โลกนี้ไม่เคยมีพื้นที่ปลอดภัยจริง ๆ จะใครรอบตัวก็แย่ไปหมด ทำอะไรก็ถูกตัดสิน ทำอะไรก็ถูกหัวเราะเยาะ ทำอะไรก็ถูกหาว่าแปลกประหลาด หรือทำอะไรที่ขัดกับความคิดหมู่มากหรือขัดกับกลุ่มก็จะถูกผลักออก ไม่ว่าจะเพื่อน ครอบครัว ครูอาจารย์ รุ่นพี่รุ่นน้อง คนอื่น ๆ ที่ไม่รู้จักที่ทำตัวยังไงใส่เราก็ได้ คนในเน็ตที่ความคิดเพี้ยน ๆ จะอะไร ๆ ก็น่ารำคาญไปซะหมดทุกอย่าง ที่ตัวเองเห็นตอนนี้คือเหล่ามดแมลงที่ยั๊วะเยี๊ยะไปมา คิดก็คิดตาม ๆ กัน จะอคติก็อคติต่อกันสุดขั้ว จะอีโก้ก็อีโก้จัดสุดโต่ง เชื่อดีเป็นเลว เชื่อเลวเป็นดี พอจะเปลี่ยนแปลงแก้ไขก็ถูกก่นด่าต่อว่า เหนื่อยล้าเหลือเกินที่ต้องมาอยู่ในโลกแบบนี้ ทุกคนก็แค่ทำเพื่อหน้าตาตัวเอง ทุกคนไม่คิดในสิ่งที่เรียกว่าคุณค่า ทุกคนใช้ชีวิตในแบบแพทเทิร์นที่ถูกวางเอาไว้ตาม ๆ กันอย่างน่ารำคาญ อย่างกะดห็นถกคนถูกตรึงด้วยเชือกหรือเส้นด้ายที่บังคับร่างกายให้ทำตาม ๆ กัน ตอนนี้แค่อยากเป็นคนที่ไม่มีความผูกพันต่ออะไรทั้งสิ้น จะประเทศ องค์กร หรือสังคมไหน ๆ ก็ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งไปกับมันแล้ว จะล่มสลายไปซะก็ดี...
เบื่อสังคมรอบตัว...