ย้อนกลับไปเมื่อตอนผมอายุ 17 ปี ผมปวดขากรรไกรแล้วไปหาหมอ (ต่างจังหวัด) หมอตรวจบอกว่าปกติทุกอย่าง แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไรหมอกลับส่งผมไปแผนกจิตเวช ไปพบจิตแพทย์ (หมอฟันอาจคิดว่าผมกังวลมั้ง) พอพูดคุยกับจิตแพทย์ จิตแพทย์ก็ถามเกี่ยวกับความกังวลต่าง ๆ เสร็จแล้วก็จ่ายยามาให้เป็นยาคลายกังวล 3 ตัว และยาต้านเศร้า 1 ตัว
ผมทานยาไปได้ 2 เดือน แล้วรู้สึกว่าตัวเองง่วงมากๆตลอดทั้งวัน เลยหยุดกินยาไปเอง (หักดิบ) ตอนนั้นไม่รู้ว่ายากลุ่มพวกนี้มันหยุดเองไม่ได้ หมอก็ไม่ได้บอกกำชับว่าห้ามหยุดเอง ยอมรับว่าตอนนั้นไม่รู้จริง ๆ
พอหยุดยาได้วันที่ 2 อาการก็มาเลยมึนหัวหนักมาก และนอนไม่หลับ ช่วงปีแรก ๆ อาการหลักๆคือ มึนหัว แบบหนักมาก วิงเวียน แต่พอ 1 ปี อาการมึนหัวก็หายไป แต่อาการที่แย่ลงมาก ๆ คือ อาการนอนไม่หลับ นอนหลับไม่สนิท ฝันทุกครั้งที่หลับ ตัวกระตุกตอนนอน หลับตื้นมาก ๆ ตื่นมาเหมือนไม่ได้นอน เหมือนมันหลับไม่ลึก แล้วรู้สึกว่าตัวเองกังวลขึ้นมาก ๆ
ผมอดทนไม่กินยาอยู่ 4 ปีครึ่ง เพราะคิดว่าเวลาคงเยียวยาแล้วทำให้ผมหายกลับไปหลับได้เหมือนตอนก่อนกินยา (ก่อนกินยาผมไม่เคยมีอาการนอนไม่หลับ หลับไม่สนิทแบบนี้เลย) ก็ทนมาตลอด 4 ปี ที่เรียนมหาลัย จนตอนนี้อายุ 22 ปีแล้ว หลับบ้างไม่หลับบ้าง จะไม่หลับเลยถ้ามีเรื่อง หรืองานที่รู้ว่าต้องทำพรุ่งนี้ เช่น ตอนฝึกสอน นอนไม่หลับทุกวันเลย ไปสอนแบบไม่ได้นอน รู้สึกว่าตัวเองกังวลมาก ๆ (ทั้งๆที่ก่อนจะกินยาไปผมไม่ใช่คนที่จะกังวลอะไรแบบนี้ ไม่เคยกังวลหนักแบบนี้ ปกติเหมือนคนอื่น ๆ ทั่วๆไป)
จนเรียนจบมาได้ฝึกสอนจนจบ อาการนอนก็ดีขึ้นมา 60-70% แต่ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมเหมือนตอนอายุ 17 ก่อนที่จะไม่กินยา เหลือเชื่อมากว่าเวลา 4 ปี ไม่สามารถเยียวยาร่างกายผมจากการถอนยาจิตเวช ยาคลายกังวลและยาต้านเศร้าให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ผมเป็นคนเดียวในประเทศนี้รึเปล่าที่เป็นแบบนี้
เหตุการณ์หลังเรียนจบผ่านไป ผมเรียนจบครูมา จนกระทั่งผมต้องเตรียมสอบครู อยู่ดีๆผมก็นอนไม่หลับเฉยเลย อันนี้หนักกว่าเดิม คือ หัวมันจะรู้สึกแข็งๆ เหมือนก้อนหิน นอนไม่หลับเลย 2-3 เดือน อยู่ดีๆก็เกิดขึ้นเองแบบไม่ทราบสาเหตุ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เครียดหรือกังวลขนาดนั้น ก่อนหน้านี้ยังนอนได้บ้าง แต่อันนี้นอนไม่ได้เลย จนเวลาผ่านมาเหลืออีก 10 วันจะสอบ จึงจำใจกลับไปหาหมอจิตแพทย์เพื่อกินยานอนหลับอีกครั้ง หมอก็จ่ายยามา ก็หลับได้บ้าง แต่ก็มีอาการหลับไม่สนิท หลับตื้นอยู่
กินยาผ่านมาได้ 3-4 เดือน ปรากฏว่าอาการนอนไม่หลับของผมไม่ได้ดีขึ้นเลย ยังนอนไม่หลับ หลับไม่สนิท พอจะไปทำงานก็กังวลแล้วนอนไม่หลับเลย ทำให้พลาดงานไปแล้ว 3 งาน (คือผมหางานระหว่างรอบรรจุครู)
ผมควรทำไงดีครับ ทั้ง ๆ ที่กลับไปกินยานอนหลับและยาต้านเศร้าตัวเดิมเลยกับเมื่อตอนกินครั้งแรก แต่ก็ยังนอนไม่หลับ หลับไม่สนิท และยังมีอาการกังวลถ้ามีงานที่ต้องทำ ตอนนี้รู้สึกแย่มากว่าทำไมตัวเองไม่หาย ไม่เหมือนคนปกติทั่วไปเขา อยากกลับมานอนหลับได้เหมือนเดิม อยากกลับมาเป็นเด็กอายุ 17 คนนั้นอีกครั้งที่ไม่ต้องพึ่งยา เวลาไม่สามารถเยียวยาให้ผมหายได้เลย ผมเจอทางตันในชีวิตมาก ๆ งานก็ทำไม่ได้เพราะนอนไม่หลับ นอนแย่มาก หรือผมควรไปหาหมอที่กรุงเทพ (หมอต่างจังหวัดอาจจะช่วยไม่ได้) ตอนนี้ผมกำลังคิดสั้น อยากจบชีวิตตัวเองลง ไม่อยากอยู่แล้วกับอาการนอนไม่หลับมา 4-5 ปี ที่ยังไม่หาย แม้กระทั่ง...ยานอนหลับก็ช่วยผมไม่ได้ ใครก็ได้ช่วยผมทีครับ
นอนไม่หลับจากการถอนยานอนหลับ ทำให้ทำงานไม่ได้ รู้สึกไม่อยากอยู่แล้ว
ผมทานยาไปได้ 2 เดือน แล้วรู้สึกว่าตัวเองง่วงมากๆตลอดทั้งวัน เลยหยุดกินยาไปเอง (หักดิบ) ตอนนั้นไม่รู้ว่ายากลุ่มพวกนี้มันหยุดเองไม่ได้ หมอก็ไม่ได้บอกกำชับว่าห้ามหยุดเอง ยอมรับว่าตอนนั้นไม่รู้จริง ๆ
พอหยุดยาได้วันที่ 2 อาการก็มาเลยมึนหัวหนักมาก และนอนไม่หลับ ช่วงปีแรก ๆ อาการหลักๆคือ มึนหัว แบบหนักมาก วิงเวียน แต่พอ 1 ปี อาการมึนหัวก็หายไป แต่อาการที่แย่ลงมาก ๆ คือ อาการนอนไม่หลับ นอนหลับไม่สนิท ฝันทุกครั้งที่หลับ ตัวกระตุกตอนนอน หลับตื้นมาก ๆ ตื่นมาเหมือนไม่ได้นอน เหมือนมันหลับไม่ลึก แล้วรู้สึกว่าตัวเองกังวลขึ้นมาก ๆ
ผมอดทนไม่กินยาอยู่ 4 ปีครึ่ง เพราะคิดว่าเวลาคงเยียวยาแล้วทำให้ผมหายกลับไปหลับได้เหมือนตอนก่อนกินยา (ก่อนกินยาผมไม่เคยมีอาการนอนไม่หลับ หลับไม่สนิทแบบนี้เลย) ก็ทนมาตลอด 4 ปี ที่เรียนมหาลัย จนตอนนี้อายุ 22 ปีแล้ว หลับบ้างไม่หลับบ้าง จะไม่หลับเลยถ้ามีเรื่อง หรืองานที่รู้ว่าต้องทำพรุ่งนี้ เช่น ตอนฝึกสอน นอนไม่หลับทุกวันเลย ไปสอนแบบไม่ได้นอน รู้สึกว่าตัวเองกังวลมาก ๆ (ทั้งๆที่ก่อนจะกินยาไปผมไม่ใช่คนที่จะกังวลอะไรแบบนี้ ไม่เคยกังวลหนักแบบนี้ ปกติเหมือนคนอื่น ๆ ทั่วๆไป)
จนเรียนจบมาได้ฝึกสอนจนจบ อาการนอนก็ดีขึ้นมา 60-70% แต่ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมเหมือนตอนอายุ 17 ก่อนที่จะไม่กินยา เหลือเชื่อมากว่าเวลา 4 ปี ไม่สามารถเยียวยาร่างกายผมจากการถอนยาจิตเวช ยาคลายกังวลและยาต้านเศร้าให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ผมเป็นคนเดียวในประเทศนี้รึเปล่าที่เป็นแบบนี้
เหตุการณ์หลังเรียนจบผ่านไป ผมเรียนจบครูมา จนกระทั่งผมต้องเตรียมสอบครู อยู่ดีๆผมก็นอนไม่หลับเฉยเลย อันนี้หนักกว่าเดิม คือ หัวมันจะรู้สึกแข็งๆ เหมือนก้อนหิน นอนไม่หลับเลย 2-3 เดือน อยู่ดีๆก็เกิดขึ้นเองแบบไม่ทราบสาเหตุ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เครียดหรือกังวลขนาดนั้น ก่อนหน้านี้ยังนอนได้บ้าง แต่อันนี้นอนไม่ได้เลย จนเวลาผ่านมาเหลืออีก 10 วันจะสอบ จึงจำใจกลับไปหาหมอจิตแพทย์เพื่อกินยานอนหลับอีกครั้ง หมอก็จ่ายยามา ก็หลับได้บ้าง แต่ก็มีอาการหลับไม่สนิท หลับตื้นอยู่
กินยาผ่านมาได้ 3-4 เดือน ปรากฏว่าอาการนอนไม่หลับของผมไม่ได้ดีขึ้นเลย ยังนอนไม่หลับ หลับไม่สนิท พอจะไปทำงานก็กังวลแล้วนอนไม่หลับเลย ทำให้พลาดงานไปแล้ว 3 งาน (คือผมหางานระหว่างรอบรรจุครู)
ผมควรทำไงดีครับ ทั้ง ๆ ที่กลับไปกินยานอนหลับและยาต้านเศร้าตัวเดิมเลยกับเมื่อตอนกินครั้งแรก แต่ก็ยังนอนไม่หลับ หลับไม่สนิท และยังมีอาการกังวลถ้ามีงานที่ต้องทำ ตอนนี้รู้สึกแย่มากว่าทำไมตัวเองไม่หาย ไม่เหมือนคนปกติทั่วไปเขา อยากกลับมานอนหลับได้เหมือนเดิม อยากกลับมาเป็นเด็กอายุ 17 คนนั้นอีกครั้งที่ไม่ต้องพึ่งยา เวลาไม่สามารถเยียวยาให้ผมหายได้เลย ผมเจอทางตันในชีวิตมาก ๆ งานก็ทำไม่ได้เพราะนอนไม่หลับ นอนแย่มาก หรือผมควรไปหาหมอที่กรุงเทพ (หมอต่างจังหวัดอาจจะช่วยไม่ได้) ตอนนี้ผมกำลังคิดสั้น อยากจบชีวิตตัวเองลง ไม่อยากอยู่แล้วกับอาการนอนไม่หลับมา 4-5 ปี ที่ยังไม่หาย แม้กระทั่ง...ยานอนหลับก็ช่วยผมไม่ได้ ใครก็ได้ช่วยผมทีครับ