ตัวตน?

เราชาวพุทธเคยได้ยิน   เราไม่มีตัวตนหรือเราไม่ใช่ตัวตน  บางคนถึงกลับคิดไปว่า
ร่างกายที่เกิดมานี้มันไม่ใช่ตัวตน  ฟังแล้วรู้สึกมึนตึบมั้ย

ก็มีนะว่าบางคนที่ไม่มึนแต่กลับเชื่อสนิทว่า   อันตัวเราไม่ใช่ตัวตน
เชื่อทั้งๆที่ไม่มีเหตุผล   เชื่อทั้งๆที่ข้อเท็จจริงมันย้อนแย้ง
สาเหตุมาจาก  มหาเปรียญรู้แค่ตำราเรียนแล้วเอาสิ่งที่ตัวคิด  มายัดใส่ความหมายของพุทธพจน์

โดยสัจจะแล้วบุคคลย่อมมีตัวตนของตนเรียกว่าเป็นปัจเจก
มันเป็นกฎธรรมชาติที่หลีกไม่ได้  พระพุทธองค์ทรงรู้ถึงธรรมชาตินี้   จึงได้เอามาสอนสาวก
ด้วยหลักของสมุทวาร(ปฏิจจสมุปบาท)   ด้วยคำอธิบายของผู้มีปัญญาว่า...

ในความเป็นร่างกาย  มีเพียงกายกับใจ(หัวใจ)  ที่ประกอบกันเป็นชีวิต
ภายหลังจากนั้นร่างกายจะถูกปฏิจจฯ  ควบคุมทำให้ร่างกายเกิดปฏิกริยา  ความเป็นตัวตน(ปัจเจก)ขึ้น
เราเรียกสิ่งที่มาควบคุมนั้นว่า  สังขาร(องค์ธรรมในปฏิจจฯ)

ถ้าเรารู้จักการปฏิบัติในเรื่องของกายานุปัสสนา  เราจะเข้าใจได้ว่า  ร่างกายประกอบด้วยธาตุ ดิน น้ำ ลมไฟและมหาภูตรูป
ในส่วนของมหาภูตรูปนั้นแหละคือ  ตัวตนของร่างกายนั้น