ในที่สุดผมก็ได้บทสรุป ว่าทำไมขับรถผ่านสี่เเยกต้องเปิดไฟฉุกเฉิน ^ ^"

เมื่อวานตอนเย็น ๆ ผมมาจากทางตลาดห้วยขวาง จะตรงเข้าไปในซอย อินทามระ พอมาถึงเเยก ที่เป็นกึ่ง ๆ สี่เเยก ผมจะตรงไป

ผมไม่ได้เปิดไฟเลี้ยวแต่ เปิดไฟไปหนึ่งทีสั้น ๆ เพราะมีท่านโปลิศ โบกรถอยู่ เพราะมาถึงเเยกท่านก็ทำมือให้ผมหยุดรอก่อน

ซักพักท่านก็โบกให้รถที่จะเลี้ยวขวาไป ผมก็ค่อย ๆ ขยับไปเพราะอยู่คันเเรก ท่านเลยหันมามอง ผมก็เลย กระพิบไฟอีกทีสั้น ๆ พร้อมกับผายมือให้โปลิศเห็น ว่าจะตรงไป  

ท่านเลยโบกให้ผมขยับเข้าไปไกล้ ๆ ตรงกลางเเยกเลย

เเล้วก็เดินมาตรงกระจก บอกให้ผมเปิดกระจก ผมก็เปิด ท่านเลยถามผม

ท่านโปลิศ - จะไปไหน ?
ผม          - จะตรงไปครับ
ท่านโปลิศ - จะตรงไปต้องทำยังไง ?
ผม          - สตั้นไป 2 วิ เพราะกำลังงง ก็รอจังหวะให้พี่โบกไงครับ
ท่านโปลิศ - ถามย้ำ เวลาจะผ่านสี่เเยกถ้าจะตรงไปต้องทำไง ?
ผม          - ผมต้องเปิดไฟฉุกเฉินหรอครับ ?
ท่านโปลิศ - ก็ใช่ไง !! เวลาจะขับรถผ่านสี่เเยกต้องเปิดไฟผ่าหมากดิไม่งั้นคนอื่นเค้าจะรู้ได้ไงว่าจะตรงไป
ผม          - ก็ตอนไปสอบใบขับขี่เค้าบอกไม่ให้เปิด
ท่านโปลิศ - ไม่ฟังครับท่านเดินไปโบกรถต่อ

สรุป เปิดไฟฉุกเฉินก็โดนเพื่อนร่วมทางด่า ไม่เปิดไฟฉุกเฉินก็โดนท่านโปลิศด่า

*เพิ่มเติมครับ*
เพิ่มรูปพอหอมปากหอมคอนะครับเดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่อย่างที่หลาย ๆ ท่านบอกครับว่า อย่าไปใส่ใจมากเพราะ อายุน่าจะไม่ห่างจากพ่อผมเท่าไหร่  พ่อผมก็เรียกติดปากว่า  ไฟผ่าหมาก  มองในแง่ดีคือตามความเข้าใจของท่านที่กำลังโบกรถอยู่จะได้เข้าใจง่าย ๆ ว่าจะตรงไป จะได้อำนวยความสดวกได้ง่าย ๆ
จากรูปเป็นจังหวะที่ท่านเรียกผมไปจอดตรงกลางเเยกก่อนจะเดินมาบอกให้เปิดกระจกครับ