📘 นิยายผีเล่มละบาท ซีซั่น 3 : “เสียงจากสายน้ำ”

กลางคืนในเมืองอาจมีไฟสว่าง แต่ในน้ำ…มีเพียงเงา
ทุกเกลียวคลื่นคือความทรงจำของใครบางคน
ทุกหยดน้ำคือเสียงกระซิบจากอีกฝั่งหนึ่ง

แม่น้ำ คลอง ท่าเรือ แพ หรือสะพาน —
ทุกแห่งมี “บางสิ่ง” ที่ลอยกลับมาหาเจ้าของเดิม

เพราะบางวิญญาณ…ไม่ได้จมหายไปกับสายน้ำ แต่ “ไหลย้อนกลับมา” เพื่อทวงสิ่งที่ค้างอยู่





เรื่องที่ 1 : “แพเงียบกลางน้ำ”


คนเรือเล่าว่ามีแพไม้เก่าลอยอยู่กลางลำน้ำ
ทุกคืนจะมีแสงตะเกียงลอยอยู่ในนั้น —
เหมือนมีใครรอให้ใครกลับบ้าน

“ลุงก้อง” คนหาปลาในคลองแถบปากเกร็ด
คุ้นตากับทุกลำน้ำ ทุกโค้งคลอง
แต่มีอยู่จุดหนึ่งที่เขาไม่เคยเข้าใกล้ —
แพไม้เก่าที่ลอยนิ่งอยู่กลางน้ำตรงโค้งหัก

แพนั้นไม่มีคนอยู่มานาน
แต่ทุกคืนจันทร์เพ็ญ จะเห็น “แสงตะเกียง” ลอยอยู่บนแพ
พร้อมเสียงไม้ดัง “เอี๊ยด…เอี๊ยด…” เหมือนมีใครเดินอยู่บนนั้น

คืนหนึ่ง ลุงก้องเมาเหล้า
อยากพิสูจน์ให้เพื่อนในร้านเหล้าดูว่า “ไม่มีผีที่ไหนทั้งนั้น”
เขาพายเรือเข้าไปหาแพนั้นตอนเกือบเที่ยงคืน

แต่พอเรือเข้าใกล้ กลิ่นเน่าหนักแผ่ขึ้นมาจากใต้แพ
เขาส่องไฟฉายดู — เห็นผ้าขาวม้าผืนหนึ่งผูกอยู่กับเสาไม้
และมี “ร่างคน” นั่งพิงอยู่ข้างเสา
หัวพิงคอหัก หน้าจมอยู่ในเงา

“พี่…กลับมาช้าไปนะ…”

เสียงผู้หญิงดังขึ้นข้างหู
ลุงก้องหันขวับ — ไม่มีใคร
แต่ในมือเขา มี “แห” ที่ไม่รู้หล่นมาจากไหน
และในแหมีกลุ่มผมยาวพันแน่นราวกับมีอะไรดิ้นอยู่ข้างใน…

รุ่งเช้า ชาวบ้านพบแพลอยกลับมาหน้าท่าน้ำ
บนแพมีแหวางกองอยู่ — และตรงกลางแห
คือศพของ “ลุงก้อง” ที่คอพันด้วยผ้าขาวม้าผืนเดิม