สารคดีประวัติศาสตร์ M-84 tank อสูรร้ายแห่งบอลข่าน
1. แรงจูงใจและจุดเริ่มต้นของโครงการ ยูโกสลาเวียภายใต้การนำของประธานาธิบดีตีโตต้องการพึ่งพาตนเองทางทหารเพื่อรักษาสถานะประเทศไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด เนื่องจากในอดีตประสบปัญหาการใช้ยุทโธปกรณ์ผสมปนเปกันระหว่างตะวันตกและโซเวียต ทำให้เกิดวิกฤตด้านการซ่อมบำรุง จุดเปลี่ยนสำคัญเกิดขึ้นในปี 1977 เมื่อตีโตเจรจากับเบรจเนฟจนได้รับใบอนุญาตผลิตรถถัง T-72 ของโซเวียต แม้จะมีเงื่อนไขที่เข้มงวดและมีค่าใช้จ่ายสูงถึง 39 ล้านดอลลาร์สหรัฐในขณะนั้นก็ตาม
2. การพัฒนาสู่ความเป็นเอกลักษณ์ (โครงการ Kapela) ยูโกสลาเวียไม่พอใจกับพิมพ์เขียวรุ่น T-72M ที่โซเวียตส่งมอบให้เพราะเป็นรุ่นที่ถูกลดสเปก จึงเริ่มโครงการลับ "Kapela" เพื่ออัปเกรดประสิทธิภาพให้สูงกว่าต้นฉบับ โครงการนี้ถือเป็นความร่วมมือระดับชาติครั้งใหญ่ที่ระดมโรงงานกว่า 200 แห่งจากทุกสาธารณรัฐในยูโกสลาเวียมาร่วมกันผลิต โดยมีโรงงานในโครเอเชียเป็นศูนย์กลางการประกอบ จนสำเร็จเป็นรถถัง M-84 ในปี 1985
3. คุณลักษณะทางเทคนิคที่เหนือชั้น M-84 มีจุดเด่นที่เหนือกว่า T-72 อย่างชัดเจนในหลายด้าน โดยเฉพาะระบบควบคุมการยิง (SUV-M-84) ที่พัฒนาเอง ซึ่งประกอบด้วยคอมพิวเตอร์คำนวณการยิงและเซ็นเซอร์วัดสภาพอากาศ ทำให้ยิงได้แม่นยำสูงแม้ขณะเคลื่อนที่ ด้านการป้องกันมีการใช้เกราะคอมโพสิตและอัปเกรดเครื่องยนต์ในรุ่น M-84A จนมีกำลังถึง 1,000 แรงม้า อย่างไรก็ตาม มันยังคงมีจุดอ่อนดั้งเดิมของรถถังตระกูลโซเวียต คือความเร็วถอยหลังที่ช้ามากและอันตรายจากการจัดเก็บกระสุนในห้องโดยสาร
4. ประสบการณ์ในสนามรบ M-84 ผ่านการพิสูจน์ตัวตนใน 3 สมรภูมิหลัก:
สงครามอ่าว: รุ่นส่งออก M-84AB ของคูเวตทำงานได้ดีเยี่ยมในทะเลทราย
สงครามยูโกสลาเวีย: เป็นโศกนาฏกรรมที่รถถังชนิดนี้ถูกทุกฝ่ายนำมาสู้กันเอง แม้จะมีการสูญเสียมากในเมืองวูโกวาร์เนื่องจากการวางกลยุทธ์ที่ผิดพลาด แต่เกราะด้านหน้าของมันได้รับการพิสูจน์ว่าไม่มีกระสุนชนิดใดระเบิดทะลุได้ตลอดสงคราม
สงครามโคโซโว: กองทัพยูโกสลาเวียใช้กลยุทธ์พรางตัวขั้นสูงจนรอดพ้นจากการโจมตีทางอากาศของนาโต้มาได้เกือบทั้งหมด
5. มรดกและการพัฒนาในปัจจุบัน หลังการล่มสลายของประเทศ สายการผลิตแยกออกจากกันแต่ยังมีการพัฒนาต่อยอดอย่างเข้มข้น:
โครเอเชีย: เน้นการปรับปรุงระบบควบคุมการยิงให้แม่นยำ (รุ่น Sniper) และพยายามบูรณาการเทคโนโลยีตะวันตก
เซอร์เบีย: พัฒนาอย่างก้าวกระโดดผ่านรุ่น AS1 และ AS2 โดยเสริมเกราะ ERA ยุคใหม่ และในรุ่นล่าสุด (AS3) มีแผนติดตั้งระบบป้องกันเชิงรุก (Hard-kill) เพื่อรับมือกับขีปนาวุธและโดรนสมัยใหม่
สารคดีประวัติศาสตร์ M-84 tank อสูรร้ายแห่งบอลข่าน
1. แรงจูงใจและจุดเริ่มต้นของโครงการ ยูโกสลาเวียภายใต้การนำของประธานาธิบดีตีโตต้องการพึ่งพาตนเองทางทหารเพื่อรักษาสถานะประเทศไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด เนื่องจากในอดีตประสบปัญหาการใช้ยุทโธปกรณ์ผสมปนเปกันระหว่างตะวันตกและโซเวียต ทำให้เกิดวิกฤตด้านการซ่อมบำรุง จุดเปลี่ยนสำคัญเกิดขึ้นในปี 1977 เมื่อตีโตเจรจากับเบรจเนฟจนได้รับใบอนุญาตผลิตรถถัง T-72 ของโซเวียต แม้จะมีเงื่อนไขที่เข้มงวดและมีค่าใช้จ่ายสูงถึง 39 ล้านดอลลาร์สหรัฐในขณะนั้นก็ตาม
2. การพัฒนาสู่ความเป็นเอกลักษณ์ (โครงการ Kapela) ยูโกสลาเวียไม่พอใจกับพิมพ์เขียวรุ่น T-72M ที่โซเวียตส่งมอบให้เพราะเป็นรุ่นที่ถูกลดสเปก จึงเริ่มโครงการลับ "Kapela" เพื่ออัปเกรดประสิทธิภาพให้สูงกว่าต้นฉบับ โครงการนี้ถือเป็นความร่วมมือระดับชาติครั้งใหญ่ที่ระดมโรงงานกว่า 200 แห่งจากทุกสาธารณรัฐในยูโกสลาเวียมาร่วมกันผลิต โดยมีโรงงานในโครเอเชียเป็นศูนย์กลางการประกอบ จนสำเร็จเป็นรถถัง M-84 ในปี 1985
3. คุณลักษณะทางเทคนิคที่เหนือชั้น M-84 มีจุดเด่นที่เหนือกว่า T-72 อย่างชัดเจนในหลายด้าน โดยเฉพาะระบบควบคุมการยิง (SUV-M-84) ที่พัฒนาเอง ซึ่งประกอบด้วยคอมพิวเตอร์คำนวณการยิงและเซ็นเซอร์วัดสภาพอากาศ ทำให้ยิงได้แม่นยำสูงแม้ขณะเคลื่อนที่ ด้านการป้องกันมีการใช้เกราะคอมโพสิตและอัปเกรดเครื่องยนต์ในรุ่น M-84A จนมีกำลังถึง 1,000 แรงม้า อย่างไรก็ตาม มันยังคงมีจุดอ่อนดั้งเดิมของรถถังตระกูลโซเวียต คือความเร็วถอยหลังที่ช้ามากและอันตรายจากการจัดเก็บกระสุนในห้องโดยสาร
4. ประสบการณ์ในสนามรบ M-84 ผ่านการพิสูจน์ตัวตนใน 3 สมรภูมิหลัก:
สงครามอ่าว: รุ่นส่งออก M-84AB ของคูเวตทำงานได้ดีเยี่ยมในทะเลทราย
สงครามยูโกสลาเวีย: เป็นโศกนาฏกรรมที่รถถังชนิดนี้ถูกทุกฝ่ายนำมาสู้กันเอง แม้จะมีการสูญเสียมากในเมืองวูโกวาร์เนื่องจากการวางกลยุทธ์ที่ผิดพลาด แต่เกราะด้านหน้าของมันได้รับการพิสูจน์ว่าไม่มีกระสุนชนิดใดระเบิดทะลุได้ตลอดสงคราม
สงครามโคโซโว: กองทัพยูโกสลาเวียใช้กลยุทธ์พรางตัวขั้นสูงจนรอดพ้นจากการโจมตีทางอากาศของนาโต้มาได้เกือบทั้งหมด
5. มรดกและการพัฒนาในปัจจุบัน หลังการล่มสลายของประเทศ สายการผลิตแยกออกจากกันแต่ยังมีการพัฒนาต่อยอดอย่างเข้มข้น:
โครเอเชีย: เน้นการปรับปรุงระบบควบคุมการยิงให้แม่นยำ (รุ่น Sniper) และพยายามบูรณาการเทคโนโลยีตะวันตก
เซอร์เบีย: พัฒนาอย่างก้าวกระโดดผ่านรุ่น AS1 และ AS2 โดยเสริมเกราะ ERA ยุคใหม่ และในรุ่นล่าสุด (AS3) มีแผนติดตั้งระบบป้องกันเชิงรุก (Hard-kill) เพื่อรับมือกับขีปนาวุธและโดรนสมัยใหม่