ปัญหาครอบครัวควรทำอย่างไรดีคะ?

เราทะเลาะกับคนในบ้าน คือสามีของน้าค่ะ แค่เรื่องสตาทรถค่ะทำให้เขาตื่น ซึ่งเราว่ามันเกินไป เราย่องเข็นรถออกจากบ้านเลยไปตั้งสามหลังแล้วค่อยสตาทรถ บอกตื่นเพราะเรา (เราไปตลาดเช้าค่ะตีห้าครึ่งแล้ว) ทะเลาะกันบานปลาย บวกเรามันสะสม เราไม่เคยมีปากในบ้านเลยค่ะ แต่วันนั้นเรามี เขาเลยด่าว่าเราไม่เคารพผู้หลักผู้ใหญ่สอนอะไรไม่ได้ ที่ผ่านมาเราก็รู้สึกว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำก็ใช่ว่าจะดีและถูกทั้งหมด (เราอยู่กับคนที่ชอบคอนโทรลคนอื่นว่าต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้อย่างที่เขาคิด) เราระเบิดออกมาหมดเลยค่ะ ตายายก็บอกแค่ว่าอย่าดังอายเขา อยากให้อยู่เป็นครอบครัวไม่ตึงเครียด เราเลยว่าคนมันเกลียดกันจะให้อยู่ด้วยกันได้ยังไง ก็แยกกันอยู่ ตากับยายเครียดค่ะ เพราะครั้งนี้เราไม่ยอม เพราะยอมมาทุกครั้ง ความรู้สึกที่โดนรังแกมาตลอด ​มีแต่เหมือนโดดเดี่ยวไม่มีใครปกป้องเลยสักครั้ง มันสุมอกมากค่ะ เขาให้เราไปขอโทษเขา บอกว่าถ้าไม่ก็จะยกเลิกงานทั้งหมด(เราทำงานที่เดียวกันค่ะ) เราก็ขอโทษค่ะเพราะเราก็ไม่ได้อยากมีปัญหากับน้าสาวเราหรอก แต่เราก็อยากให้เขารู้ตัวในสิ่งที่เขาก็ผิดต่อเราเหมือนกัน (เราแค่อยากให้เขาเป็นผู้ใหญ่ที่รับฟังบ้างอะค่ะ ไม่ใช่คิดแทนคนอื่นไปซะหมด การกระทำบางอย่างเขาก็ใช่ว่าจะดีแต่เราพูดบอกไม่ได้เลยค่ะ พูดปึ๊บ ไม่เคารพทันที) หนูก็บอกขอให้ช่วยปรับให้หน่อยได้ไหมรับฟังบ้างก็ยังดี แต่คำตอบที่เขาให้มาคือ ทำไมต้องปรับ ปรับให้ไม่ได้หรอก ก็ต่างคนต่างอยู่กันไป จบที่ตัดขาดญาติกันค่ะ แต่อยู่บ้านหลังเดียวกัน ไม่รู้ต้องอย่างไรต่อจริงๆค่ะ หนูไม่ซีที่ตัดขาดกับเขา หนูสบายใจ แต่เครียดตายายบังคับให้ไปคุยกับเขาทำเหมือนปกติเป็นครอบครัวสุขสรรคจอมปลอม รู้สึกไม่ค่อยโอเคค่ะเพราะคำพูดที่เขาใช้มาแต่ละครั้งโคตรเยียบย่ำเลย หนูจะออกจากบ้านค่ะแต่เขาไม่ให้ออกตาร้องไห้ขอไว้ค่ะ   
หนูก็ไม่ได้อยากทำร้ายใคร ​อยากอยู่เงียบๆด้วยซ้ำ ​ควรแก้ไขอย่างไรดีคะ​หนูไม่ได้มีอีโก้หรือจะเอาชนะแค่อยากปกป้องตัวเองบ้างเท่านั้น ทุกวันนี้อยู่เหมือนขี้ข้าทำอะไรก็ไม่ดี  #จะว่าเขาแบกรับในบ้านเยอะ ไม่ค่ะ หนูจ่ายเป็นเบี้ยหัวแตกแล้วค่ะ​ เขาแค่อาศัยอยู่ด้วยเฉยๆเพราะมีศักเป็นสวามีของน้า
น้าสาวหนูบอกว่าเขาเกิดก่อนก็ต้องเคารพเขา แต่หนูรู้สึกว่าเขาไม่มีวุฒิภาวะ ไม่พอใจอะไรก็ออกจากบ้านเหมือนเด็ก8ขวบ ผิดไหมคะที่คิดแบบนี้?