ผู้หญิงในความฝัน เป็นเรื่องเล่นจากความจิงและความฝันขอผมเอง

เมื่อก่อนตอนสมัยอายุราวๆ19ทำงานเป็นเด็กปั้มอยู่ซึ่งเขามีที่อยู่ให้แบบเสดสับมีแค่ต้องจ่ายค่าไฟเองแค่นั้นและตอนนั้นผมไ้ด้คุยกับผญิงคนหนึ่งที่อยู่ห่างกันคนละอำเภอเลยแต่ผมชอบในหน้าตาของเทอและน้ำเสี้ยงที่ค่อนข้างดีอาจจะหลงในน้ำเสียงของเทอหรือป่าวเราจึงได้นัดเจอกันเป็นแถวๆในตัวเมืองที่ร้านเค้กนั้นเป็นวันที่เราได้พบกันครั้งแรกเทอเป็นคนที่มีใบหน้าเป็นทรงใบโพ เรียกได้ว่าทรงสเปกของผมเลย หลังจากนั้นเราก็เดินเที่ยวด้วยกันตามปราสาคนที่เจอกันครั้งแรก ที่จิงผมก็มีเรื่องทุกใจอยู่อย่างหนึ่งผมมีเงินแค่2พันผมเลยคิดว่าเทออาจจะไม่พอใจกับเดดครั้งก็ได้ แต่เทอก็ไม่ได้คิดมากเราจิงพากันเที่ยวไปเรื่อยๆ แล้วพอเที่ยวเสด ผมจึงได้เช่าห้อง2ห้อง เพื่อให้เกียดเทอ เพราะเป็นเดดแรกจึงไม่ได้คิดเรี่องมีความสัมพันธ์หรืออะไร แต่หลังจากนั้นผมก็จึงได้ลองเรียกมาที่ห้องของผมเพื่อมาคุยกัน
แต่ไม่คิดว่าหลังจากนั้นเทอก็ได้หายไปเลยโทรหาก็ไม่รับแชดไปก็ไม่ตอบ ผมเลยคิดว่าเทอคงไม่ชอบผมจิงๆและ หลังจากนั้นมาผมเลยไม่ค่อยมีชีวิตชีวาผมเลยไปหาหมอที่โรงพยาบาล หมอบอกกับผมว่าผมเป็นโรคซึมเศร้านะกับโรคลมซักระวังด้วยล่ะ ผมเองก็ตกใจผมเป็นลมซักได้ไงแต่หมอบอกว่ามันพึ่งเริ่มไม่เป็นอัตรายพอรักษาได้ หลังจากนั้นประมาร4เดือนต่อมา อาการลมซักจึงได้เริ่มขึ้นตอนแรกไม่แน่ใจเพราะแค่รู้สึกป่วดหัวแค่ตอนเช้า หลังเริ่มหนักขึ้น อาการคนอื่นจะเป็นได้แทบทุกเวลา แต่ผมจะเป็นแค่ตอนหลับเท่านั้น จึงได้ไปหาหมออาการถึงได้ดีขึ้นทุกครั้งที่เป็นผมจะฝันร้ายหรือฝันแปลกๆทุกคืน ฝันเห็นตัวเองโดนฆ่าบ้างละ ฝันเห็นน้ำเลือดที่กลายเป็นงูกินกันเองไม่สิ้นสุดบ้าง บ้างที่ก็ฝันเห็นคนแกผู้หญิงที่ไม่เคยพบมาก่อนบ้าง หลังจากนั้นผมจิงอยากจะนอนให้มันน้อยลงเพื่อที่จะได้ไม่ฝันอะไรแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร หลังเป็นแบบนั้นมาประมาร4-5ปีเห็นจะได้ ผมจึงอ้อนหมอขอยานอนหลับที่ค่อนข้างแรงเลยดีเดียว หลังจากนั้นอาการค่อนข้างดีขึ้น
เเพราะตอนนั้นผมเริ่มสับสนเรื่องในความฝันและเรื่องความเป็นจิงไป ซึ่งท่าหากผมหลับอยู่แล้ว มีได้ยินเสียงคนในครอบครัวจะพริกจากหน้ามือเลยทีเดียว แต่พอถามเขาก็บอกเขากันเรื่องนี้ๆ ผมเลยคิดว่าเป็นเพราะความฝันผมแน่เลย ช่วงนั้นผมรู้สึงเหมือนจะโดนชิงตัวตนของผมไป ทีละนิดๆผมจึงไปหาหมออีกทีเอายานอนหลับที่แรงกว่านี้มาได้ไหมพอได้มาความฝันก็เริ่มจางๆหายไปเริ่มไม่มีความฝันในตอนกลางคืนเลย ผมเอาก็มองว่าเป็นเรื่องที่ดี ถ้าหากฝันแบบนั้นอีกหน่อยผมคงได้เป็นบ้าแน่ๆ แต่กลับกันพอผมนอนกลางวันบ้างจะฝันร้ายบ้างแต่ก็ไม่บ่อยแล้ว แต่กลับฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งบ่อยมากเรียกได้เกือบทุกวันเทอเป็นผู้ที่มีรูหน้าทรงใบโพ แต่ไม่เหมือนกับคนที่ผมไปเดดไปเทอนะ แต่คุณเชื่อไหมว่าผมไม่เคยจำหน้าของเทอได้เลยสักครั้งต่อให้ฝันต้อนกลางวันหลายวันติดต่อกัน ผมก็ไม่เคยจำหน้าเทอหลังจากตอนตื่นจำได้แค่รูปร่างของเทอเท่านั้นและสิ่งที่ทำด้วยนั้นแต่กลับจำหน้าของเทอไม่เคยได้เลยแม้จะฝันเห็นและจำได้ว่าเป็นเทอแน่นอนแต่พอตื่นก็ลืมหน้าเทอไปทุกที มันมีสิ่งผมจำได้เกี่ยวกับเทอ เทอเป็นคนที่มีรอยยิ้มตลอดสนุกกับสิ่งที่กับผมไปเที่ยวด้วยกันเทอจะมีรอยยิ้มหรือสนุกสนานไปกับมัน ไม่เว้นแม้แต่ตอนนี้ผมอายุ27แล้วก็ยังไม่เคยจำหน้าของเทอได้เลยสักครั้ง มีแค่เพียงรอยยิ้มและมันทำให้ผมอยากเห็นเทอทุกวันตอนที่นอนกลางวันเพราะผมไม่เคยฝันถึงเทอตอนกลางคืนเลยสักครึ่ง
และเทอมาแค่ตอนฝันกลางวันเท่านั้น บางที่ผมเคยคิดว่าเทออาจจะเป็นเนื้อคู่ของผม แต่บางครั้งผมก็คิดว่าเทอเป็นอีกด้านของตัวผมเอง แต่ึงจะเป็นแบบไหนเทอก็สิ่งที่เป็นกำลังใจของผมด้วย
  ผมจิงอยากขอบคุณที่ทำให้ฝันร้ายของผมเริ่มหายไป และขอบคุณรอยยิ้มที่มีให้ผมตลอด
  และผมอยากเรียกเทอว่านางฟ้าในความฝันของผมถึงจะจำหน้าไม่ได้ แต่ผมก็อยากเจอคุณในความฝันนะ และตอนนี้ผมจึงเริ่มออกเดินทางไปในที่ต่างๆฝันว่าอาจจะเจอเทอในโลกความเป็นจิงสักวัน
ขอบคุณที่อ่านจบนะคับ นี้คือเรื่องจริงในชีวิตจริงของผมที่มาเล่าให้ฟังครับ ขอบคุณครับ