ผมอายุ 17 ปี บ้านมี 5 คน พ่อ แม่ พี่ น้อง และผม
ช่วงเด็ก ๆ ฐานะครอบครัวดี แต่ต่อมาธุรกิจของพ่อเริ่มขาดทุน พ่อกับแม่พยายามทำหลายธุรกิจ จนมาจบที่โครงการหมู่บ้านจัดสรร ซึ่งโดยรวมขายได้ แต่มีบางหลังขายช้า ทำให้ดอกเบี้ยทับซ้อน สุดท้ายครอบครัวมีหนี้รวมมากกว่า 10 ล้านบาท (รวมจากธุรกิจเดิมและธุรกิจที่ลองทำอื่น ๆ)
หลังจากนั้นพ่อยังไปกู้เงินทำโรงงานอิฐมวลเบา (ผมไม่รู้รายละเอียดว่ากำไรดีแค่ไหน เห็นขายได้เรื่อย ๆ) ต่อมามีปัญหาครอบครัว พ่อมีคนอื่น แม่กับพี่ไปจับได้คาหนังคาเขา สุดท้ายตกลงกันว่า ลูกไปอยู่กับแม่ พ่อรับทรัพย์สินบ้านรถโรงงานและหนี้ไปทั้งหมด
ช่วงนั้นผมเรียนอยู่ต่างจังหวัด เลยไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์โดยตรง และพูดตรง ๆ คือผมไม่ได้รู้สึกสะเทือนใจหรือเสียใจมากนัก แม่มักจะเล่าและระบายเรื่องนี้ให้ผมฟังบ่อย แต่ผมก็ยังรู้สึกเฉย ๆ กับเรื่องพ่อแม่เลิกกัน จนเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าผมเห็นแก่ตัวหรือผิดปกติไหมครับ
ปัจจุบันผมอาศัยอยู่กับยาย ยายเป็นคนหารายได้หลักของบ้าน เงินประมาณ 80% มาจากยาย แม่เป็นลูกมือยายก่อนหน้านั้นลองมาหลายงานแต่ก็ไม่ไหวจนกลับมาอยู่กับยาย รายได้พออยู่ พอที่จะจ่ายค่ารถค่ากอนค่าไปรร พ่อโอนเงินมาให้บ้างเป็นครั้งคราว
ยายเป็นคนตัดสินใจเรื่องใหญ่ ๆ ในบ้าน
ปีหน้าผมจะเข้ามหาวิทยาลัย ผมอยากเรียนสาขาออกแบบแฟชั่น แต่ยายไม่สนับสนุน มองว่าเป็นสาขาที่ไร้สาระและไม่มั่นคง แม่ก็ไม่สามารถช่วยสนับสนุนได้เพราะไม่มีเงิน
แม้ผมจะสอบติดมหาวิทยาลัย ยายน่าจะช่วยค่ากินค่าอยู่ได้ แต่ค่าโปรเจกต์ ค่าอุปกรณ์ หรือค่าใช้จ่ายเฉพาะทางของสายแฟชั่น ยายน่าจะไม่ไหว
อีกทั้งตอนนี้ระดับความรู้ของผมยังไม่พร้อม อยากติวเพิ่ม แต่ก็ไม่มีงบและไม่ได้รับการสนับสนุน แม่สนับสนุนเต็มที่แต่ไม่มีงบให้ ปีหน้าจะก็จะต้องเริ่มสอบเริ่มทำผลงานแล้วผมจะทำให้เต็มที่ติดไม่ติดค่อยว่ากัน ถ้าติดผมคิดว่าจะทำงานไปเรียนไป ผมมีประสบการขนอิฐขนปูนช่วงปิดเทอมคิดว่างานอื่นน่าจะไหว😅
แต่ตอนนี้ผมมีแผนสำรองคือ ซิ่ว 1 ปี ออกไปทำงาน เก็บเงิน และติวไปด้วย จากนั้นค่อยสอบเข้าใหม่ แล้วเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยจนจบ ไม่แน่ใจว่าแนวทางนี้จะเป็นไปได้จริงไหม
*พี่ชายผมเองก็ทำงานอยู่แตายังตั้งตัวไม่ได้ ปีหน้าต้องไปจับใบดำใบแดงอีก เลยไม่อยากให้ต้องมารับผิดชอบผมเพิ่ม
*ผมไม่ได้โกรธแม่หรือยาย เข้าใจภาระค่าใช้จ่าย แค่อยากให้พี่ ๆ ช่วยมองจากคนนอกว่า ผมควรเลือกทางไหน และควรคิดกับชีวิตตัวเองยังไงต่อดี
*ผมไม่ได้ดิ่งดาวน์นะครับตอนนี้มีความสุขดีจริงๆชีวิตมีเรื่องเยอะและหนักกว่านี้ แต่ไม่ได้ส่งผลต่อชีวิตเลยไม่อยากเอามาใส่ใจหรือทำให้เป็นปมด้อย😁
ตอนนี้ผมควรเดินทางไหนดี ช่วยเเนะนำหน่อยครับ
ช่วงเด็ก ๆ ฐานะครอบครัวดี แต่ต่อมาธุรกิจของพ่อเริ่มขาดทุน พ่อกับแม่พยายามทำหลายธุรกิจ จนมาจบที่โครงการหมู่บ้านจัดสรร ซึ่งโดยรวมขายได้ แต่มีบางหลังขายช้า ทำให้ดอกเบี้ยทับซ้อน สุดท้ายครอบครัวมีหนี้รวมมากกว่า 10 ล้านบาท (รวมจากธุรกิจเดิมและธุรกิจที่ลองทำอื่น ๆ)
หลังจากนั้นพ่อยังไปกู้เงินทำโรงงานอิฐมวลเบา (ผมไม่รู้รายละเอียดว่ากำไรดีแค่ไหน เห็นขายได้เรื่อย ๆ) ต่อมามีปัญหาครอบครัว พ่อมีคนอื่น แม่กับพี่ไปจับได้คาหนังคาเขา สุดท้ายตกลงกันว่า ลูกไปอยู่กับแม่ พ่อรับทรัพย์สินบ้านรถโรงงานและหนี้ไปทั้งหมด
ช่วงนั้นผมเรียนอยู่ต่างจังหวัด เลยไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์โดยตรง และพูดตรง ๆ คือผมไม่ได้รู้สึกสะเทือนใจหรือเสียใจมากนัก แม่มักจะเล่าและระบายเรื่องนี้ให้ผมฟังบ่อย แต่ผมก็ยังรู้สึกเฉย ๆ กับเรื่องพ่อแม่เลิกกัน จนเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าผมเห็นแก่ตัวหรือผิดปกติไหมครับ
ปัจจุบันผมอาศัยอยู่กับยาย ยายเป็นคนหารายได้หลักของบ้าน เงินประมาณ 80% มาจากยาย แม่เป็นลูกมือยายก่อนหน้านั้นลองมาหลายงานแต่ก็ไม่ไหวจนกลับมาอยู่กับยาย รายได้พออยู่ พอที่จะจ่ายค่ารถค่ากอนค่าไปรร พ่อโอนเงินมาให้บ้างเป็นครั้งคราว
ยายเป็นคนตัดสินใจเรื่องใหญ่ ๆ ในบ้าน
ปีหน้าผมจะเข้ามหาวิทยาลัย ผมอยากเรียนสาขาออกแบบแฟชั่น แต่ยายไม่สนับสนุน มองว่าเป็นสาขาที่ไร้สาระและไม่มั่นคง แม่ก็ไม่สามารถช่วยสนับสนุนได้เพราะไม่มีเงิน
แม้ผมจะสอบติดมหาวิทยาลัย ยายน่าจะช่วยค่ากินค่าอยู่ได้ แต่ค่าโปรเจกต์ ค่าอุปกรณ์ หรือค่าใช้จ่ายเฉพาะทางของสายแฟชั่น ยายน่าจะไม่ไหว
อีกทั้งตอนนี้ระดับความรู้ของผมยังไม่พร้อม อยากติวเพิ่ม แต่ก็ไม่มีงบและไม่ได้รับการสนับสนุน แม่สนับสนุนเต็มที่แต่ไม่มีงบให้ ปีหน้าจะก็จะต้องเริ่มสอบเริ่มทำผลงานแล้วผมจะทำให้เต็มที่ติดไม่ติดค่อยว่ากัน ถ้าติดผมคิดว่าจะทำงานไปเรียนไป ผมมีประสบการขนอิฐขนปูนช่วงปิดเทอมคิดว่างานอื่นน่าจะไหว😅
แต่ตอนนี้ผมมีแผนสำรองคือ ซิ่ว 1 ปี ออกไปทำงาน เก็บเงิน และติวไปด้วย จากนั้นค่อยสอบเข้าใหม่ แล้วเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยจนจบ ไม่แน่ใจว่าแนวทางนี้จะเป็นไปได้จริงไหม
*พี่ชายผมเองก็ทำงานอยู่แตายังตั้งตัวไม่ได้ ปีหน้าต้องไปจับใบดำใบแดงอีก เลยไม่อยากให้ต้องมารับผิดชอบผมเพิ่ม
*ผมไม่ได้โกรธแม่หรือยาย เข้าใจภาระค่าใช้จ่าย แค่อยากให้พี่ ๆ ช่วยมองจากคนนอกว่า ผมควรเลือกทางไหน และควรคิดกับชีวิตตัวเองยังไงต่อดี
*ผมไม่ได้ดิ่งดาวน์นะครับตอนนี้มีความสุขดีจริงๆชีวิตมีเรื่องเยอะและหนักกว่านี้ แต่ไม่ได้ส่งผลต่อชีวิตเลยไม่อยากเอามาใส่ใจหรือทำให้เป็นปมด้อย😁