สวัสดีคะ เพื่อนๆ ห้องชานเรือน ทั้งคุณแม่ๆ และคุณพ่อๆ อยากให้คุณพ่อๆ มาตอบกระทู้เราบ้างนะคะ
ตอนนี้ ดิฉัน กำลังตั้งท้อง ลูกคนที่ 3 ยอมรับเลยคะ ตกใจมากๆ เพราะ ณ เวลานี้ ยังไม่พร้อมจะมีคนที่ 3 เลย แต่พลาดจริงๆ
ซึ่งเมื่อมีขึ้นมาแล้ว ก็ต้องดูแลให้ดีที่สุด
ตอนบอกคุณสามี ว่าตั้งท้องนะ ครั้งแรกที่เค้าได้รู้ เค้าดีใจนะ เพราะเรารู้ว่าเค้าเป็นคนรักลูก ก็ถามเราว่า จะฝากท้อง โรงพยาบาลเดิมไหม
เราก็ดีใจนะ รู้สึกสบายใจ ว่า อืม เค้าก็ไม่เครียด เพราะ สถานภาพด้านการเงิน ตอนนี้ ของครอบครัวเรา แย่มากๆ เพิ่งเริมทำธุรกิจได้ไม่นาน
ยังไม่อยู่ตัว รายได้ ก็ยังไม่ดีเลย
แต่พอผ่านไปสักพัก สถานการณ์เริ่มไม่ดี (หรือเราคิดไปเองไม่รู้) เราตื่นเช้าลงมา จะเห็นเค้าหน้านิ่ว คิ้วขมวด หน้าตาเหมือนคนอมทุกข์
ทีนี้ เราก็ถามเค้า ว่าเป็นอะไร มีอะไรหรือเปล่า เค้าก็บอกว่า ไม่มีอะไร ไม่เป็นอะไร เราถามตรงๆ เครียดเรื่องการมีลูกเหรอ เค้าบอกว่า
มีก็ไม่เครียด แต่เครียดว่า ตอนนี้ การเงินไม่ดี ไม่รู้ว่าถ้าลูกเกิดมา จะเป็นอย่างไร
ส่วนตัวเรา อารมภ์คุณแม่ท้อง นิดหน่อยก็ร้องไห้ นิดหน่อยก็เสียใจ แต่เราไม่เคยหงุดหงิด มีแต่เสียใจ ไม่สบายใจ
ประกอบกับ เพื่อนมาเยี่ยม เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่า น้องสาวเค้า ปล่อยให้ตั้งท้องคนที่ 2 ทั้งๆที่ จะมีลูกกันแค่คนเดียว
สุดท้าย สามีรับไม่ได้ เพราะสรีระเปลี่ยนไป ออกไปนอกบ้านบ่อย สุดท้ายไปติดผู้หญิง ทิ้งให้น้องสาวเค้า อุ้มท้องเพียงลำพัง
ข้อเสียของเรา เวลาเราฟังเรื่องของใครมา หรือเราอ่านมาจากในอินเตอร์เน็ต เราจะเก็บมาคิดๆๆๆๆ คิดจนมันจะบ้าตาย จิตตกสารพัด
เจอหน้าสามี ก็ไปถามเค้าว่า เบื่อเรามากไหม อยากออกไปข้างนอกหรือเปล่า อยากไปหาเพื่อนไหม เรามันพวกหน้าเบื่อ เราไม่สวย
จนสามีถามเราว่า เราเป็นอะไรเหรอ เราเครียดเรื่องอะไร เครียดทำไม
เค้าถามเราว่า เค้าทำอะไร ให้เราระแวง และคิดแบบนั้น เค้าไม่เคยออกไปเที่ยวนอกบ้าน ไม่เคยไปสังสรรค์กลางคืน แค่นี้ไม่พออีกเหรอ
เราไม่เคยห้ามเค้าออกไปไหนมาไหนนะคะ แต่เค้าบอกว่า เค้ากลัวปัญหาที่จะตามมา เค้ากลัวว่า ถ้ามีใครมาพูดอะไร เราจะเชื่อทั้งหมด
ดิฉัน ยอมรับตรงๆนะคะ ดิฉันระแวงในตัวสามีมากๆ กลัวเค้าอยากมีใครคุยด้วย กลัวเค้าอยากหาที่ระบาย เพราะสถานการณ์ในบ้านตอนนี้
ไม่ดีเลย ไม่มีความสุข มีแต่ความทุกข์ ความเครียดใส่กัน เราก็จิตตก ร้องห่ม ร้องไห้ ทุกวัน
ความระแวงนี้เกิดมาจาก ณ เวลานี้ เรามีลูกมาแล้ว 2 คน หุ่น เราเปลี่ยนไปมากๆ ตั้งแต่ตอนคบกันเป็นแฟน น้ำหนักเพิ่มมา 30 โล ไม่มียุบ
แฟนเรายิ่งอายุมากขึ้น คือเค้าอายุ 34 เรา 33 แต่เรากลับรู้สึกว่า เค้าดูดีขึ้นทุกวัน เพราะเค้าเป็นคนสูงผอม หน้าตาดีเลย
อีกทั้ง เมื่ออาทิตย์ก่อน เราขึ้นห้องนอนแล้ว แต่ยังไม่นอน เราก็อ่านหนังสือ ดูนั่นดูนี้ ไปจนถึงเวลาเกือบ ตี 2 เราก็คิดว่า ทำไมแฟนไม่มานอน
ก็เลยชะโงกหน้า ลงไปดูข้างล่าง ผ่านกระจกห้องนอนลูก เราเห็นเค้านั่งดูหนังโป๊ แถมช่วยตัวเองไปด้วย (อารมภ์นั้น มือไม้สั่น จะเป็นลม
อาการเหมือนโดนใครตบหน้าแรงๆ แล้วเกิดอาการมึนงง) อยากร้องไห้ แต่ไม่ใช่เรื่อง ไม่เข้าใจ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เราเสียหายตรงไหน
เราเลยได้คำตอบว่า ทุกๆวัน ที่ขึ้นมานอนดึกๆเนี่ย ทำเรื่องพวกนี้อยู่เหรอ เราก็เลยมโน ไปอีกว่า เค้าคงอยากมีภรรยาที่สวยๆ หุ่นดีๆ
ซึ่งเราคงเป็นไม่ได้ เราน้อยใจมากๆ พออีกวัน เราก็ไม่ได้ถามเรื่องนี้นะคะ แต่เราเห็นหน้าเค้าแล้วแบบว่า เหมือนจะเกลียด โมโห
แต่เราก็เก็บอารมภ์ ไม่พูด ไม่จาอะไร พอตกกลางคืน เราก็แอบดูอีก สามีก็ทำแบบเดิมๆอีก จนเรารู้สึกว่า เราไม่กล้าจะคุยกับเค้าเรื่องนี้
ฉะนั้น สิ่งที่เราควรยอมรับคือ เราก็รับในสิ่งที่เค้าชอบให้ได้ก็พอ เพราะเค้าบอกเราว่า ถ้าไม่ให้ทำแบบนี้ กับการไปมีนอกบ้าน ก็เลือกเอานะ
เราเลยถามว่า ถามจริงๆเหอะ เห็นพูดถึงเมียน้อย บ่อยๆ อยากมีเหรอ เค้าบอกว่า ไม่เคยคิด เราก็ยิ่งถาม ไม่เคยคิดแล้วพูดทำไม
เค้าบอกว่า คนที่พูดอะไร ซ้ำไป ซ้ำมา พูดถึงเรื่องเดิมๆบ่อยๆ แปลว่า อยากทำอะไรแบบนั้นนะ เค้าก็เดินหนีเรา บอกไม่อยากทะเลาะด้วย
สามีเราคนนี้ เราพูดตรงๆ เค้าเป้นสามีที่ดี เค้าดูแลลูกเป็นอย่างดี ตื่นเช้าไปโรงเรียน ช่วงนี้เค้าเห็นเราท้อง เค้าก็ลุกมาอาบน้ำ แต่งตัว
ให้ลูกเอง ไม่เคยเรียกเรา ถึงเวลาเช้าๆ เค้าลงไปล้างขวดนมให้ลูก เสร็จแล้วขึ้นมาอาบน้ำให้ลูก ลูกสาว 2 คน ยังดูดนมขวดคะ
เรายอมรับนะ สามีเราเป็นคนดีมากๆ แต่ช่วงนี้ เค้าก็ชอบมาเครียดๆใส่เราเหมือนกัน เราก็พยายามอดกลั้น ไม่ค่อยอยากทะเลาะ
เราพูดตรงๆนะคะ เราไม่อยากเสียครอบครัวไป เราไม่อยากให้ครอบครัวเรา หรือสามีเราต้องเป็นเหมือนคนอื่น (ที่เค้าไปมีเมียน้อย)
แต่เรากลัวเหลือเกิน เพราะเหตุใด เราถึงทั้งกลัว ทั้งระแวงมากขนาดนี้ ก็ไม่รู้ จะเป็นบ้าตายคะ บางทีก็นั่งพูดกับตัวเอง เธอบ้าไปแล้วเหรอ
คิดแต่เรื่องสามี จะไปมีคนใหม่ คิดเรื่องดีๆสิ ทำได้ไหม เช้าวันนี้ ที่นั่งเขียนกระทู้ ก็ยังคิดเลยคะ ว่าสามีฉัน ออกไปส่งลูก จะเป็นอย่างไร
ขอโทษนะคะ ระบายเรื่องบ้าๆบอ ซะยาว
แต่ยอมรับตรงๆคะ ดิฉันจิตตก จนจะบ้าตายอยู่แล้ว
ขอแนวทาง ด้วยคะ แนวทางให้คนโง่ๆ เบาปัญญาอย่างดิฉันด้วยคะ
จิตตกคะ ความเครียดของคนท้อง จะสะสมเป็นความน่าเบื่อหน่ายให้สามีได้ไหม
ตอนนี้ ดิฉัน กำลังตั้งท้อง ลูกคนที่ 3 ยอมรับเลยคะ ตกใจมากๆ เพราะ ณ เวลานี้ ยังไม่พร้อมจะมีคนที่ 3 เลย แต่พลาดจริงๆ
ซึ่งเมื่อมีขึ้นมาแล้ว ก็ต้องดูแลให้ดีที่สุด
ตอนบอกคุณสามี ว่าตั้งท้องนะ ครั้งแรกที่เค้าได้รู้ เค้าดีใจนะ เพราะเรารู้ว่าเค้าเป็นคนรักลูก ก็ถามเราว่า จะฝากท้อง โรงพยาบาลเดิมไหม
เราก็ดีใจนะ รู้สึกสบายใจ ว่า อืม เค้าก็ไม่เครียด เพราะ สถานภาพด้านการเงิน ตอนนี้ ของครอบครัวเรา แย่มากๆ เพิ่งเริมทำธุรกิจได้ไม่นาน
ยังไม่อยู่ตัว รายได้ ก็ยังไม่ดีเลย
แต่พอผ่านไปสักพัก สถานการณ์เริ่มไม่ดี (หรือเราคิดไปเองไม่รู้) เราตื่นเช้าลงมา จะเห็นเค้าหน้านิ่ว คิ้วขมวด หน้าตาเหมือนคนอมทุกข์
ทีนี้ เราก็ถามเค้า ว่าเป็นอะไร มีอะไรหรือเปล่า เค้าก็บอกว่า ไม่มีอะไร ไม่เป็นอะไร เราถามตรงๆ เครียดเรื่องการมีลูกเหรอ เค้าบอกว่า
มีก็ไม่เครียด แต่เครียดว่า ตอนนี้ การเงินไม่ดี ไม่รู้ว่าถ้าลูกเกิดมา จะเป็นอย่างไร
ส่วนตัวเรา อารมภ์คุณแม่ท้อง นิดหน่อยก็ร้องไห้ นิดหน่อยก็เสียใจ แต่เราไม่เคยหงุดหงิด มีแต่เสียใจ ไม่สบายใจ
ประกอบกับ เพื่อนมาเยี่ยม เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่า น้องสาวเค้า ปล่อยให้ตั้งท้องคนที่ 2 ทั้งๆที่ จะมีลูกกันแค่คนเดียว
สุดท้าย สามีรับไม่ได้ เพราะสรีระเปลี่ยนไป ออกไปนอกบ้านบ่อย สุดท้ายไปติดผู้หญิง ทิ้งให้น้องสาวเค้า อุ้มท้องเพียงลำพัง
ข้อเสียของเรา เวลาเราฟังเรื่องของใครมา หรือเราอ่านมาจากในอินเตอร์เน็ต เราจะเก็บมาคิดๆๆๆๆ คิดจนมันจะบ้าตาย จิตตกสารพัด
เจอหน้าสามี ก็ไปถามเค้าว่า เบื่อเรามากไหม อยากออกไปข้างนอกหรือเปล่า อยากไปหาเพื่อนไหม เรามันพวกหน้าเบื่อ เราไม่สวย
จนสามีถามเราว่า เราเป็นอะไรเหรอ เราเครียดเรื่องอะไร เครียดทำไม
เค้าถามเราว่า เค้าทำอะไร ให้เราระแวง และคิดแบบนั้น เค้าไม่เคยออกไปเที่ยวนอกบ้าน ไม่เคยไปสังสรรค์กลางคืน แค่นี้ไม่พออีกเหรอ
เราไม่เคยห้ามเค้าออกไปไหนมาไหนนะคะ แต่เค้าบอกว่า เค้ากลัวปัญหาที่จะตามมา เค้ากลัวว่า ถ้ามีใครมาพูดอะไร เราจะเชื่อทั้งหมด
ดิฉัน ยอมรับตรงๆนะคะ ดิฉันระแวงในตัวสามีมากๆ กลัวเค้าอยากมีใครคุยด้วย กลัวเค้าอยากหาที่ระบาย เพราะสถานการณ์ในบ้านตอนนี้
ไม่ดีเลย ไม่มีความสุข มีแต่ความทุกข์ ความเครียดใส่กัน เราก็จิตตก ร้องห่ม ร้องไห้ ทุกวัน
ความระแวงนี้เกิดมาจาก ณ เวลานี้ เรามีลูกมาแล้ว 2 คน หุ่น เราเปลี่ยนไปมากๆ ตั้งแต่ตอนคบกันเป็นแฟน น้ำหนักเพิ่มมา 30 โล ไม่มียุบ
แฟนเรายิ่งอายุมากขึ้น คือเค้าอายุ 34 เรา 33 แต่เรากลับรู้สึกว่า เค้าดูดีขึ้นทุกวัน เพราะเค้าเป็นคนสูงผอม หน้าตาดีเลย
อีกทั้ง เมื่ออาทิตย์ก่อน เราขึ้นห้องนอนแล้ว แต่ยังไม่นอน เราก็อ่านหนังสือ ดูนั่นดูนี้ ไปจนถึงเวลาเกือบ ตี 2 เราก็คิดว่า ทำไมแฟนไม่มานอน
ก็เลยชะโงกหน้า ลงไปดูข้างล่าง ผ่านกระจกห้องนอนลูก เราเห็นเค้านั่งดูหนังโป๊ แถมช่วยตัวเองไปด้วย (อารมภ์นั้น มือไม้สั่น จะเป็นลม
อาการเหมือนโดนใครตบหน้าแรงๆ แล้วเกิดอาการมึนงง) อยากร้องไห้ แต่ไม่ใช่เรื่อง ไม่เข้าใจ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เราเสียหายตรงไหน
เราเลยได้คำตอบว่า ทุกๆวัน ที่ขึ้นมานอนดึกๆเนี่ย ทำเรื่องพวกนี้อยู่เหรอ เราก็เลยมโน ไปอีกว่า เค้าคงอยากมีภรรยาที่สวยๆ หุ่นดีๆ
ซึ่งเราคงเป็นไม่ได้ เราน้อยใจมากๆ พออีกวัน เราก็ไม่ได้ถามเรื่องนี้นะคะ แต่เราเห็นหน้าเค้าแล้วแบบว่า เหมือนจะเกลียด โมโห
แต่เราก็เก็บอารมภ์ ไม่พูด ไม่จาอะไร พอตกกลางคืน เราก็แอบดูอีก สามีก็ทำแบบเดิมๆอีก จนเรารู้สึกว่า เราไม่กล้าจะคุยกับเค้าเรื่องนี้
ฉะนั้น สิ่งที่เราควรยอมรับคือ เราก็รับในสิ่งที่เค้าชอบให้ได้ก็พอ เพราะเค้าบอกเราว่า ถ้าไม่ให้ทำแบบนี้ กับการไปมีนอกบ้าน ก็เลือกเอานะ
เราเลยถามว่า ถามจริงๆเหอะ เห็นพูดถึงเมียน้อย บ่อยๆ อยากมีเหรอ เค้าบอกว่า ไม่เคยคิด เราก็ยิ่งถาม ไม่เคยคิดแล้วพูดทำไม
เค้าบอกว่า คนที่พูดอะไร ซ้ำไป ซ้ำมา พูดถึงเรื่องเดิมๆบ่อยๆ แปลว่า อยากทำอะไรแบบนั้นนะ เค้าก็เดินหนีเรา บอกไม่อยากทะเลาะด้วย
สามีเราคนนี้ เราพูดตรงๆ เค้าเป้นสามีที่ดี เค้าดูแลลูกเป็นอย่างดี ตื่นเช้าไปโรงเรียน ช่วงนี้เค้าเห็นเราท้อง เค้าก็ลุกมาอาบน้ำ แต่งตัว
ให้ลูกเอง ไม่เคยเรียกเรา ถึงเวลาเช้าๆ เค้าลงไปล้างขวดนมให้ลูก เสร็จแล้วขึ้นมาอาบน้ำให้ลูก ลูกสาว 2 คน ยังดูดนมขวดคะ
เรายอมรับนะ สามีเราเป็นคนดีมากๆ แต่ช่วงนี้ เค้าก็ชอบมาเครียดๆใส่เราเหมือนกัน เราก็พยายามอดกลั้น ไม่ค่อยอยากทะเลาะ
เราพูดตรงๆนะคะ เราไม่อยากเสียครอบครัวไป เราไม่อยากให้ครอบครัวเรา หรือสามีเราต้องเป็นเหมือนคนอื่น (ที่เค้าไปมีเมียน้อย)
แต่เรากลัวเหลือเกิน เพราะเหตุใด เราถึงทั้งกลัว ทั้งระแวงมากขนาดนี้ ก็ไม่รู้ จะเป็นบ้าตายคะ บางทีก็นั่งพูดกับตัวเอง เธอบ้าไปแล้วเหรอ
คิดแต่เรื่องสามี จะไปมีคนใหม่ คิดเรื่องดีๆสิ ทำได้ไหม เช้าวันนี้ ที่นั่งเขียนกระทู้ ก็ยังคิดเลยคะ ว่าสามีฉัน ออกไปส่งลูก จะเป็นอย่างไร
ขอโทษนะคะ ระบายเรื่องบ้าๆบอ ซะยาว
แต่ยอมรับตรงๆคะ ดิฉันจิตตก จนจะบ้าตายอยู่แล้ว
ขอแนวทาง ด้วยคะ แนวทางให้คนโง่ๆ เบาปัญญาอย่างดิฉันด้วยคะ