ปีนี้โดนจัดหนักเลยครับ ตกงาน แฟนทิ้ง พ่อเสีย มีเพื่อนรอบตัวเหลือ 4-5 คนที่ปลอบใจ ชวนเลี้ยงข้าว ชาบู ปิ้งย่างแก้เครียด ก่อนนี้มีรายได้ที่ดี มีตำแหน่ง คนรอบข้างรายล้อม
วันนี้ได้เข้าถึงสัจจะธรรมเเล้วครับ เริ่มจะเข้าช่วงวัยกลางคน เริ่มรู้จักความกังวล ความเครียด จิตตก ความท้อแท้เเละสิ้นหวังเป็นช่วงๆ
น้องๆพี่ๆ เพื่อนๆ ที่เคยรู้จักมากมายหลายคนก็เหมือนจะตีตัวออกห่าง คำพูดคำจาก็ดูแตกต่างจากเดิมไปเยอะเลย เหมือนได้เห็นตัวจริง นิสัยจริงๆ ของหลายๆคนที่เราไม่เคยได้เห็นมาก่อน บางคนเหมือนไม่อยากคุยเลยก็มี ก็แปลกใจพอสมควร ทั้งที่คนเราก็ดีต่อกันมาตลอด
พอได้กลับมานั่งคิด เราถึงเข้าใจ คือ ตัวผมเองน่าจะหมดประโยชน์เขาเลยไม่ต้องการสานสัมพันธ์อะไรต่อ
แต่ก็แอบใจหายเหมือนกัน และรู้สึกตัวเองเหมือนคนโง่เลย
มีใครมีประสบการณ์แบบนี้ไหม แนะนำวิธีฮีลความรู้สึกตัวเองหน่อยครับ
ในช่วงชีวิตตกต่ำ คนรอบตัวเริ่มตีตัวออกห่างกันไหม ?
วันนี้ได้เข้าถึงสัจจะธรรมเเล้วครับ เริ่มจะเข้าช่วงวัยกลางคน เริ่มรู้จักความกังวล ความเครียด จิตตก ความท้อแท้เเละสิ้นหวังเป็นช่วงๆ
น้องๆพี่ๆ เพื่อนๆ ที่เคยรู้จักมากมายหลายคนก็เหมือนจะตีตัวออกห่าง คำพูดคำจาก็ดูแตกต่างจากเดิมไปเยอะเลย เหมือนได้เห็นตัวจริง นิสัยจริงๆ ของหลายๆคนที่เราไม่เคยได้เห็นมาก่อน บางคนเหมือนไม่อยากคุยเลยก็มี ก็แปลกใจพอสมควร ทั้งที่คนเราก็ดีต่อกันมาตลอด
พอได้กลับมานั่งคิด เราถึงเข้าใจ คือ ตัวผมเองน่าจะหมดประโยชน์เขาเลยไม่ต้องการสานสัมพันธ์อะไรต่อ
แต่ก็แอบใจหายเหมือนกัน และรู้สึกตัวเองเหมือนคนโง่เลย
มีใครมีประสบการณ์แบบนี้ไหม แนะนำวิธีฮีลความรู้สึกตัวเองหน่อยครับ