เริ่มเรื่องคือแม่เรารับลูกสาวของน้ามาเลี้ยงและตัวเรามีลูกสาว1คน
ซึ่งลูกสาวเรามีอายุน้อยกว่าเล็กน้อย ตอนนี้อยู่วัยประถม ค่าใช้จ่ายในบ้านส่วนมากจะเป็นของเราที่ส่งเพื่อเลี้ยงดูลูกสาวของเรา
เวลาแม่หรือญาติซื้อของก็จะซื้อคูณสอง เวลาเราซื้อของก็จะต้องซื้อคูณสองไปด้วย
ในชีวิตเราเราตั้งใจมีลูกคนเดียวเพื่อจะดูแลไม่ให้เขาขาดสิ่งสนับสนุนต่างๆ แต่เรารู้สึกว่าเราเลี้ยงลูกสองคนมาโดยตลอดเลยค่ะ
บางครั้งเรามีให้ลูกเราแค่คนเดียวในงบที่จำกัด ลูกน้าก็จะน้อยใจและไม่พอใจ เราเลยบอกไปว่าเรามีลูกแค่คนเดียวที่ให้ไปนั่นคือลูกเราและเราก็ให้แม่เราอธิบายให้ลูกน้าเข้าใจด้วยว่าให้เหมือนกันได้ไม่หมด เรานึกถึงในอนาคตที่เราเตรียมงบเพียงแค่เพื่อลูกสาวของเราแล้วลูกน้าก็จะมาตัดพ้อว่าทำไมไม่มีส่วนของเขา เราจึงต้องอธิบายตั้งแต่ตอนนี้ที่ลูกน้ายังเด็ก มันจะทำร้ายจิตใจเกินไปไหมคะ
มุมมองของเพื่อนๆเป็นแบบไหนรวมถึงข้อเสนอแนะอื่นๆ
ซึ่งลูกสาวเรามีอายุน้อยกว่าเล็กน้อย ตอนนี้อยู่วัยประถม ค่าใช้จ่ายในบ้านส่วนมากจะเป็นของเราที่ส่งเพื่อเลี้ยงดูลูกสาวของเรา
เวลาแม่หรือญาติซื้อของก็จะซื้อคูณสอง เวลาเราซื้อของก็จะต้องซื้อคูณสองไปด้วย
ในชีวิตเราเราตั้งใจมีลูกคนเดียวเพื่อจะดูแลไม่ให้เขาขาดสิ่งสนับสนุนต่างๆ แต่เรารู้สึกว่าเราเลี้ยงลูกสองคนมาโดยตลอดเลยค่ะ
บางครั้งเรามีให้ลูกเราแค่คนเดียวในงบที่จำกัด ลูกน้าก็จะน้อยใจและไม่พอใจ เราเลยบอกไปว่าเรามีลูกแค่คนเดียวที่ให้ไปนั่นคือลูกเราและเราก็ให้แม่เราอธิบายให้ลูกน้าเข้าใจด้วยว่าให้เหมือนกันได้ไม่หมด เรานึกถึงในอนาคตที่เราเตรียมงบเพียงแค่เพื่อลูกสาวของเราแล้วลูกน้าก็จะมาตัดพ้อว่าทำไมไม่มีส่วนของเขา เราจึงต้องอธิบายตั้งแต่ตอนนี้ที่ลูกน้ายังเด็ก มันจะทำร้ายจิตใจเกินไปไหมคะ