฟังนะคะ
แล้วหลานเราก็ดื้อกับแม่เรามากๆ ไม่สามารถบังคับให้มีระเบียบวินัยได้เลย
กว่าเราจะเลิกงานมาช่วยดู แม่เราเหนื่อยมากๆ ยอมรับว่าบางทีเรากลับมาจากทำงานเราก็เหนื่อยเหมือนกันค่ะ
เราอยากให้พี่เรามาหางานแถวบ้านนี้ จะได้มาอยู่ด้วยกัน
แต่เค้าก็ไม่มาสักที เราเคยหางานให้ เค้าก็ไม่มาสัมภาษณ์ เราเข้าใจว่าเค้ากลัวหางานยาก กลัวเสี่ยง
แต่หลานเราถามเราตลอด เมื่อไหร่แม่จะมา จนหลังๆ หลานเราบอกว่า ไม่มาก็ไม่มา
หนูอยู่กับย่ากับอาก็ได้ เราฟังแล้วสะเทือนใจ กลัวหลานเราจะไม่รักไม่ผูกพันธ์กับพ่อแม่ (ไม่รู้คิดมากไปไหม)
เราเลยอยากถามเพื่อนๆ ว่ามีใครที่เป็นแบบเราบ้างคะ และมีวิธีรับมือ จัดการอย่างไร
ประเด็นหลักคือ เราไม่อยากให้แม่เราเหนื่อย เริ่มอายุมากแล้ว สุขภาพก็ไม่ค่อยดี
ประเด็นรองคือ เราอยากให้หลานเรามีพ่อแม่อยู่ด้วย เป็นครอบครัว
เรื่องนี้เราไม่เคยพูดกับแม่เราเลย อยู่บ้านเราเหมือนหัวหน้าครอบครัวก็ว่าได้
แต่อยากระบาย
ขอบคุณค่ะ
ปล. เรียบเรียงไม่ค่อยเก่ง อ่านยากขอภัยนะคะ
มีใครเลี้ยงลูกให้พี่สาวพี่ชายบ้างคะ ?
พอดีตอนนี้เรากำลังคิดหนักเรื่องเลี้ยงหลานอย่างมาก
พี่ชายเราทำงานไกล ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็ก
จนเมื่อโตเรากับพี่ก็ซื้อบ้านด้วยกัน และพี่ก็แต่งงาน
แต่พี่เราไม่ได้อยู่ที่บ้านที่ซื้อด้วยกัน เราอยู่กับแม่สองคน
จนมีหลาน พี่เราก็ให้แม่เราเลี้ยงลูกให้ จนตอนนี้หลาน 5 ขวบแล้ว
พี่เรากับพี่สะใภ้ยังไม่มีวี่แววจะย้ายมาทำงานแถวบ้านเลย
มาหาลูกอาทิตย์ละ 1 ครั้ง (เสาร์-อาทิตย์) หรือถ้าลูกป่วยเค้าก็จะลางานมาดูนะคะ
ถ้าป่วยเล็กๆ น้อยๆ เราจะเป็นคนพาหลานไปหาหมอ การเรียนหลาน การบ้าน กิจกรรม รร. ต่างๆ เราเป็นคนดูแล
ที่โรงเรียนหลานเรียกเราคุณแม่ค่ะ
หลานติดเรามาก และเชื่อฟังเราที่สุด เราห้ามคำเดียวหยุดทันที
บางครั้งเราไปทานข้าวหรือไปเดินห้างกับแฟน เราก็พาหลานเราไปด้วย
(แฟนเราไม่ว่าอะไรนะคะ บอกว่าพาไปด้วยก็ได้ แม่จะได้ไม่เหนื่อย)
นม หรือของใช้อะไรต่างๆ ที่ต้องใช้ระหว่าง จันทร์-ศุกร์ ถ้าไม่มี เราจะไปซื้อให้หลานเราตลอด
ซึ่งเป็นสิ่งที่เราเต็มใจทำมากๆ ยอมรับว่ารักหลานคนนี้มาก ตอนหลานเราเข้าโรงพยาบาล เรากินไม่ได้นอนไม่หลับเลย
แต่ที่เราเริ่มคิดหนักก็คือ หลานเราเริ่มโต ไปโรงเรียน กลับมาแม่เราดู แม่เราจะ 70 แล้ว
เราสงสารแม่เราค่ะ แม่เราดูเหนื่อยๆ แต่แกไม่เคยบ่นให้พี่เราฟังนะคะ
แล้วหลานเราก็ดื้อกับแม่เรามากๆ ไม่สามารถบังคับให้มีระเบียบวินัยได้เลย
กว่าเราจะเลิกงานมาช่วยดู แม่เราเหนื่อยมากๆ ยอมรับว่าบางทีเรากลับมาจากทำงานเราก็เหนื่อยเหมือนกันค่ะ
เราอยากให้พี่เรามาหางานแถวบ้านนี้ จะได้มาอยู่ด้วยกัน
แต่เค้าก็ไม่มาสักที เราเคยหางานให้ เค้าก็ไม่มาสัมภาษณ์ เราเข้าใจว่าเค้ากลัวหางานยาก กลัวเสี่ยง
แต่หลานเราถามเราตลอด เมื่อไหร่แม่จะมา จนหลังๆ หลานเราบอกว่า ไม่มาก็ไม่มา
หนูอยู่กับย่ากับอาก็ได้ เราฟังแล้วสะเทือนใจ กลัวหลานเราจะไม่รักไม่ผูกพันธ์กับพ่อแม่ (ไม่รู้คิดมากไปไหม)
เราเลยอยากถามเพื่อนๆ ว่ามีใครที่เป็นแบบเราบ้างคะ และมีวิธีรับมือ จัดการอย่างไร
ประเด็นหลักคือ เราไม่อยากให้แม่เราเหนื่อย เริ่มอายุมากแล้ว สุขภาพก็ไม่ค่อยดี
ประเด็นรองคือ เราอยากให้หลานเรามีพ่อแม่อยู่ด้วย เป็นครอบครัว
เรื่องนี้เราไม่เคยพูดกับแม่เราเลย อยู่บ้านเราเหมือนหัวหน้าครอบครัวก็ว่าได้
แต่อยากระบาย
ขอบคุณค่ะ
ปล. เรียบเรียงไม่ค่อยเก่ง อ่านยากขอภัยนะคะ