สวัสดีครับผมอยู่ปี4 อายุ24 ปี เพราะซิ่วมา2ปี เพราะตอนแรกเรียนที่แรกแต่ไม่ชอบบรรยากาศบวกอยากเข้าอีกภาควิชามากกว่า เลยซิ่วใหม่ย้ายมาอีกที่ ม.ดัง เข้าภาควิชานี้ แต่มารู้ตอนหลังว่าไม่ชอบ รู้ตัวตอนปี1เทอม2 แต่ไม่อยากบอกครอบครัววเพราะต้องเรียนให้ได้เพราะเราเลือกมาเองบวกกับที่บ้านอยากให้เรียนให้จบๆไวๆแล้วพ่อแม่ก็แก่มากแล้วด้วย เราเคยถามประมาณว่า ออกได้ไหม ได้คำตอบว่า เรียนๆไปไม่ได้หรอให้มันจบๆไป เพราะค่าเทอมแพง จากนั้นก็ฝืนมาตลอด จนตอนนี้เริ่มเลยคือตอนี้ชีวิตกำลังพัง เพราะไม่ได้เรียนคณะที่เราถนัดจริงๆ ตัดสินใจพลาดเพราะคิดว่าเราคงชอบมัน ไม่มีกำลังใจในการเรียน ติดเอฟหลายตัว เพื่อนไม่มี โดดเดี่ยว ไปเรียนก็เป็นซึมเศร้าอยู่คนเดียวแล้วจิตฟุ้งซ่านคิดมากจะร้องไห้ทุกวัน เหลือเรียนอีกหลายถัวถ้าเอาให้จบก็6ปี แต่ร่างกายสภาพจิตใจไม่ไหวแล้ว อยากตายทุกวัน ทำไดแค่ฝืนใช้ชีวินไปวันๆ เกรดก็ไม่ดี ปกติเราเรียนไม่ได้แย่เป็นคนที่ชอบเรียนรับผิดชอบในระดับหนึ่ง ม.ปลาย ชอบไปเรียนพิเศษ ตอนเย็น เสาร์-อาทิตย์ ก็เรียนที่กวดวิชาOndemandทุกอาทิตย์ตั้งแต่ ม.4 เกรดจบ ม.ปลาย 3.76แต่จุดเปลี่ยนคือตั้งแต่เข้ามาปี1 ทำให้เป็นคนละคนจากที่ชีวิตสดใสมีความสุข ตอนนี้ไม่เหลือแล้วเป็นแต่ซึมเศร้า ไม่อยากเจอเพื่อน ม.ปลาย ไม่อยากเจอใครทุกคนทุกคน มืดแปดด้านไม่เหลือใครจริงๆครับ พอไปเรียนวิชาที่ไม่ผ่านกับรุ่นน้องก็ไม่กล้าคุย กลัวถูกมองว่าเป็นเด็กเกเรไม่ตั้งใจ งานกลุ่มก็ไม่มี แล้วมหาลัยงานกลุ่มเกือบทุกวิชา95% ยิ่งทำให้รู้สึกแย่ไปอีก ต้องทำยังไง เคยคิดอยากตายหลายครั้งรู้สึกชีวิตมันพังแล้ว อนาคตที่ตั้งใจไว้ว่า เอออยากจบมามีงานดีๆ ธุรกิจ เกียรตินิยมติดมือ มันพังหมดแล้ว มันเริ่มใหม่ไม่ได้แล้ว ตั้งแต่ขี้นปี1มาแพสชันการ อ่านหนังสือ0% แทบจะไม่อ่านหนังสือสอบ แต่คะแนนก็ระดับกลางๆเพราะเราคิดว่าเราหัวไวในระดับหนึ่งแต่เราไม่มีความสุขเลย ทั้งเพื่อนในคณะเราก็ไม่มีเพราะผมเฟดตัวออกจากสังคม เพราะผมซึมเส้า ไม่ไหวที่จะอยู่ตรงนี้ หลังๆผมไม่ไปเรียนทำให้ผมติดเอฟ สอบไม่ผ่าน ผมอยากกลับมาสดใส ผมมีความสุขแค่ตอนน้อง ม.ปลายที่รู้จัก ให้ไปสอน เลข สอน ฟิสิกส์ ให้แค่นั้นจริงๆตอนนี้สอนได้ทั้งวันไม่เบื่อ สามารถอ่านได้ทั้งวันแบบไม่รู้สึกเกลียดมัน อยากให้ความรู้สึกนี้มันอยู่กับผม แต่ชีวิตจริงในมหาลัยตอนนี้ผมพังแล้วเกรดก็แค่2.xx(ต้นๆมาก) เสี่ยงโดนรีไท อายุเริ่มเยอะ เรียนก็เหมือนจะไม่รู้ในอนาคตว่าจะรอดหรือไม่ ผมควรทำยังไง ผมไม่ไหวจริงๆ ผมปลงกับชีแลตแล้วต่อให้คนหรืออาจารย์ในคณะมองผมว่าเป็นเด็กไม่เรียนผมปล่อยแล้ว ผมรู้ตัวดีว่าผมคือคนยังไง ถ้าตัดสินผม ผมก็โอเคและต้องยอมรับมัน เพราะมันพังจริงๆ
ชีวิตที่พังของเด็กปี4 ต้องการคนระบาย