หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
...เดียวดายกลางสายลม...
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
ทรุดร่างแรงอ่อนล้า...........................เหลือเกิน
ทางผ่านที่เคยเดิน................................สะดุดล้ม
หลุมขวากจากเผชิญ.............................พันหมื่น
สู้ต่อมิยอมก้ม.....................................จิตสร้างหวังมี
ตะวันเคลื่อนบ่ายคล้อย..........................สายัณห์
แสงหมดคือหมดวัน..............................ใช่แล้ว
ค่ำคืนมืดไร้จันทร์.................................ส่องสู่
ฟ้าปิดดาราแคล้ว.................................เมฆซ้อนกลบกลืน
ลมพริ้วเย็นเยือกซ้ำ...............................แทรกใจ
ว้าเหว่เดียวดายใน.................................อกข้าฯ
ฝืนขมข่มต่อไป....................................ทนเถิด
สิ้นทุกข์หวังวันหน้า...............................พบบ้างสักวัน
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
เมื่อใจยังเดินต่อ
ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให
กิรติ
🌤️ กลอนสิบ — แสงแรกแห่งวันใหม่
แสงสุรีย์ฉายทาบระนาบฟ้า ลมอุษาพาใจให้ปลุกฝัน ก้าวออกบ้านด้วยจิตมุ่งสร้างวัน แม้ทางนั้นมีขวากก็ยิ้มเดิน งานคือครูสอนคนให้รู้ค่า ทุกหยาดเหงื่อคือฟ้าอีกขั้นเขิน อย่าท้อแท้ต่อแรงที่เผชิญ เพียงใจเกินเหนื่
กิรติ
เหงาหนักมาก
เหงาหนักมาก เหลียวรอบตัว สลัวเลือน เหมือนใกล้ค่ำ ใจเจ้ากรรม ระริกสั่น ฉันขวัญหาย รักมล้าง ห่างกายา มากลับกลาย ยืนเดียวดาย เคว้งคว้าง อย่างลำเค็ญ เกลียดเสียจริง ราตรี สีดำสนิท เกลียดคู่ชิด เคียงกัน ใ
ลายลิขิต
แหลก...
แหลก... โดย...ล. วิลิศมาหรา ต้นไม้ชื่อต้นแห่งรักแท้...ชายที่รักมอบให้เธอเป็นของกำนัล เธอทะนุถนอมมันใส่ไว้ในกระถางสีสวย วางเอาไว้ใกล้ตา ตรงข้างหน้าต่างห้องนอน มือน้อยเฝ้ารดน้ำพรวนดิน หมั่น
ลายลิขิต
..........ยามใบไม้ร่วง........
นั่งมองหมู่ใบไม้ที่ร่วงหล่น จากกิ่งก้านลอยจนหล่นถึงพื้น บางครั้งมีสายลมพัดย้อนคืน ใบสีเขียวคล้ายกับฝืนกลับที่เดิม แต่แล้วใบก็ร่วงหล่นลงอีกครั้ง เมื่อกำลังลมหยุดคอยส่งเสริม ไร้พลังใดใดมาต่อเติม ใบไม้เ
Po_Po_Sung
รู้ผ่อนจาง ลางเลือน คงเคลื่อนไหล
เสียงลมสาย ส่ายไกว ไม้ใบลู่ เสียงเพรียกกู่ ขันก้อง ของปักษา มองน้ำริน ไหลเอื่อย เรื่อยเรื่อยมา มองเจ้าปลา ตัวน้อย ลอยผุดดำ ชื่นชุ่มซ่าน ผ่านถึง ซึ่งดวงจิต ล้างวิกฤต คิดซ้อน ก่อนถลำ สู่ห้วงนึก ลึกล่วง
nana_tjj
............สัมผัส(ใจ)...............
สัมผัสลมพัดแผ่วพริ้วพริ้วไหว สัมผัสในความหนาวราวกับฝัน สัมผัสสิ่งรอบกายคล้ายคล้ายกัน สัมผัสนั้นบอกสิ่งเดียว"ความเดียวดาย" ลมพัดพาความหนาวยิ่งกว่าหนาว ย้ำเรื่องราวเคยอ่อนล้าที่สูญหาย ก่อนทิ่
Po_Po_Sung
สูงสุดคืนสู่ผิวดิน แด่ โลแกน
น่าจะใช้เป็นคำเปรียบเปรยหนังเรื่องนี้ได้พอควร หลังจากได้อ่าน บทวิจารณ์จากเฟสบุคของพี่วิณ เลียววาริน "นี่คือการเปลี่ยนทิศของหนังซูเปอร์ฮีโร่ จากหนังบู๊เอามันอย่างเดียว มาสู่การสำรวจจิตวิญญาณภายใ
สมาชิกหมายเลข 2804952
.....ตะวันเช้า.....
แสงอรุณสาดส่องในยามเช้า กระตุ้นเร้าให้ตื่นจากนิมิตฝัน แสงอ่อนๆสีนวลๆโอบกายพลัน ดวงตะวันเช้าวันใหม่บนนภา แล้วบิดกายคลายกษัยที่เมื่อยขบ ชำระกายเพื่อลบล้างความอ่อนล้า จิบกาแฟเพื่อกระตุ้นกายา ก่อนนำพาร่า
Po_Po_Sung
⏳📖📘 ลมหนาวเหมันต์รำพันรัก 📘📖⏳
Me Before You (Orchestral) - Craig Armstronghttps://www.youtube.com/watch?v=8t7gF_1YJaM @ ลมหนาวเหมันต์รำพันรัก (สูญ) &n
สมาชิกหมายเลข 6000028
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
...เดียวดายกลางสายลม...
ทรุดร่างแรงอ่อนล้า...........................เหลือเกิน
ทางผ่านที่เคยเดิน................................สะดุดล้ม
หลุมขวากจากเผชิญ.............................พันหมื่น
สู้ต่อมิยอมก้ม.....................................จิตสร้างหวังมี
ตะวันเคลื่อนบ่ายคล้อย..........................สายัณห์
แสงหมดคือหมดวัน..............................ใช่แล้ว
ค่ำคืนมืดไร้จันทร์.................................ส่องสู่
ฟ้าปิดดาราแคล้ว.................................เมฆซ้อนกลบกลืน
ลมพริ้วเย็นเยือกซ้ำ...............................แทรกใจ
ว้าเหว่เดียวดายใน.................................อกข้าฯ
ฝืนขมข่มต่อไป....................................ทนเถิด
สิ้นทุกข์หวังวันหน้า...............................พบบ้างสักวัน