สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าหลอน ๆ จากวงเหล้าที่บ้านพิษณุโลก อยากเอามาแบ่งปันให้ฟังกัน
เรื่องมีอยู่ว่า... หลังจากที่ผมกลับบ้าน แล้วได้ไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน ๆ ในกลุ่ม เพื่อนคนหนึ่งก็เล่าเรื่องผีหมาไนให้ฟัง พอเล่าจบ ไอ้พี เพื่อนอีกคนก็ขอเล่าบ้าง มันบอกว่าเรื่องของมันน่ากลัวกว่าของจ้าอีก ผมเลยบอกไปว่า
“ไหนลองเล่ามาดิ”
พียิ้ม แล้วก็เล่าเรื่องราวที่มันเจอมาตอนทำงานเป็นอาจารย์ผู้ช่วยอยู่ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งในพิษณุโลก...
---
🏫 เริ่มต้นที่บ้านพักครู
ด้วยความที่พีมีบ้านอยู่ในตัวเมือง แต่การเดินทางไปวิทยาลัยไกลพอสมควร มันเลยตัดสินใจเข้ามาอยู่บ้านพักครูในวิทยาลัย ซึ่งเป็นห้องที่ว่างมานานแล้ว ดูเงียบ ๆ เหมือนไม่ค่อยมีใครกล้าอยู่
วันแรกที่ย้ายเข้า พีเจอครูรุ่นพี่คนหนึ่ง ครูคนนั้นถามว่า
“ทำไมถึงมาอยู่ห้องนี้ล่ะ?”
พีก็ตอบไปตรง ๆ ว่า “มันสะดวกเรื่องการเดินทางครับ”
ครูรุ่นพี่เลยยิ้ม แล้วพูดประโยคที่ทำให้พีแอบเอะใจ
“อ๋อ... ก็พักได้ แต่ถ้าได้ยินเสียงอะไรแปลก ๆ ก็อย่าสนใจนะ เดี๋ยวมันก็หายไป”
พีเลยแกล้งถามไปว่า “มีผีเหรอครับ?”
ครูรุ่นพี่หัวเราะ แล้วตอบว่า “ผีน่ะ มันก็มีทุกที่แหละ 555”
---
👻 คืนแรก ๆ ที่ยังไม่มีอะไร
ผ่านไปอาทิตย์หนึ่ง ทุกอย่างก็ดูปกติ ไม่มีเสียง ไม่มีอะไรผิดแปลก จนพีเริ่มคิดว่า คงไม่มีอะไรหรอก...
แต่แล้ววันหนึ่ง หลังจากเลิกงานสอนดึก พีกำลังจะปิดห้องเรียนเพื่อกลับเข้าที่พัก จู่ ๆ โต๊ะตัวสุดท้ายด้านหลังห้องกลับมีเสียงดังเหมือนใคร “ลากเก้าอี้” พีหันไปมอง แต่ก็ไม่มีใครอยู่...
---
🪵 ตึกไม้เก่า และเสียงเรียก “ครู ๆ”
ทางจากตึกเรียนกลับบ้านพัก ต้องเดินผ่านตึกไม้เก่าหลังหนึ่ง คืนนี้อากาศเงียบผิดปกติ ขณะพีเดินผ่านก็มีเสียงเรียกดังมาจากในตึก...
“ครู ๆ ...”
พีชะงัก หันไปมอง แต่ไม่เห็นอะไร นอกจากไฟสลัว ๆ ที่หน้าตึก
พอจะเดินต่อ... เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ครู ๆ ...”
โชคดีที่พีไม่ได้ขานตอบ รีบก้าวเดินไปที่บ้านพักแทน
---
🌳 เงาใต้ต้นก้ามปู
หน้าทางเข้าบ้านพักมีต้นก้ามปูใหญ่ ยิ่งดึกยิ่งดูน่ากลัว พอพีเดินผ่าน ก็เหมือนเห็น “เงาคน” ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ เงานั้นเริ่มขยับ... ก่อนจะเหมือน “วิ่งตาม” พีรีบวิ่งสุดแรงจนถึงห้องพักได้ทัน
---
⛓ เสียงโซ่กลางดึก
คืนนั้นเอง เวลาตี 1 กว่า ๆ พีสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียง
“แก้ก... แก้กกก... แก้กกกก...”
เหมือนเสียงโซ่เหล็กถูกลากไปตามพื้นถนน พีเดินไปชะโงกดูจากหน้าต่าง สิ่งที่เห็นคือ ชายคนหนึ่งในชุดนักโทษเก่า ๆ เดินลากโซ่ คอพับไปข้างหลัง เหมือนศพที่ยังเดินได้!
พีรีบปิดไฟ คลุมโปง ฟังเพลงกลบเสียงจนหลับไป
---
📖 คำตอบจากครูคนอื่น ๆ
วันรุ่งขึ้นพีเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนครูฟัง จึงได้รู้ความจริงทีละอย่าง
เสียงลากเก้าอี้ในห้องเรียน : เล่ากันว่านักศึกษาคนหนึ่งเคยเสียชีวิตก่อนสอบ แต่ยังวนเวียนมานั่ง “สอบ” อยู่เรื่อย ๆ บางคืนยังมีคนเห็นนั่งอยู่คนเดียวในห้อง...
ตึกไม้เก่า : ที่นั่นเคยมีครูกับภารโรงแอบมีความสัมพันธ์กัน ครอบครัวทั้งคู่ไม่ยอมรับ จนภารโรงกินยาฆ่าตัวตาย ส่วนครูผูกคอตายใต้ต้นก้ามปู วิญญาณทั้งสองยังตามหากันไม่ไปไหน
ชายลากโซ่ : ที่ตั้งวิทยาลัยเคยเป็นเรือนจำเก่า วิญญาณนักโทษยังวนเวียนให้ครูหลายคนเห็น
---
🕳 เรื่องที่หลอนที่สุด... “สาวใต้ฝ้า”
ตอนที่พีเก็บของเตรียมจะย้ายออก อาจารย์รุ่นพี่คนเดิมก็ถามขึ้นว่า
“เอ้า จะกลับแล้วเหรอ?”
พีเลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้อาจารย์ฟัง อาจารย์คนนั้นยิ้มแล้วบอกเพียงว่า
“ดีแล้วที่เจอแค่นี้... ของจริงยังไม่มาเจอเลย”
พีพยายามถามต่อ “ของจริงอะไรครับ?”
อาจารย์เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดเบา ๆ ว่า
“...สาวใต้ฝ้า”
แล้วก็เล่าให้ฟังว่า ห้องที่พีอยู่ เคยมีอาจารย์ชายพานักศึกษาหญิงเข้ามา แล้วเกิดมีปัญหากัน เขาเลยใช้อาวุธฆ่าเด็กผู้หญิงคนนั้น แล้วเอาศพไปซ่อน “ใต้ฝ้าเพดานห้อง”
ตั้งแต่นั้น ใครพักห้องนี้ก็มักจะเจอเสียงเหมือนคนวิ่งบนฝ้า หรือโผล่หน้ามามองลงมา...
---
หลังจากนั้นพีก็ย้ายออกทันที ไม่ขออยู่ที่บ้านพักครูนั้นอีก
และหลังจากเล่าจบ... พวกเราก็เงียบกันไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยกแก้วเหล้าชนกัน เพื่อบรรยากาศที่ยังขนลุกอยู่รอบวง
แต่เรื่องยังไม่จบ... เพราะต่อจากนั้น “เม่น” เพื่อนอีกคนก็เริ่มเล่าประสบการณ์ของตัวเองกับบ้านร้างที่พวกเราเคยไปลองของกัน...
🩸 [เรื่องเล่า] “บ้านพักครู... กับเสียงโซ่ลาก และเงาใต้ต้นก้ามปู” 🩸
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าหลอน ๆ จากวงเหล้าที่บ้านพิษณุโลก อยากเอามาแบ่งปันให้ฟังกัน
เรื่องมีอยู่ว่า... หลังจากที่ผมกลับบ้าน แล้วได้ไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน ๆ ในกลุ่ม เพื่อนคนหนึ่งก็เล่าเรื่องผีหมาไนให้ฟัง พอเล่าจบ ไอ้พี เพื่อนอีกคนก็ขอเล่าบ้าง มันบอกว่าเรื่องของมันน่ากลัวกว่าของจ้าอีก ผมเลยบอกไปว่า
“ไหนลองเล่ามาดิ”
พียิ้ม แล้วก็เล่าเรื่องราวที่มันเจอมาตอนทำงานเป็นอาจารย์ผู้ช่วยอยู่ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งในพิษณุโลก...
---
🏫 เริ่มต้นที่บ้านพักครู
ด้วยความที่พีมีบ้านอยู่ในตัวเมือง แต่การเดินทางไปวิทยาลัยไกลพอสมควร มันเลยตัดสินใจเข้ามาอยู่บ้านพักครูในวิทยาลัย ซึ่งเป็นห้องที่ว่างมานานแล้ว ดูเงียบ ๆ เหมือนไม่ค่อยมีใครกล้าอยู่
วันแรกที่ย้ายเข้า พีเจอครูรุ่นพี่คนหนึ่ง ครูคนนั้นถามว่า
“ทำไมถึงมาอยู่ห้องนี้ล่ะ?”
พีก็ตอบไปตรง ๆ ว่า “มันสะดวกเรื่องการเดินทางครับ”
ครูรุ่นพี่เลยยิ้ม แล้วพูดประโยคที่ทำให้พีแอบเอะใจ
“อ๋อ... ก็พักได้ แต่ถ้าได้ยินเสียงอะไรแปลก ๆ ก็อย่าสนใจนะ เดี๋ยวมันก็หายไป”
พีเลยแกล้งถามไปว่า “มีผีเหรอครับ?”
ครูรุ่นพี่หัวเราะ แล้วตอบว่า “ผีน่ะ มันก็มีทุกที่แหละ 555”
---
👻 คืนแรก ๆ ที่ยังไม่มีอะไร
ผ่านไปอาทิตย์หนึ่ง ทุกอย่างก็ดูปกติ ไม่มีเสียง ไม่มีอะไรผิดแปลก จนพีเริ่มคิดว่า คงไม่มีอะไรหรอก...
แต่แล้ววันหนึ่ง หลังจากเลิกงานสอนดึก พีกำลังจะปิดห้องเรียนเพื่อกลับเข้าที่พัก จู่ ๆ โต๊ะตัวสุดท้ายด้านหลังห้องกลับมีเสียงดังเหมือนใคร “ลากเก้าอี้” พีหันไปมอง แต่ก็ไม่มีใครอยู่...
---
🪵 ตึกไม้เก่า และเสียงเรียก “ครู ๆ”
ทางจากตึกเรียนกลับบ้านพัก ต้องเดินผ่านตึกไม้เก่าหลังหนึ่ง คืนนี้อากาศเงียบผิดปกติ ขณะพีเดินผ่านก็มีเสียงเรียกดังมาจากในตึก...
“ครู ๆ ...”
พีชะงัก หันไปมอง แต่ไม่เห็นอะไร นอกจากไฟสลัว ๆ ที่หน้าตึก
พอจะเดินต่อ... เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ครู ๆ ...”
โชคดีที่พีไม่ได้ขานตอบ รีบก้าวเดินไปที่บ้านพักแทน
---
🌳 เงาใต้ต้นก้ามปู
หน้าทางเข้าบ้านพักมีต้นก้ามปูใหญ่ ยิ่งดึกยิ่งดูน่ากลัว พอพีเดินผ่าน ก็เหมือนเห็น “เงาคน” ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ เงานั้นเริ่มขยับ... ก่อนจะเหมือน “วิ่งตาม” พีรีบวิ่งสุดแรงจนถึงห้องพักได้ทัน
---
⛓ เสียงโซ่กลางดึก
คืนนั้นเอง เวลาตี 1 กว่า ๆ พีสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียง
“แก้ก... แก้กกก... แก้กกกก...”
เหมือนเสียงโซ่เหล็กถูกลากไปตามพื้นถนน พีเดินไปชะโงกดูจากหน้าต่าง สิ่งที่เห็นคือ ชายคนหนึ่งในชุดนักโทษเก่า ๆ เดินลากโซ่ คอพับไปข้างหลัง เหมือนศพที่ยังเดินได้!
พีรีบปิดไฟ คลุมโปง ฟังเพลงกลบเสียงจนหลับไป
---
📖 คำตอบจากครูคนอื่น ๆ
วันรุ่งขึ้นพีเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนครูฟัง จึงได้รู้ความจริงทีละอย่าง
เสียงลากเก้าอี้ในห้องเรียน : เล่ากันว่านักศึกษาคนหนึ่งเคยเสียชีวิตก่อนสอบ แต่ยังวนเวียนมานั่ง “สอบ” อยู่เรื่อย ๆ บางคืนยังมีคนเห็นนั่งอยู่คนเดียวในห้อง...
ตึกไม้เก่า : ที่นั่นเคยมีครูกับภารโรงแอบมีความสัมพันธ์กัน ครอบครัวทั้งคู่ไม่ยอมรับ จนภารโรงกินยาฆ่าตัวตาย ส่วนครูผูกคอตายใต้ต้นก้ามปู วิญญาณทั้งสองยังตามหากันไม่ไปไหน
ชายลากโซ่ : ที่ตั้งวิทยาลัยเคยเป็นเรือนจำเก่า วิญญาณนักโทษยังวนเวียนให้ครูหลายคนเห็น
---
🕳 เรื่องที่หลอนที่สุด... “สาวใต้ฝ้า”
ตอนที่พีเก็บของเตรียมจะย้ายออก อาจารย์รุ่นพี่คนเดิมก็ถามขึ้นว่า
“เอ้า จะกลับแล้วเหรอ?”
พีเลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้อาจารย์ฟัง อาจารย์คนนั้นยิ้มแล้วบอกเพียงว่า
“ดีแล้วที่เจอแค่นี้... ของจริงยังไม่มาเจอเลย”
พีพยายามถามต่อ “ของจริงอะไรครับ?”
อาจารย์เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดเบา ๆ ว่า
“...สาวใต้ฝ้า”
แล้วก็เล่าให้ฟังว่า ห้องที่พีอยู่ เคยมีอาจารย์ชายพานักศึกษาหญิงเข้ามา แล้วเกิดมีปัญหากัน เขาเลยใช้อาวุธฆ่าเด็กผู้หญิงคนนั้น แล้วเอาศพไปซ่อน “ใต้ฝ้าเพดานห้อง”
ตั้งแต่นั้น ใครพักห้องนี้ก็มักจะเจอเสียงเหมือนคนวิ่งบนฝ้า หรือโผล่หน้ามามองลงมา...
---
หลังจากนั้นพีก็ย้ายออกทันที ไม่ขออยู่ที่บ้านพักครูนั้นอีก
และหลังจากเล่าจบ... พวกเราก็เงียบกันไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยกแก้วเหล้าชนกัน เพื่อบรรยากาศที่ยังขนลุกอยู่รอบวง
แต่เรื่องยังไม่จบ... เพราะต่อจากนั้น “เม่น” เพื่อนอีกคนก็เริ่มเล่าประสบการณ์ของตัวเองกับบ้านร้างที่พวกเราเคยไปลองของกัน...