0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด
ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ
หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม
ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง
0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี
จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง
ขออยู่ไกลรูปเห็น .. ทุกเส้นทาง
จักเหยียบย่าง .. ทางเที่ยวอย่างเดียวดาย
0 คลี่คลายความผูกพันจากวันก่อน
ตราบชีพมรณ์ดับดิ้น .. ลมสิ้นสาย
จักขอร้างลาไกลทั้งใจกาย
สิ้นสุดสายเยื่อใย .. หัวใจมี
0 จำต้องลา .. ใจเอย .. แม้นเคยรัก
หากด้วยความแน่นหนัก .. แห่งศักดิ์ศรี
เยื่อใยจำต้องตัดเอาบัดพลี
ความภักดีด้านในหัวใจชาย
0 คงเหมือนหมอก, น้ำค้าง .. ตอนสางตรู่
แดดทอดสู่หม่นพรางก็จางหาย
ก่อนหยาดเพชรแพรผืนถูกกลืนกลาย
ค่อยค่อยร้างระเหยหาย .. กับสายลม
0 ฉ่ำชื้นบนยอดหญ้า .. ค่อยพร่าเลือน
สิ้นดาวเดือน, งามระยับย่อมลับ-ล่ม
งามเอย .. งามละม่อมเคยจ่อมจม
มาจะล้มลงวายเมื่อปลายคืน
0 ระเหิดระเหย-ร้าง .. น้ำค้างหยาด
ก่อน .. บำราศดินแดนทั้งแผ่นผืน
ระเหยห่างระหว่างพลบ .. จนกลบกลืน
คือหยาดน้ำใจรื่น .. เคยตื่นรับ
0 ฤๅจะเช่นน้ำค้าง .. ตอนสางรุ่ง
เพียงเรื่อรุ้งแสงพลอดก็มอดดับ
สิ้นผกายเกล็ดแก้วเคยแวววับ
เหลือหม่นหมองโจมจับ .. ลำดับนั้น
0 ลมอุษาพลิ้วผ่าน .. ฝ่าลานหญ้า
เมื่อรูปรอยคุณค่าเริ่มพร่า-สั่น
จะเริดร้างรูปตระการแห่งวานวัน
เพื่อจะตรึงติดมั่น .. ในสัญญา
0 เสียงวิหคครวญคร่ำ .. ลมร่ำสาย
เมื่อใจคล้ายเหม่อลอยละห้อยหา
ราวอกใจคร่ำครวญ .. เมื่อจวนลา
แต่นี้จักเหว่ว้า .. จนกว่าวาย
0 สะทกสะท้อนใน .. หัวใจนี้
เมื่อภาพที่ใฝ่ฝันจะพลันหาย
มาจะเลือนลับไปทั้งใจกาย
เหลือเพียงสายเยื่อใย .. หัวใจมี
0 ดูเถิดวันคล้อยดวง .. ใกล้ล่วงลับ
เหงาก็จับแน่นในหัวใจที่
โหยหารูปอาลัย .. ผู้ใยดี
กับไมตรีเคยมอบ-รับตอบกัน
0 จะรุมเร้าความย้อน .. ครั้งก่อนกี้
กับรูปที่อกอ้อม .. เคยกล่อมขวัญ
สองแขนโอบกอดเนื้อ .. อุ่นเนื้อปัน
ความผูกพัน .. เอมอิ่ม .. ให้ลิ้มรส
0 ลำดวนเอ๋ย .. เมื่อพรากไปจากถิ่น
แม้น-กรุ่นหอมรวยริน .. คงสิ้นบท
หาก-แรงฤทธิ์พิสวาท .. ฤๅอาจลด
อันอาจปลดปลงหวังลงทั้งเป็น
0 ดูเถิด .. หมอก, น้ำค้าง .. ตอนสางตรู่
แดดทอดสู่โลมต้อง .. ก็มองเห็น
หยดหยาดเพชรเป็นระเบียบ .. กลางเยียบเย็น
ที่ย่อมเร้นเลือนสลาย .. กับสายลม
0 ดูเอาเถิด .. อกใจที่ไห้หวน
รับรู้ส่วนเช้าชื่นด้วยขื่นขม
ลำดับเรื่องบีบคั้นให้รันทม
จักห้อมห่มโอบเอื้อ .. เป็นเนื้อเดียว
.
.
.
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=08-2025&date=08&group=222&gblog=4
ขออนุญาตคนในภาพ
O สิ้นเยื่อใย .. O
0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด
ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ
หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม
ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง
0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี
จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง
ขออยู่ไกลรูปเห็น .. ทุกเส้นทาง
จักเหยียบย่าง .. ทางเที่ยวอย่างเดียวดาย
0 คลี่คลายความผูกพันจากวันก่อน
ตราบชีพมรณ์ดับดิ้น .. ลมสิ้นสาย
จักขอร้างลาไกลทั้งใจกาย
สิ้นสุดสายเยื่อใย .. หัวใจมี
0 จำต้องลา .. ใจเอย .. แม้นเคยรัก
หากด้วยความแน่นหนัก .. แห่งศักดิ์ศรี
เยื่อใยจำต้องตัดเอาบัดพลี
ความภักดีด้านในหัวใจชาย
0 คงเหมือนหมอก, น้ำค้าง .. ตอนสางตรู่
แดดทอดสู่หม่นพรางก็จางหาย
ก่อนหยาดเพชรแพรผืนถูกกลืนกลาย
ค่อยค่อยร้างระเหยหาย .. กับสายลม
0 ฉ่ำชื้นบนยอดหญ้า .. ค่อยพร่าเลือน
สิ้นดาวเดือน, งามระยับย่อมลับ-ล่ม
งามเอย .. งามละม่อมเคยจ่อมจม
มาจะล้มลงวายเมื่อปลายคืน
0 ระเหิดระเหย-ร้าง .. น้ำค้างหยาด
ก่อน .. บำราศดินแดนทั้งแผ่นผืน
ระเหยห่างระหว่างพลบ .. จนกลบกลืน
คือหยาดน้ำใจรื่น .. เคยตื่นรับ
0 ฤๅจะเช่นน้ำค้าง .. ตอนสางรุ่ง
เพียงเรื่อรุ้งแสงพลอดก็มอดดับ
สิ้นผกายเกล็ดแก้วเคยแวววับ
เหลือหม่นหมองโจมจับ .. ลำดับนั้น
0 ลมอุษาพลิ้วผ่าน .. ฝ่าลานหญ้า
เมื่อรูปรอยคุณค่าเริ่มพร่า-สั่น
จะเริดร้างรูปตระการแห่งวานวัน
เพื่อจะตรึงติดมั่น .. ในสัญญา
0 เสียงวิหคครวญคร่ำ .. ลมร่ำสาย
เมื่อใจคล้ายเหม่อลอยละห้อยหา
ราวอกใจคร่ำครวญ .. เมื่อจวนลา
แต่นี้จักเหว่ว้า .. จนกว่าวาย
0 สะทกสะท้อนใน .. หัวใจนี้
เมื่อภาพที่ใฝ่ฝันจะพลันหาย
มาจะเลือนลับไปทั้งใจกาย
เหลือเพียงสายเยื่อใย .. หัวใจมี
0 ดูเถิดวันคล้อยดวง .. ใกล้ล่วงลับ
เหงาก็จับแน่นในหัวใจที่
โหยหารูปอาลัย .. ผู้ใยดี
กับไมตรีเคยมอบ-รับตอบกัน
0 จะรุมเร้าความย้อน .. ครั้งก่อนกี้
กับรูปที่อกอ้อม .. เคยกล่อมขวัญ
สองแขนโอบกอดเนื้อ .. อุ่นเนื้อปัน
ความผูกพัน .. เอมอิ่ม .. ให้ลิ้มรส
0 ลำดวนเอ๋ย .. เมื่อพรากไปจากถิ่น
แม้น-กรุ่นหอมรวยริน .. คงสิ้นบท
หาก-แรงฤทธิ์พิสวาท .. ฤๅอาจลด
อันอาจปลดปลงหวังลงทั้งเป็น
0 ดูเถิด .. หมอก, น้ำค้าง .. ตอนสางตรู่
แดดทอดสู่โลมต้อง .. ก็มองเห็น
หยดหยาดเพชรเป็นระเบียบ .. กลางเยียบเย็น
ที่ย่อมเร้นเลือนสลาย .. กับสายลม
0 ดูเอาเถิด .. อกใจที่ไห้หวน
รับรู้ส่วนเช้าชื่นด้วยขื่นขม
ลำดับเรื่องบีบคั้นให้รันทม
จักห้อมห่มโอบเอื้อ .. เป็นเนื้อเดียว
.
.
.
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=08-2025&date=08&group=222&gblog=4
ขออนุญาตคนในภาพ