"ไม่ฟังอีร้าค่าอีรม"
"อีร้า".... รอยอินท่านว่า คือนกชนิดหนึ่งคล้ายนกยาง ส่วนอีรม ก็คือหอยนางรมนั่นแหละจ้า
แปลตามรูปศัพท์คือ ไม่ฟังเสียงนกร้า ไม่รู้ค่าหอยนางรม
แปลเอาความคือ.... ไม่ฟังคำเตือน ไม่ฟังเหตุผล..นั้นแล !
จากอีร้า...นึกขึ้นได้ว่า ยังมี อีเลิ้ง...อีกตัวนึง
ตัวนี้ไม่ใช้นกอ่ะครับ....แต่ดันกลายเป็นตุ่ม...
ตุ่มน้ำอ่ะครับ...ไม่ใช่ตุ่มฝี ตุ่มสิว...
เออ...แล้วทำไมเรียกเป็น โอ่ง ไม่รู้ซิ....(เรื่องนี้ต้องถาม ตาโอ่งดูซะแล้ว)
เอาอีเลิ้งก่อนละกัน
....อีเลิ้ง...ไม่ใช่คำหยาบ คำจิกกระบาลเรียกบ่าวไพร่ ผู้คน...
แต่เป็นคำมาจากภาษามอญหมาย ถึงภาชนะชนิดหนึ่งปั้นด้วยดิน และผ่านการเผาโดยไม่ได้เคลือบผิว
คงเห็นเป็นเนื้อดินสีแดง คุณสมบัติของ อีเลิ้ง ก็เพื่อเอาไว้ใส่น้ำนั่นแหละ...แต่ไม่แน่เสมอไปนะครับ
ที่บ้านสวนผม แม่มักจะเอาไว้บ่มมะม่วง บ่มละมุดให้มันสุกอ่ะ...
ตุ่ม อีเลิ้ง นี่ไม่เหมือนตุ่ม ราชบุรีนะครับ อีเลิ้งบริเวณปากและก้นจะแคบ แต่ป่องกลาง ...แฮ่...ไม่ได้ท้องนะ..!
นอกจากเป็นตุ่มขนาดใหญ่ไว้ใส่น้ำแล้ว ขนาดเล็กก็มีครับ
เอาไว้หุ้งข้าวต้มแกงได้ด้วย...
เป็นที่น่าเสียดายครับ ท่านจอมพล ยุคมาลานำไทย ท่านเป็นคนสุภาพ
คำว่าอ้าย ว่าอี นี่ฟังแล้วไม่รื่นหู...
อีเลิ้ง...เลยกลายเป็น นางเลิ้งไปซะนี่
ก็ชื่อตลาดนางเลิ้ง ต้นตำหรับ กล้วยแขกลือชื่อ ที่ทุกร้านล้วนแต่เป็น เจ้าแรก กันทั้งนั้นนี่แหละ
จาก อีร้า มา อีเลิ้ง ไหงลงที่กล้วยแขกได้ไม่รู้ซิ...!!
========================อีร้า ปะทะ อีเลิ้ง==========================
"อีร้า".... รอยอินท่านว่า คือนกชนิดหนึ่งคล้ายนกยาง ส่วนอีรม ก็คือหอยนางรมนั่นแหละจ้า
แปลตามรูปศัพท์คือ ไม่ฟังเสียงนกร้า ไม่รู้ค่าหอยนางรม
แปลเอาความคือ.... ไม่ฟังคำเตือน ไม่ฟังเหตุผล..นั้นแล !
จากอีร้า...นึกขึ้นได้ว่า ยังมี อีเลิ้ง...อีกตัวนึง
ตัวนี้ไม่ใช้นกอ่ะครับ....แต่ดันกลายเป็นตุ่ม...
ตุ่มน้ำอ่ะครับ...ไม่ใช่ตุ่มฝี ตุ่มสิว...
เออ...แล้วทำไมเรียกเป็น โอ่ง ไม่รู้ซิ....(เรื่องนี้ต้องถาม ตาโอ่งดูซะแล้ว)
เอาอีเลิ้งก่อนละกัน
....อีเลิ้ง...ไม่ใช่คำหยาบ คำจิกกระบาลเรียกบ่าวไพร่ ผู้คน...
แต่เป็นคำมาจากภาษามอญหมาย ถึงภาชนะชนิดหนึ่งปั้นด้วยดิน และผ่านการเผาโดยไม่ได้เคลือบผิว
คงเห็นเป็นเนื้อดินสีแดง คุณสมบัติของ อีเลิ้ง ก็เพื่อเอาไว้ใส่น้ำนั่นแหละ...แต่ไม่แน่เสมอไปนะครับ
ที่บ้านสวนผม แม่มักจะเอาไว้บ่มมะม่วง บ่มละมุดให้มันสุกอ่ะ...
ตุ่ม อีเลิ้ง นี่ไม่เหมือนตุ่ม ราชบุรีนะครับ อีเลิ้งบริเวณปากและก้นจะแคบ แต่ป่องกลาง ...แฮ่...ไม่ได้ท้องนะ..!
นอกจากเป็นตุ่มขนาดใหญ่ไว้ใส่น้ำแล้ว ขนาดเล็กก็มีครับ
เอาไว้หุ้งข้าวต้มแกงได้ด้วย...
เป็นที่น่าเสียดายครับ ท่านจอมพล ยุคมาลานำไทย ท่านเป็นคนสุภาพ
คำว่าอ้าย ว่าอี นี่ฟังแล้วไม่รื่นหู...
อีเลิ้ง...เลยกลายเป็น นางเลิ้งไปซะนี่
ก็ชื่อตลาดนางเลิ้ง ต้นตำหรับ กล้วยแขกลือชื่อ ที่ทุกร้านล้วนแต่เป็น เจ้าแรก กันทั้งนั้นนี่แหละ
จาก อีร้า มา อีเลิ้ง ไหงลงที่กล้วยแขกได้ไม่รู้ซิ...!!