- โดยรวมในมุมผมมันคือ 3 ใบไม่เถาเวอร์ชั่นญี่ปุ่นที่คงความเรียบง่ายในการเดินเรื่องและสมถะต่อความรู้สึกที่ไหลนิ่งไปทางสายกลางตามที่ทราบแก่ใจดีว่าต่อให้มีเรื่องอะไรมาสะกิดใจกูก็ไม่โดดไปทางใดทางหนึ่งว่าจะให้รู้สึกทราบซึ้งหรือเฮโลกี่โมงดี ? แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าระหว่างทางมันมีชนวนเหตุให้เอะใจจนจำเป็นเอาความรู้สึกเข้าไปมีส่วนร่วมเหมือนเป็นคนในครอบครัวสำรวจแผนผังเสาะหาเรื่องราวเรื่อยไปจึงพบว่าสมาชิกแต่ละคนมีความสัมพันธ์ที่สลับซับซ้อนนิดนึง ซึ่งมองว่าความลับลมอย่างนี้มันมีอะไรให้คิดและเล่นกับความรู้สึกดี ในเมื่อสิ่งที่คว้ามาสามารถหยิบจับมาร้อยเรียงและนำมาต่อยอดทางความคิดอย่างจริงจังหรือเล่น ๆ ก็สุดแท้แต่ว่าเนื้อหาในเรื่องจะพูดถึงอะไรกันบ้าง ?
- ตลอดเวลา 1 ชั่วโมง 45 นาทีตัวหนังจะเน้นไปที่ปัญหาของตัวพี่สาวคนรองกับสามีของเธอที่กำลังอยู่ในช่วงใกล้จะหย่าร้างเต็มทีด้วยเปิดเรื่องมาจะเห็นทั้ง 2 กำลังเดินทางไปที่ไหนสักแห่งโดยคนนึงเพิ่งออกจากสนามบินในชุดสูทส่วนอีกคนก็สวมชุดปกติเดินชิลชมนกตามข้างถนน ขณะเดียวกันภาพก็ตัดไปดู Activity ตัวละครที่เหลืออย่างเช่นพ่อแม่และพี่สาวคนโตที่กำลังง่วนอยู่กับการแต่งเค้กจัดโน้นกวาดนี่ภายในร้านซึ่งก็คือบ้านของพวกเขาหรือตัวน้องสาวคนเล็กที่กำลังเดินทางกลับร้านพร้อมกับส่องสภาพแวดล้อมโดยรอบที่เราต้องเจอภาพความ Slow Life ใน Area ชนบทของประเทศญี่ปุ่นเกือบตลอดทั้งเรื่องสลับไปมาอย่างสบายตัวเพื่อเป็นการแนะนำตัวให้คนดูรู้จักว่าใครเป็นใคร ? รวมถึงเพื่อทำให้ Details มี Layers ที่ซับซ้อนตามปมที่กำลังจะปรากฎหลังจากนี้ ก่อนที่ทั้งหมดจะมาบรรจบที่เดียวกันพร้อมกับความในใจที่เอ่ยไปเมื่อครู่
- ระหว่างดูการพบปะหอยสังข์กันในบ้านพร้อมมีการตกลงหารือกันเสร็จก็คิดว่าน่าจะจบแค่ตรงนี้ล่ะมั้ง ? พอข้ามไปฉากต่อไปปรากฎว่าไม่เหมือนตามที่ตกลงกันไว้นี่หว่า ! คงเพราะในเมื่อต่างคนต่างคลุมเครืออย่างมีเยื่อใยอยู่เลยทำให้หนังยืดเวลาออกไปอีก ระหว่างจะเอายังไงดีกับชีวิตนั้นก็ได้มีปมของน้องสาวคนเล็กที่ไปเป็นกิ๊กกับหนุ่มใหญ่ที่มีลูกมีเมียแล้ว , ปมพี่สาวคนโตที่เคยแต่งงานและหย่าร้างกับสามีคนก่อนจากปากเปล่า แล้วไหนจะปมพ่อเลี้ยงเอ่ย พี่น้องไม่แท้เอ่ย ที่เพิ่งมาทราบเอาตอนดูจบแล้วและยังมีเพื่อนร่วมงานมาแอบชอบเงียบ ๆ ให้เกิดปมรัก 3 เส้าแทรกมาตามทางสมทบเพื่อยืดเวลาการตัดสินใจของทั้ง 2 ออกไปและทำให้รู้ว่าแต่ละคนก็มีปมในใจของตนเองให้คนดูอย่างเรารับทราบเช่นกัน
- ด้วยความที่เป็นหนัง Drama สำรวจชีวิตคนในบ้านที่ประกอบกิจการขนมตาม Feels หนังญี่ปุ่นจึงไม่ปฏิเสธว่าขณะดูต้องขอตัวแวะไปทำอย่างอื่นฆ่าเวลาเพื่อขจัดอาการวูบที่เริ่มส่งสัญญาณเป็นระยะแล้วว่าถ้านั่งแช่อยู่กับต่อไปที่เป็นอันไม่พ้นวูบคาจอแน่นอนเพราะไม่มีเหตุการณ์ให้ตื่นเต้นแต่วกกลับมาดูก็ยังรู้เรื่องอยู่ เพราะสถานการณ์ทั้งเรื่องมันสาละวนอยู่แต่ในบ้านศรีใบไม่เถานี่แหล่ะ แม้สังเกตุถึงความอึกอักในตัวละครภายใต้ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มในหัวใจ มีบ้างที่แวะไปดู Activity เพื่อนบ้านละแวกเดียวกัน ชมนกดูปลาเสพบรรยากาศที่ร่มตาและสวยงามตามถนนหนป่าเพื่อส่งเสริมให้เรื่องมันขับเคลื่อนต่อไป แม้ท้ายสุดก็วกกลับมายังที่เดิมก็คือบ้าน 3 ใบไม่เถาอีกจนได้ ถึงอย่างไรมันก็สะท้อนให้เห็นว่าวันธรรมดาที่แสนอบอุ่นก็มีเรื่องให้ปวดกบาลใจได้เหมือนกัน
- เมื่อเวลาเริ่มกระชั้นเข้าไปสู่ใกล้ช่วงท้ายจึงสังเกตุว่าปมแต่ละอย่างที่ประเคนมาเริ่มมีการจัดการแบบส่ง ๆ อย่างง่ายดายและบางอย่างก็เทหายเข้ากลีบเมฆเพื่อเปิด Floor ให้ปมหลักที่ยืดคาซังมาแต่ต้นของพี่สาวคนกลางถึงเวลาเคลียร์ใจได้แล้วว่าตกลงจะเอายังไง ? พอหวยออกมาเป็นเลขนี้ก็เป็นอันรู้เรื่องโดยไม่ต้องสืบว่าคงต้องเป็นหน้าที่ของคนดูอย่างเราตัดสินใจกันตามอัธยาศัย ถ้ามองในมุมผมก็คาดการณ์ไม่ยากเมื่อไล่ย้อนในสิ่งที่ดูมาแต่ต้นแล้วหันมามองสภาพที่เป็นอยู่ก็ตระหนักในมุมผมว่าเรื่องของคน 2 คนบางทีก็ควรปล่อยให้ทั้งคู่ตัดสินใจ ต่อให้เป็นคนในครอบครัวก็ไม่ใช่ว่าจะเข้าไปก้าวก่ายทุกอย่างในเมื่อปัญหาที่เกิดขึ้นมันเริ่มมาจากคน 2 คนที่รู้ดีว่าสาเหตุมาจากอะไร ? สิ่งที่ทำได้ก็แค่ให้กำลังใจและคำปรึกษาชี้แนะเป็นพิธีเพื่อให้ความสัมพันธ์ดำรงต่อไปอย่างผาสุก แม้ทราบแก่ใจในเรื่องโครงสร้างที่ไม่ได้ต่างจากบ้านเราที่ให้ความสำคัญกับระบบครอบครัวเท่าไหร่ ? เพราะท้ายที่สุดเมื่อทั้ง 2 ตัดสินใจ เราก็เป็นเพียงคนนอกที่เข้ามารับรู้ปัญหาชีวิตของคนอื่นแม้กระทั่งพ่อแม่ของเราที่มีปมต้นสายที่ต่างกันแต่เมื่อประกอบรวมกัน ความแตกต่างเหล่านี้ก็จะกลายเป็นอันหนึ่งเดียวกันได้อย่างสมบูรณ์
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ : EMistique
[CR] No.162 Three Sisters (2013) : 3 ดรุณี ศรีใบไม่เถา
- โดยรวมในมุมผมมันคือ 3 ใบไม่เถาเวอร์ชั่นญี่ปุ่นที่คงความเรียบง่ายในการเดินเรื่องและสมถะต่อความรู้สึกที่ไหลนิ่งไปทางสายกลางตามที่ทราบแก่ใจดีว่าต่อให้มีเรื่องอะไรมาสะกิดใจกูก็ไม่โดดไปทางใดทางหนึ่งว่าจะให้รู้สึกทราบซึ้งหรือเฮโลกี่โมงดี ? แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าระหว่างทางมันมีชนวนเหตุให้เอะใจจนจำเป็นเอาความรู้สึกเข้าไปมีส่วนร่วมเหมือนเป็นคนในครอบครัวสำรวจแผนผังเสาะหาเรื่องราวเรื่อยไปจึงพบว่าสมาชิกแต่ละคนมีความสัมพันธ์ที่สลับซับซ้อนนิดนึง ซึ่งมองว่าความลับลมอย่างนี้มันมีอะไรให้คิดและเล่นกับความรู้สึกดี ในเมื่อสิ่งที่คว้ามาสามารถหยิบจับมาร้อยเรียงและนำมาต่อยอดทางความคิดอย่างจริงจังหรือเล่น ๆ ก็สุดแท้แต่ว่าเนื้อหาในเรื่องจะพูดถึงอะไรกันบ้าง ?
- ตลอดเวลา 1 ชั่วโมง 45 นาทีตัวหนังจะเน้นไปที่ปัญหาของตัวพี่สาวคนรองกับสามีของเธอที่กำลังอยู่ในช่วงใกล้จะหย่าร้างเต็มทีด้วยเปิดเรื่องมาจะเห็นทั้ง 2 กำลังเดินทางไปที่ไหนสักแห่งโดยคนนึงเพิ่งออกจากสนามบินในชุดสูทส่วนอีกคนก็สวมชุดปกติเดินชิลชมนกตามข้างถนน ขณะเดียวกันภาพก็ตัดไปดู Activity ตัวละครที่เหลืออย่างเช่นพ่อแม่และพี่สาวคนโตที่กำลังง่วนอยู่กับการแต่งเค้กจัดโน้นกวาดนี่ภายในร้านซึ่งก็คือบ้านของพวกเขาหรือตัวน้องสาวคนเล็กที่กำลังเดินทางกลับร้านพร้อมกับส่องสภาพแวดล้อมโดยรอบที่เราต้องเจอภาพความ Slow Life ใน Area ชนบทของประเทศญี่ปุ่นเกือบตลอดทั้งเรื่องสลับไปมาอย่างสบายตัวเพื่อเป็นการแนะนำตัวให้คนดูรู้จักว่าใครเป็นใคร ? รวมถึงเพื่อทำให้ Details มี Layers ที่ซับซ้อนตามปมที่กำลังจะปรากฎหลังจากนี้ ก่อนที่ทั้งหมดจะมาบรรจบที่เดียวกันพร้อมกับความในใจที่เอ่ยไปเมื่อครู่
- ระหว่างดูการพบปะหอยสังข์กันในบ้านพร้อมมีการตกลงหารือกันเสร็จก็คิดว่าน่าจะจบแค่ตรงนี้ล่ะมั้ง ? พอข้ามไปฉากต่อไปปรากฎว่าไม่เหมือนตามที่ตกลงกันไว้นี่หว่า ! คงเพราะในเมื่อต่างคนต่างคลุมเครืออย่างมีเยื่อใยอยู่เลยทำให้หนังยืดเวลาออกไปอีก ระหว่างจะเอายังไงดีกับชีวิตนั้นก็ได้มีปมของน้องสาวคนเล็กที่ไปเป็นกิ๊กกับหนุ่มใหญ่ที่มีลูกมีเมียแล้ว , ปมพี่สาวคนโตที่เคยแต่งงานและหย่าร้างกับสามีคนก่อนจากปากเปล่า แล้วไหนจะปมพ่อเลี้ยงเอ่ย พี่น้องไม่แท้เอ่ย ที่เพิ่งมาทราบเอาตอนดูจบแล้วและยังมีเพื่อนร่วมงานมาแอบชอบเงียบ ๆ ให้เกิดปมรัก 3 เส้าแทรกมาตามทางสมทบเพื่อยืดเวลาการตัดสินใจของทั้ง 2 ออกไปและทำให้รู้ว่าแต่ละคนก็มีปมในใจของตนเองให้คนดูอย่างเรารับทราบเช่นกัน
- ด้วยความที่เป็นหนัง Drama สำรวจชีวิตคนในบ้านที่ประกอบกิจการขนมตาม Feels หนังญี่ปุ่นจึงไม่ปฏิเสธว่าขณะดูต้องขอตัวแวะไปทำอย่างอื่นฆ่าเวลาเพื่อขจัดอาการวูบที่เริ่มส่งสัญญาณเป็นระยะแล้วว่าถ้านั่งแช่อยู่กับต่อไปที่เป็นอันไม่พ้นวูบคาจอแน่นอนเพราะไม่มีเหตุการณ์ให้ตื่นเต้นแต่วกกลับมาดูก็ยังรู้เรื่องอยู่ เพราะสถานการณ์ทั้งเรื่องมันสาละวนอยู่แต่ในบ้านศรีใบไม่เถานี่แหล่ะ แม้สังเกตุถึงความอึกอักในตัวละครภายใต้ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มในหัวใจ มีบ้างที่แวะไปดู Activity เพื่อนบ้านละแวกเดียวกัน ชมนกดูปลาเสพบรรยากาศที่ร่มตาและสวยงามตามถนนหนป่าเพื่อส่งเสริมให้เรื่องมันขับเคลื่อนต่อไป แม้ท้ายสุดก็วกกลับมายังที่เดิมก็คือบ้าน 3 ใบไม่เถาอีกจนได้ ถึงอย่างไรมันก็สะท้อนให้เห็นว่าวันธรรมดาที่แสนอบอุ่นก็มีเรื่องให้ปวดกบาลใจได้เหมือนกัน
- เมื่อเวลาเริ่มกระชั้นเข้าไปสู่ใกล้ช่วงท้ายจึงสังเกตุว่าปมแต่ละอย่างที่ประเคนมาเริ่มมีการจัดการแบบส่ง ๆ อย่างง่ายดายและบางอย่างก็เทหายเข้ากลีบเมฆเพื่อเปิด Floor ให้ปมหลักที่ยืดคาซังมาแต่ต้นของพี่สาวคนกลางถึงเวลาเคลียร์ใจได้แล้วว่าตกลงจะเอายังไง ? พอหวยออกมาเป็นเลขนี้ก็เป็นอันรู้เรื่องโดยไม่ต้องสืบว่าคงต้องเป็นหน้าที่ของคนดูอย่างเราตัดสินใจกันตามอัธยาศัย ถ้ามองในมุมผมก็คาดการณ์ไม่ยากเมื่อไล่ย้อนในสิ่งที่ดูมาแต่ต้นแล้วหันมามองสภาพที่เป็นอยู่ก็ตระหนักในมุมผมว่าเรื่องของคน 2 คนบางทีก็ควรปล่อยให้ทั้งคู่ตัดสินใจ ต่อให้เป็นคนในครอบครัวก็ไม่ใช่ว่าจะเข้าไปก้าวก่ายทุกอย่างในเมื่อปัญหาที่เกิดขึ้นมันเริ่มมาจากคน 2 คนที่รู้ดีว่าสาเหตุมาจากอะไร ? สิ่งที่ทำได้ก็แค่ให้กำลังใจและคำปรึกษาชี้แนะเป็นพิธีเพื่อให้ความสัมพันธ์ดำรงต่อไปอย่างผาสุก แม้ทราบแก่ใจในเรื่องโครงสร้างที่ไม่ได้ต่างจากบ้านเราที่ให้ความสำคัญกับระบบครอบครัวเท่าไหร่ ? เพราะท้ายที่สุดเมื่อทั้ง 2 ตัดสินใจ เราก็เป็นเพียงคนนอกที่เข้ามารับรู้ปัญหาชีวิตของคนอื่นแม้กระทั่งพ่อแม่ของเราที่มีปมต้นสายที่ต่างกันแต่เมื่อประกอบรวมกัน ความแตกต่างเหล่านี้ก็จะกลายเป็นอันหนึ่งเดียวกันได้อย่างสมบูรณ์
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ : EMistique
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้