ชีวิตวัยรุ่นกับการรอของที่อยากได้…มันเหนื่อยใจจริงๆ

ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ เล่าก่อนนะคะเราตอนนี้เราเป็นเเค่เด็กมัธยมเรามีนิสัยที่ไม่ชอบรอ รอไม่ได้ในที่นี้ไม่ใช้ทุกเรื่องเเต่คือ ของที่อยากได้ ใช่ค่ะในบางปีหรือโอกาสสำคัญครอบครัวเรามักจะสัญญาว่าจะ ยกตัวอย่างเช่น ซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้ พาไปจัดฟัน  ให้อะไรอื่นๆที่เพื่อนคนอื่นเค้ามีกัน เเต่ยิ่งเราอยากได้มากๆเราจะรู้สึกว่าทำไมเวลามันนานจัง กว่าจะถึงวันที่จะได้คงเซงกันพอดี เราเลยไม่ชอบรอเลยค่ะ เรารู้สึกว่าเราหวังมากเกินไปในทุกๆวัน เราหวังจะให้วันนั้นมาถึง มันจดจ่อสนใจเเต่สิ่งที่อยากได้ยิ่งรู้ว่าคงอีกนานเราก็เบื่อเซงกับชีวิต เหมือนคนไม่มีอะไรจะคิดเเล้วอะคะ55 ยิ่งเห็นเพื่อนคนอื่นๆได้ของที่ต้องการ ได้โทรศัพท์ใหม่ เรายิ่งเซงงง เปรียบเทียบอีกว่าเค้าอยากได้อะไรก็ได้เเต่มองกลับมาที่ตัวเราบ้านไม่ได้มีอย่างเค้าอยากได้อะไรก็ต้องรอ รอจนไม่อยากรอ  มีวิธีหรือมุมมองเปลี่ยนความคิดไหมคะ ตอนนี้มีของที่อยากได้เหมือนกันเเต่รอมานานนนนนเเล้วเซง เผื่อจะใจเย็นไม่ต้องมานั่งรอให้ผ่านไปวันๆเเล้วค่ะ55