คิดถึงเขาแค่ใน safe zone ของเราก็พอ

ฉันเคยเห็นแสงดาวพราวกลางฟ้า แต่ไม่งามเท่าตาเมื่อสบเธอ เสียงลมแผ่วพาใจให้พร่ำเพ้อ เหมือนโลกเก่าละเมอให้คืนกลับ เพียงรอยยิ้มเจ้าแตะกลางหัวใจ เหมือนฤทัยถูกร่ายมนต์แห่งสลับ ทุกถ้อยคำทุกลมหายใจนับ ล้วนขาน

อยู่ด้วยกัน สองคน จนคุ้นเคย ไม่คิดเลย การจากลา จะมาถึง ลมรำเพย รำพัน ฉันรำพึง ความคิดถึง เหมือนทำให้ ตายช้าๆ เปรียบเหมือนนก บินไป ใต้ฟ้าแดง ด้วยเรี่ยวแรง ที่เหลือ เพื่อไปหา อธิษฐาน ขอให้เจอ เธออีก

รักที่เธอ ให้เขา เท่าแผ่นฟ้าในสายตา เขากลับเห็น เป็นเบอร์สองคนที่อยู่ ข้างกาย เฝ้าหมายปองได้แต่มอง อย่างคน ทนทุกข์ใจ เพราะว่าฉัน ห่วงใย ใจห่วงเธออยู่เสมอ ไม่ว่า นาทีไหนรักของเธอ จริงจัง ทั้งจริงใจเก็บ

แสงสุดท้าย ทาบทา นภากว้าง ความอ้างว้าง แทรกใน หัวใจฉัน คิดถึงคน เคยอยู่ คู่เคียงกัน เคยบอกรัก นิรันดร์ ฉันยังจำ วันนี้อยู่ สุดหล้า ขอบฟ้าไกล เห็นลมพัด ใบไม้ ใจครวญคร่ำ อยากฝากลม รำเพย เอื้อนเอ่ยคำ ใน

แม้ว่าไกล แค่ไหน จะไปหา หากรู้ว่า เธอต้องการ ฉันคนนี้ แค่บอกมา จะรีบไป ในทันที ไปดูแล ให้เธอนี้ มีสุขใจ หากต้องเจอ ช่วงเวลา ฟ้ามีฝน ขอเป็นคน เดินข้างๆ กางร่มให้ หากสายลม ที่พัดผ่าน นั้นแรงไป จะโอบเธอ

https://www.youtube.com/watch?v=m606XvHalaA นั่งทำงานบางอย่างไปเรื่อยๆ มีลมเฉื่อยเท่านั้นที่เคลื่อนไหว เป็นลมที่พัดมาถึงหัวใจ ได้รู้สึกลึกในฤทัยได้รับมา ลมใช่ว่าจะไร้ความรู้สึก เพราะลึกๆลมไม่สิ้นถวิ

แบบว่ากำลังอินพี่หมึกกับลันดา #ข้ามขอบฟ้าอันดามัน วานสายลม ช่วยพัดพา ความห่วงใย ช่วยพัดไป ถึงใคร คนทางนั้น คนทางนี้ ห่วงหาอยู่ ทุกคืนวัน เฝ้ารอวัน ที่สองเรา จะพบเจอ หากเธอเหงา ก็จง แหงนมองฟ้า ดวงดา