สิ่งที่ผมเรียนรู้จากคำถาม "อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุด?"

สวัสดีครับเช้าวันจันทร์ที่สดใส! แต่บ้านผมไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่ เพราะลมพายุหอบเอาฝนมาหว่านทั้งวันทั้งคืนเลยครับ ต้องขออภัยเพื่อนๆ ด้วยนะครับที่วันศุกร์ไม่ได้เขียนอะไรให้ชวนอ่านชวนคิดเลย พอดีงานรัดตัวนิดนึงบวกกับไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไร เลยขออนุญาตให้ตัวเองได้ขี้เกียจสักวันครับ

ผมมีคำถามหนึ่งที่อยากชวนเพื่อนๆ มาคิดตามกันครับ "อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุด?" คำถามนี้อาจจะยากไปหน่อย งั้นเอาเป็น "อะไรคือมื้ออาหารที่ชอบที่สุด?" แทนแล้วกันครับ หลายคนคงตอบว่า การได้กินอาหารร่วมกับคนที่รัก ได้กินของที่ชอบ หรือได้ออกไปกินข้าวนอกบ้าน คำตอบก็แตกต่างกันไป

เพื่อนๆ ลองสังเกตดูว่า สิ่งที่ดีที่สุดในแต่ละเรื่องมีปัจจัยอะไรบ้างที่ทำให้เราคิดว่าสิ่งนั้นคือที่สุดแล้ว? ผมมองเห็นปัจจัยสำคัญหลายอย่างเลยครับ เช่น ช่วงเวลา, ความพึงพอใจ, ความต้องการ และความจำเป็น เมื่อสิ่งเหล่านี้มารวมกัน เราก็จะได้คำตอบที่สามารถนิยาม "สิ่งที่ดีที่สุด" ของเราได้ในแต่ละช่วงเวลา

ตัวอย่างเช่น ถ้าถามผมว่า "อะไรคือสิ่งที่ผมประทับใจที่สุดในตอนนี้?" คำตอบของผมคือ "การได้มีเวลาว่างทำในสิ่งที่ชอบ และมีคุณค่าแก่ตนเองและผู้อื่น" ซึ่งจะเห็นได้ว่าคำตอบของเราสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาตามความคิดและสถานการณ์ในชีวิต แต่จากปัจจัยทั้งหมดที่ผมกล่าวมา ผมคิดว่า "ความพึงพอใจ" นั้นสำคัญที่สุด ถ้าเราขาดตรงนี้ไป ไม่ว่าเราจะได้ทำอะไรหรือมีอะไรมากแค่ไหน ก็คงไม่มีทางรู้สึกว่าสิ่งนั้นคือ "สิ่งที่ดีที่สุด"

และตามคำสอนที่ว่า "เหนือฟ้ายังมีฟ้า" คำถามที่ว่า "อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุด" นั้นอาจจะไม่ใช่คำถามที่ถูกต้องเสมอไป เพราะสิ่งที่ดีที่สุดของคนหนึ่งอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดของอีกคนหนึ่ง และสิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุดในวันนี้ วันหน้าอาจจะมีสิ่งที่ดีกว่า

ดังนั้นผมอยากจะเปลี่ยนคำถามเป็น "เพื่อนๆ ได้ใช้เวลาไปกับสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองหรือยัง?" ผมว่าคำถามนี้น่าจะมีคุณค่าและน่าจะหาคำตอบได้ง่ายกว่า เพราะมันไม่ได้ให้เราไปเปรียบเทียบกับใคร แต่ให้เรากลับมาสำรวจใจตัวเองว่าในวันนี้เราได้ทำอะไรที่มีความหมายต่อเราจริงๆ แล้วหรือยัง