สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้เราอยู่ม.3ค่ะ ปกติเราเรียนม.1-2 ติดร.เยอะสุด5ตัว ไม่เคยติดมส. แต่มาม.3นี่ไม่อยากไป ไม่อยากเรียนรร.นี้แล้ว รู้สึกว่ามันหนักเกินไปสำหรับเรา ด้วยความที่รร.นี้เด้กเยอะมาก แล้วเราก็ไม่ชอบที่ๆคนเยอะๆ แล้วก็เรื่องแบบพวกสังคมไรงี้เราไม่ชอบเลย เรียนมาจะจบม.3แล้วก้ยังไม่ชิน
ตอนนี้เราติด 0 ร มส. รวมกัน27 ตัว แค่ของม.3 เทอม1 แล้วไม่อยากไปแล้วด้วยควรทำไงดีคะอีกอย่างเราโดนนินทาบ่อยมาก ไม่ชอบเลยแล้วนี่เป็นคนที่อ่อนไหวง่ายเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย ไม่ชอบร้องไห้ให้เพื่อนเห็น เวลาร้องไห้ที่รร.ก็ทำเป็นแกล้งหลับ แล้วก็เรื่องสุดท้ายที่ทำให้ไม่อยากเรียนที่นี่คืออยากอยู่บ้านกับแม่ค่ะ เราโตมาที่ประจวบกับพ่อแม่ แล้วป.5-6พ่อแม่ก็หย่ากัน ครอบครัวฝั่งแม่บอกว่า ตอนม.1ให้ไปเรียนที่สุราษนะ ไปอยู่กับปู่กับย่ากับพ่อ ตอนแรกก็ไม่อยากไปเลย แต่สุดท้ายก็ต้องไป แต่เราก็พออยู่ได้แหละ แค่มันน่าเบื่อมากก็แค่นั้น เพราะที่บ้านพ่อมีคนแค่ทั้งหมด4คนรวมเรา ส่วนบ้านยายมีกันเยอะ 5-10คน แล้วยายหลานเยอะ ส่วนมากเป็นเด้กที่อายุน้อยกว่าเรานั่นแหละคือสีสัน พอมาอยู่บ้านย่าก็บรรยากาศเปลี่ยนไปเลย เพราะครอบครัวฝั่งย่าเราทั้งพ่อกับปู่เป็นคนที่ไม่ชอบพูด เวลาเราอยู่ที่นี่คนที่คึยบ่อยมากที่สุดคือย่า แต่พอมาตอนม.2 ย่าก็จากไปด้วยโรคประจำตัว หลังจากนั้นแหละเริ่มขาดบ่อยแต่ก็ไม่เคยติดมส. แล้วเรายิ่งไม่อยากอยู่กว่าเดิมเพราะที่นี่เหลือแต่ผช.จะซื้ออะไรก็ยากไปหมดเพราะเขาไม่เข้าใจอะไรเราเลย ให้แต่เงินอย่างเดียววันๆนึงเนี่ยเราแทบไม่ได้อ้าปากพูดกับใครเลย ยกเว้นตอนพูดกับตัวเอง คุยกับปู่มากสุดก็10คำอะ กับพ่อวันๆนึงแทบไม่คุย แต่ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงคิดว่าบางทีถ้าเราได้ไปเรียนที่แถวบ้านแม่ เราอาจจะเรียนได้ดีกว่านี้ แต่นี่ติดร.0.มส.เยอะมากแต่ไม่อยากไปแล้ว เพราะงั้นเรียนกศน.มันดีไหมคะ มีมหาลัยไหนรับวุฒิกศน.บ้าง
กศน.ดีไหม(นอกเรื่องเยอะมาก)
ตอนนี้เราติด 0 ร มส. รวมกัน27 ตัว แค่ของม.3 เทอม1 แล้วไม่อยากไปแล้วด้วยควรทำไงดีคะอีกอย่างเราโดนนินทาบ่อยมาก ไม่ชอบเลยแล้วนี่เป็นคนที่อ่อนไหวง่ายเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย ไม่ชอบร้องไห้ให้เพื่อนเห็น เวลาร้องไห้ที่รร.ก็ทำเป็นแกล้งหลับ แล้วก็เรื่องสุดท้ายที่ทำให้ไม่อยากเรียนที่นี่คืออยากอยู่บ้านกับแม่ค่ะ เราโตมาที่ประจวบกับพ่อแม่ แล้วป.5-6พ่อแม่ก็หย่ากัน ครอบครัวฝั่งแม่บอกว่า ตอนม.1ให้ไปเรียนที่สุราษนะ ไปอยู่กับปู่กับย่ากับพ่อ ตอนแรกก็ไม่อยากไปเลย แต่สุดท้ายก็ต้องไป แต่เราก็พออยู่ได้แหละ แค่มันน่าเบื่อมากก็แค่นั้น เพราะที่บ้านพ่อมีคนแค่ทั้งหมด4คนรวมเรา ส่วนบ้านยายมีกันเยอะ 5-10คน แล้วยายหลานเยอะ ส่วนมากเป็นเด้กที่อายุน้อยกว่าเรานั่นแหละคือสีสัน พอมาอยู่บ้านย่าก็บรรยากาศเปลี่ยนไปเลย เพราะครอบครัวฝั่งย่าเราทั้งพ่อกับปู่เป็นคนที่ไม่ชอบพูด เวลาเราอยู่ที่นี่คนที่คึยบ่อยมากที่สุดคือย่า แต่พอมาตอนม.2 ย่าก็จากไปด้วยโรคประจำตัว หลังจากนั้นแหละเริ่มขาดบ่อยแต่ก็ไม่เคยติดมส. แล้วเรายิ่งไม่อยากอยู่กว่าเดิมเพราะที่นี่เหลือแต่ผช.จะซื้ออะไรก็ยากไปหมดเพราะเขาไม่เข้าใจอะไรเราเลย ให้แต่เงินอย่างเดียววันๆนึงเนี่ยเราแทบไม่ได้อ้าปากพูดกับใครเลย ยกเว้นตอนพูดกับตัวเอง คุยกับปู่มากสุดก็10คำอะ กับพ่อวันๆนึงแทบไม่คุย แต่ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงคิดว่าบางทีถ้าเราได้ไปเรียนที่แถวบ้านแม่ เราอาจจะเรียนได้ดีกว่านี้ แต่นี่ติดร.0.มส.เยอะมากแต่ไม่อยากไปแล้ว เพราะงั้นเรียนกศน.มันดีไหมคะ มีมหาลัยไหนรับวุฒิกศน.บ้าง