O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O

0 หอมโกสุมกล่อมยาม .. เมื่อวามวับ
ดวงวันทอลออระยับขึ้นรับช่วง
ลมเช้าชื่นเฉื่อยโชย .. ก็โดยรวง
ช่อมาลย์ปวงรับเช้าด้วยเคล้าคลอ
0 เสพความหอมรื่นล้ำ-แห่งธรรมชาติ
บำบวงภาษกอปรกรอง .. พร่ำพร้องขอ
หมายโสตเทพเพลิดเพลิน .. คำเยินยอ
ดลฤทธิ์ต่อสายใย .. รัดใจนั้น
0 รัดพันใจหนึ่งผู้ .. อย่ารู้สยาย
เป็นเงื่อนตาย .. วางไว้ดูไหวหวั่น
หลัง-ถวิลเร้ารุม .. ประชุมประชัน
จะแนบขวัญ .. ฤ แนบอุ่นรอหมุนประคอง ?
0 ละคาบยามพ้นผ่าน .. แม้นนานอยู่
หากชั่วครู่กลับเหมือนยากเลือนล่อง
คอยสีกลิ่นรูปลออน้อมรอตระกอง
คงเช่นปองคอยงามของยามนี้
0 ทุกโอภาสทอดทอ .. ร่ำรอถนอม
ด้วยสมยอมสุมใส่หทัยพิถี
ทุกรอบวัน ลับล่วงจากช่วงสุรีย์
งามในที่จะร่อนคว้างลงกลางใจ
0 บำบวงถ้อยเทอดแถนทั้งแดนฟ้า
หวังกอปรถ้อยพรรณนาเพื่ออาศัย
สื่อความอุ่นอ่อนหวาน สู่ด้านใน
ดวงจิตให้สั่นเต้น .. ด้วยเอ็นดู
0 บวงคำถ้อยสู่แถนทั้งแสนสรวง
ควร-ที่ช่วงอาวรณ์ .. จักย้อนสู่
ใจหนึ่งคอยรับนัยอกใจพธู
ด้วยนัยชู้แห่งชาย .. ที่หมายชม
0 เตรียบอารมณ์ร่ำรอพะนอถวิล
ก็โดย จินตการผสานผสม
กลางวงรอบละห้อยหารูปปรารมภ์
จุดสูงข่มจะลาดปูให้ผู้เดียว
0 เห็นมณีน้ำระยับงามจับจิต
เทพประสิทธิ์ ฤ ประมวลทุกส่วนเสี้ยว
หยัดหยั่งรูปลงรอ .. ดั่งขอเคียว
รอวาดคมคล้องเกี่ยวเข้าเหนี่ยวใจ
0 เหนี่ยวสู่ .. ความครวญคะนึง ..
เพรียกแววซึ้งอ่อนหวานสมานสมัย
มณีงามที่ควรค่าความอาลัย
ย่อมควรคู่พิสมัยจากใจคน
0 เหนี่ยวสู่ .. ความอาวรณ์ ..
ให้ถ่ายย้อนบรรลุ .. พร้อมนุสนธิ์
นฤมิตคืนบวงจากสรวงบน
ย่อมเหลือหนทางนี้ - มือพี่ชาย
0 เจ้าดวงมณีเอย ..
ยิ่ง-รำเพยลมร่ำ .. เจ้ารำร่าย
กลางออดอ้อน, โลกธรรม .. การณ์กล้ำกราย
เกรงว่า-สายเกินการณ์จักต้านแล้ว !
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=12-2025&date=14&group=190&gblog=22