เวลาคนโตพูดว่าเชื่อเถอะเอ็งโตแล้วจะอยากกลับไปเป็นเด็ก ณ เวลานั้นผมไม่เชื่อ ทั้งๆที่คนโตได้ความอิสระ อยากทำอะไรก็ได้ แต่ ณ ตอนนี้เวลานี้ ผมเชื่อแล้ว ผมเชื่อแล้วจริงๆว่าเราโตขึ้นเราจะอยากกลับไปเป็นเด็กอยากใช้ชีวิตที่ได้เล่นได้สนุกไปตามประสา ยิ่งโตยิ่งเหนื่อย ยิ่งโตความรับผิดชอบยิ่งสูง โตแล้วจะทำอะไรก็ได้ มันไม่ใช่ โตแล้วจะทำอะไรต้องคิดมากขึ้น โตแล้วต้องให้กำลังใจตัวเองในวันที่โลกทั้งใบมันใจร้ายกับเรา อยากกลับไปเป็นเด็กเน้อ แย่แค่ไหนก็มีคนคอยโอ๋ แต่ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ ขอให้คนที่ผ่านมาอ่าน อย่าทิ้งความฝันความสุขในวัยเด็กนะครับ ขอให้คุณได้ใช้ชีวิตอย่างที่ฝันนะครับ สำหรับผมพยามอยู่ ถึงมันจะไม่ไหวก็ตามต้องตื่นทั้งที่ร่างกายอยากจะนอนต่อ แต่หน้าที่และภาระมันพักดันให้ผมต้องลุกขึ้นจากที่นอน......
ความคิดของเด็กคนหนึ่ง