ผมเคยไม่ชอบตัวเองมาก่อนครับ

ผมไม่เคยชอบถ่ายรูปเลยครับเมื่อก่อน เฉพาะตอนที่จำเป็นต้องถ่ายก็ถ่าย ไม่ว่าจะเป็น ติดบัตรหรือต่างๆ

    

คือมันไม่มีความสุขกับภาพที่ออกมาเลยครับ ถึงในภาพจะยิ้มอยู่ก็เถอะ มองสาว สาวก็แค่มองแล้วหันหนี มันไม่มีความมั่นใจเลยครับ

                        

         มันน่าเกลียดมากไม่ชอบเลยครับ อ้วนดำ หาเสื้อผ่าใส่ ไม่ได้ยากนะครับ แต่ใสให้ดูดียากมาก วันๆนั้งนี้ค้อมตัวแบบคนอื่นไม่ได้ครับต้องเอนไปข้างหลังซัก 40 องศา แล้วมือยันไว มันไม่ไหวนะครับ แต่ตอนนั้น ไม่คิดอะไรก็กินอย่างไม่บันยะบันยัง ตั้งแต่เช้าจรดเย็น

         จนมาขึ้นปี2 ครับ ภาพบนที่ใส่กางเกงเลสีเหลือง ถ่ายภาพแล้วเห็นพุงนี้ทรมานครับ ทรมานมาก ปิดเทอมใหญ่ของปี 2 จะขึ้นปี3ผมจึงคิดลดน้ำหนักครับ
         เอ่ออ ผมลืมบอกไป ตอนนั้นผมน้ำหนัก 74 ครับ โดยผมเริ่มลดจากการที่
-ตอนเช้าผมกินข้าวโอ๊ตต้มครับ
-เที่ยงผมปล่อยครับ แต่ก็จำกัดกินข้าวน้อยหน่อย ผักกับเนื้อมาแทน
-เย็นผมกินไข่ต้มครับ ไข่ขาวอย่างเดียว 5 ฟอง

ออกกำลังกายผมไม่ค่อยเน้นวิ่งหรือ คาดิโอ่ครับ ผมเน้นไปทางเล่นกับน้ำหนัก คือ เวท 6 โล กับซิทอัพ ยึดพื้น(ไม่รู้พูดถูกป่าว) แค่นั้นครับ
3 วันต่อ 1 อาทิตย์ เริ่มทำประมาณ เดือนมีนา เมษาได้ครับ ปิดเทอมพอดี

        

จนเปิดเทอม 10 มิถุนายน 2556 วันที่ผมรอคอย

ผมไม่ได้พึ่งยา ผมอาจจะใช้วิธีถูกหรือไม่ถูกผมไม่ทราบ แต่ผมไม่เคยอดข้าว ผมมีความสุขมากตอนนี้ ทุกอย่างเปลี่ยนได้จริงๆ
ถ้าผมใช้คำผิด หรือกระทบกระทั้งอะไรใคร ขออภัยไว้ด้วยครับ อยากให้กำลังใจครับ ไม่อยากให้ท้อหันไปพึ่งยาโน้น เข้าคอสนี้
ชั่งน้ำหนักทุกวันครับ รักตัวเองมากๆ อาจจะนานกว่าหรือเหนื่อยกว่าหลายๆวิธี แต่มันคุ้มค่าครับ เชื่อผม เป็นกำลังใจให้ครับ