เราควรแก้ปัญหานี้ยังไงดี อึดอัด ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังค่ะ
👉🏻 ปี 64 พ่อแม่มาขอให้เรากับพี่ชายช่วยกู้ไปหมุนธุรกิจ และตกลงจะรีบใช้คืนให้หมด (พ่อแม่เป็นผู้ชำระค่างวด)
👉🏻 พี่ชายโดนให้กู้เป็นจำนวนเงินรวม 13 ลบ. (กู้ร่วมเรา 2 วงเงิน กู้ร่วมแม่ 1 วงเงิน)
👉🏻 เรากู้ทั้งหมด 8 ลบ. (กู้ร่วมกับพี่ชาย 2 วงเงิน)
👉🏻 ปี 68 พ่อบอกให้เราไปปรับโครงสร้างหนี้ ธุรกิจหมุนไม่ทัน
📍เราปฏิเสธพ่อไป ด้วยเหตุผล
- ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพวกเค้าทั้ง 2 คนไม่โปร่งใสในการใช้เงิน ไม่มีการชำระเงินต้นเพิ่มเมื่อธุรกิจมีรายได้ที่เป็นเงินก้อน ส่งผลให้ยอดหนี้ลดลงแค่ 3%
- มีสิ่งปลูกสร้างเกิดขึ้นอีกมากมาย เนื่องจากพ่อขยันคิด ขยันทำ แต่ไม่สามารถทำสิ่งปลูกสร้างนั้นให้เกิดรายได้เท่าที่ควร บางอยากเงินจม ทำทิ้ง พัง ก็ทำใหม่
- ไม่ยอมลดราคาของที่ขายตามเสต็ป(เท่าทุน>ขาดทุน5%>ขาดทุน>10%) เพื่อให้ของขายได้ แต่เลือกให้เรากับพี่ชายมีประวัติปรับโครงสร้างหนี้แทน เรากับพี่ชายอยู่ในวัยกำลังสร้างเนื้อสร้างตัว
- เสียใจที่พ่อนึกถึงแต่ตัวเอง แม่ตามใจพ่อ ทั้ง 2 คนไม่คิดถึงอนาคตของลูก เรากับพี่ชายเคยบอกหลายครั้งแล้ว ว่ามีความจำเป็นต้องใช้เครดิตในการกู้เงิน เนื่องจากต่างคนต่างแยกย้ายไปมีครอบครัว เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวลูกอยู่ม.ปลาย ที่ผ่านมาเราส่งเสียลูกแต่เพียงผู้เดียวไม่รบกวนพ่อแม่ เหตุผลนึงที่มีผลต่อการย้ายงานไปเริ่มต้นเงินเดือนหมื่นกว่าบาทของเรา นอกจากอยากมีเวลาให้ครอบครัวแล้ว ก็อยากเบิกค่ารักษาพยาบาลพ่อแม่ได้เพราะเป็นห่วงท่าน อยากให้มีทางเลือกในการรักษาที่ดี
- หลังจากตอบปฏิเสธไป พ่อด่าเรา “กูไม่ต้องการเบิกค่ารักษา ลูกคนอื่นยังใช้หนี้ให้พ่อแม่ได้ ต้องทดแทนบุญคุณให้กู ไปปรับโครงสร้างหนี้ซะ และทิ้งท้ายว่าดูสิกับกูใครจะรวยก่อนกัน”
🥹 ชีวิตที่ดีที่สุดสำหรับเรา ไม่ใช่เรื่องรวยที่สุด แต่เป็นชีวิตที่มีอิสระภาพ มีครอบครัวที่รักและเป็นห่วงกัน ได้กิน ได้เที่ยวด้วยกัน มีรายได้พอกับรายจ่าย ตั้งแต่จำความได้ 20 ปีแล้วที่พ่อแม่เป็นหนี้จากธุรกิจเปลี่ยน (เปลี่ยนไป 3 ธุรกิจ) ตั้งแต่เล็กจนโตพ่อและแม่คอยทำงานหาเงินส่งเรากับพี่ชายตามมาตราฐานที่ควรจะมีเรื่องของการศึกษา โดยมีน้าแท้ๆของพ่อเลี้ยงดูเรากับพี่ชายมา พวกเราไม่เคยได้ไปเที่ยวค้างต่างจังหวัดด้วยกันใช้เวลาแบบพ่อแม่ลูกๆด้วยกันเลย ต่อจากนี้เราคงปล่อยให้เป็นไปตามกรรมแล้วมันคงจะดีกว่าแบกไว้ให้ทุกข์ใช่ไหมคะ 😔
พ่อพูดกับลูกว่า ดูสิกับกูใครจะรวยก่อนกัน