เพิ่งเริ่มหัดวิ่งครับ ตอนแรกกิโลแรกก็หอบจะเป็นจะตาย
วิ่งไปเรื่อยๆจนรู้สึกอยากไปไกลกว่านี้อีกนิด วิ่งไปได้ 2 กิโลกว่าๆ แต่ในใจลึกคิดว่าไปได้อีก แต่ร่างกายเหนื่อยหอบมากขาก้าวแทบไม่ออก
จนวันนึง วิ่งๆจนถึง 2 กิโลแล้วก็แบบว่าไหนไปตามใจหน่อยดิ้ ถ้ามันไปได้อีกก็ไปตามใจดู
สรุปวิ่งไปเรื่อยๆ ไม่สนเวลา ก้าวช้าเร็วช่างมัน ก้าวไปเรื่อยๆ สรุปจบที่ 10 กิโลเมตรนิดเวลาเกือบ 2 ชม.
ใจล้วนๆที่พาไปถึง สรุปอีกวันไข้ ปวดขา นอนโรงพยาบาลครับ
แค่อยากบอกว่า อยู่ที่ใจ สูงแค่ไหนก็ไปถึงครับ
และที่สำคัญ ไปไกลกว่าที่คิด ..~
ตอนแรก คิดว่าการวิ่งจะเหนื่อยมากๆแล้ววหมดแรง พอเอาเข้าจริง วิ่งผ่านไปไม่หยุดเหนื่อยนะแต่ก็ยังวิ่งต่อได้
วิ่งไปเรื่อยๆจนรู้สึกอยากไปไกลกว่านี้อีกนิด วิ่งไปได้ 2 กิโลกว่าๆ แต่ในใจลึกคิดว่าไปได้อีก แต่ร่างกายเหนื่อยหอบมากขาก้าวแทบไม่ออก
จนวันนึง วิ่งๆจนถึง 2 กิโลแล้วก็แบบว่าไหนไปตามใจหน่อยดิ้ ถ้ามันไปได้อีกก็ไปตามใจดู
สรุปวิ่งไปเรื่อยๆ ไม่สนเวลา ก้าวช้าเร็วช่างมัน ก้าวไปเรื่อยๆ สรุปจบที่ 10 กิโลเมตรนิดเวลาเกือบ 2 ชม.
ใจล้วนๆที่พาไปถึง สรุปอีกวันไข้ ปวดขา นอนโรงพยาบาลครับ
แค่อยากบอกว่า อยู่ที่ใจ สูงแค่ไหนก็ไปถึงครับ
และที่สำคัญ ไปไกลกว่าที่คิด ..~