ทุกคนเคยมั้ยคะ

สวัสดีค่ะพี่ๆพันพิททุกคน ที่เข้ามาอ่านอย่างอื่นก็ต้องขอบคุณมากๆเลยนะคะที่กดเข้ามาอ่านกระทู้นี้ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะเราอยากรู้ว่าทุกคนเคยไหมโดนแซะโดนหยามโดนด่าแม้จะเป็นต่อหน้าคนในครอบครัวแต่คนนั้นกลับเลยพอเราโต้กลับบ้างก็เหมือนกับเป็นเราที่ผิดคนเดียวบางครั้งเราแอบน้อยใจมากๆเลยนะที่ไม่เคยโตอันนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับของพ่อเราค่ะกับเมียใหม่พ่อเราขอสมุดชื่อเมียใหม่พ่อเป็นพี่ขนมแล้วกันนะคะพี่ขนมอายุห่างจากเราไม่กี่ปีตอนแรกเรากับพี่แกก็ไม่ได้อะไรกันหรอกค่ะแต่เราเริ่มไม่ชอบขี้หน้าแกเพราะเราไม่ชอบนิสัยที่กระทำ กับเมียใหม่พ่อเราขอสมุดชื่อเมียใหม่พ่อเป็นพี่ขนมแล้วกันนะคะพี่ขนมอายุห่างจากเราไม่กี่ปีตอนแรกเรากับพี่แกก็ไม่ได้อะไรกันหรอกค่ะแต่เราเริ่มไม่ชอบขี้หน้าแกเพราะเราไม่ชอบนิสัยที่กระทำเราก็เลยเลือกที่จะไม่คุยด้วย แล้วเราแอบไปรู้มาว่ามันมีบางครั้งที่เราเถียงกันแล้วเราเอาไปเล่าให้คนคนนึงฟังในบ้าน แล้วเค้าพูดว่าถ้าตรงนั้นไม่มีผู้ใหญ่อยู่เค้าจะพูดคำหยาบ พูดกูกับเราไปแล้วเราผิดกับพี่เค้ามาประมาณสองปีได้แล้วมั้งคะ ช่วงแรกเราไม่รู้หรอกนะคะว่าพี่เค้าแต่เราแทบไม่สนใจเลยเราไม่อยากรับรู้อะไร ที่เกี่ยวกับเขา ในห้องของตัวเองแต่ช่วงหลังหลังเป็นช่วงที่เราปิดเทอมก็คือจบเทอมแรกไปวันนั้นสอบวันสุดท้ายเราเห็นหมาเดินมาเล่นกับเราเราก็เลยพูดเล่นกับหมาแล้วก็ใช้เสียงเล่นกับหมาหน้าบ้านสักพักแล้วก็เข้าห้องค่ะ เข้าห้องสักพักนึงก็ได้ยินเสียงคนล้อเลียนทำเสียง  เข้าห้องนึงเสียงคนล้อเลียนทำเสียงคนล้อเลียนตาม เงียบฟังว่าเป็นใครสรุปก็คือพี่คนนั้นแหละค่ะมาพูดแซะเราแกชอบมาแขวะเราบ่อยบ่อยแต่เราก็ไม่เคยตอบโต้อะไรกลับค่ะเพราะ เพราะเคยตอบโต้ไปแล้วแล้วพ่อไม่ฟังเหตุผลเราเลยเอาแต่พูดว่าทำไม เพราะเคยตอบโต้ไปแล้วแล้วพ่อไม่ฟังเหตุผลเราเลยเอาแต่พูดว่าทำไมไม่สำนึกบุญคุณพี่เค้าบ้างที่เคยไปรับไปส่งอยู่โรงเรียนตอนที่เราไปเฝ้าพี่คลอดลูกของพ่อเราก็ไม่เคยบ่นอะไรนะคะไม่เคยโดนบังคับเอาแท้แท้ เหมือนตอนนั้นเราเลือกอะไรไม่ได้เลยลูกก็ไม่ใช่ลูกเรา กลับมาที่สถานการณ์ปัจจุบันก็คือเราเข้าห้องมาได้ยินเสียงพี่เค้าแขวะเราใช่ไหมคะเราก็เลยโทรไปคุยกับแฟนเราแล้วก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้แฟนฟัง แล้วเราก็ด่าเค้าว่ากะริกกะหลี่อยากมีผัวแก่กูละสงสารลูกมันจริงๆถ้าลูกมันโตขึ้นมาแล้วรู้ว่าแม่มันใจแตกตั้งแต่เด็กมีผัวแก่แบบนี้กูคงเอาหัวมุดดินให้ตายไปเลย แล้วเหมือนตอนนั้นพี่เค้าเดินผ่านกระจกห้องเราพอดีกระจกห้องเรามันไม่เก็บเสียงค่ะพอดีเรานั่งอยู่ตรงโต๊ะคอมพูดว่าอย่ามาแทนลูกกูค่ะเราก็เลยพูดไปว่าอย่าแล้วก็มีข้อความเด้งมาค่ะใช่ค่ะอันนั้นคือข้อความจากพ่อเราเองพ่อเราด่าเรามาเป็นแถบเลยค่ะด่านู่นนี่นั่นทำไม ด่านู่นนี่นั่นทำไมไม่สำนึกบุญคุณพี่เค้าบ้างเราก็งงนะคะพี่บุญคุณอะไรกับเราหรอเป็นคนคลอดเรามาหรอคนคลอดก็ไม่ใช่ไหน เราก็เลยเลยว่าพี่ด่าเราเราไม่เคยตอบโต้อะไรเลยเพราะตอบโต้ทีไรก็เป็นซะแบบนี้ไม่เคยเข้าข้างกันสักทีหรอกเราก็เล่า ทุกอย่างที่น้อยใจว่าตอนนั้นแค่เดินไปถามว่าพ่อถูกหวยหรอก็โดนด่าว่าอย่าทั้งที่ตอนนั้นเค้าก็อยู่ใกล้กันนะคะเราพ่อที่พูดหรอพ่อพูดว่าให้เดินไปเอาเงินกับพี่ขนมเราเลยพูดว่าเราไม่เอาแล้วเข้าห้องมาเลย บางครั้งเราก็แอบน้อยใจนะคะว่าเค้ามองเราหรือเปล่านี่แหละค่ะคือสาเหตุที่เราตั้งกระทู้นี้ว่าทุกคนเคยไหมคะแค้นคนข้างหน้ามากๆทั้งเศร้าทั้งโกรธทั้งเสียใจอยากจะตายซะแต่ก็ยังคิดถึงอนาคตว่าถ้าเรามีอนาคตที่ดีกว่านี้ เรียนเก่งเก่งหางานทำ  เรียนเก่งเก่งหางานทำดีดีมีเงินใช้กลับมาฟาด เงินที่เราหามาเองตอนนี้เราอยู่มอสี่ค่ะ เราตั้งใจเรียนมากๆพยายามหาทุนฝึกศัพท์ภาษาอังกฤษ(เราอยากเป็นแอร์ค่ะ) เพื่อที่อนาคตจะได้ทำตามที่ เพื่อที่อนาคตจะได้ทำตามที่คิดไว้แบบนี้ เราอยากทำให้ เราอยากทำให้เค้ารู้ ค่ะว่าไอ้เด็กคนนี้แหละที่มันโดนด่าในวันนี้แล้ววันข้างหน้า จะมีทุกอย่างที่ดีขึ้นที่ชีวิตช่วงมอปลายไม่เคยมีและพ่อไม่เคยให้ปัจจุบันเป็นช่วงปิดเทอมค่ะ เรามาอยู่กับแม่แต่ไม่มีที่ไหน เลย(ตอนแรกว่าจะหางานทำตอนแรกทำค่ะ) ก็เลยต้องอยู่ห้องแม่ไปวันวันแต่เราก็มีความสุขดีนะคะแม่ให้ทุกอย่างกับเราเลยถ้าอนาคตเรายังยังไม่ตายยังไม่คิดสั้นเราจะขอบคุณตัวเองมากๆที่เห็นค่าในตัวเองอยู่ไม่ทำ ก็เลยต้องอยู่ห้องแม่ไปวันวันแต่เราก็มีความสุขดีนะคะแม่ให้ทุกอย่างกับเราเลยถ้าอนาคตเรายังยังไม่ไม่คิดสั้นตัวเองมากๆค่าในตัวเองอยู่ไม่ทำเหมือนตัวเองไม่ใช่คน ไร้ค่าขอบคุณค่ากันในวันนี้ ขอบคุณที่พี่ทุกคนเข้ามาอ่านชีวิตของหนูนะคะ(ถ้าข้อความไหนอ่านไม่รู้เรื่องหรืออ่านไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยนะคะเราเราใช้ไมพูดแล้วไม่ได้ใช้มือเขียนขอโทษนะคะ)