วันนี้ จู่ๆ ผมก็คิดถึง ผู้บริหารท่านนึงขึ้นมาซะงั้น เป็นกลุ่มชาวต่างชาติ ก็ไม่ได้ทำงานกับแกมาตั้ง 10 กว่าปีแล้ว
แต่มีเจอกันบ้าง เจอครั้งล่าสุดเมื่อ 5 ปีที่แล้ว เพราะผมเดินทางไปสาขาต่างประเทศ เลยได้มีโอกาสเจอแก

แน่นอนครับ ไม่พ้นหรอก เจอกันทั้งที ก็อย่างกะรียูเนี่ย แกก็ไปชวนผู้บริหารเก่าๆ มานั่งก๊งกัน
และก็ไม่พ้นหรอกครับ ต้องขุดเรื่องเก่าๆ มานั่งคุยกัน

ซึ่ง ผมมีความทรงจำกับแก เรื่องฮาๆ หลายเรื่อง และ เรื่องนึงในนั้นคือ สตอรี่ของการเข้ามาทำงานในองค์กรนี้
(ปัจจุบัน ผมไม่ค่อยอินกับองค์กรละ อยุ่นิ่งๆ อยู่ให้เป็นละ เพราะเหนื่อยไป ไม่ค่อยได้อะไร ขี้เกรียจปะทะกับใครละ เพราะเข็นไม่ขึ้น)

มีคนเคยบอกกับผมว่า บ้า กับ จีเนียส/คนมีพรสวรรค์ มันใกล้กันมาก ซึ่งก็คือ ผู้บริหารคนนี้นี่แหล่ะ
แกก็ไม่ใช่หัวหน้าสายตรงผมหรอก เอาจริงๆ หัวหน้าสายตรงผมเป็นใครยังไม่รู้เลย
เพราะทำงานต้องดีลงานกับระดับบริหาร หรือ ประธาน เป็นหลัก พวกหัวหน้าที่มาสั่งงานก็ไม่มี
ส่วนมากผมจะโดนไหว้วานจากระดับริหาร หรือ ไม่ก็ประธานให้ไปทำนั่นโน่น นั่นแหล่ะ
เป็นบริษัทที่เพิ่งเปิด ผมสื่อสารกับพวกแกได้ล่ะมัง แกเลยรับไว้มาทำงานมั๊ง

ซึ่งผมตอนสัมภาษณ์ ก็จะมีผู้บริหาร 3-4 คน สัมภาษณ์ เค้าบอกว่า ผมเป็นคนแรกที่มาสัมภาษณ์ ยังมีคู่แข่งอีก 2-3 คนนะ ช่วงบ่าย
พอผมสัมภาษณ์เสร็จ เค้าให้ผมทำข้อสอบ ผมเพิ่งทำไปได้ 5 นาที มีผู้บริหารคนนึง เดินออกมา
กวักมือเรียกผมให้เข้าไปห้องสัมภาษณ์ บอกว่า ไม่ต้องสอบแล้ว บอกรีครูทว่าแคนเซิลรอบบ่ายเลย ผมรับเลย
ผมก็ฮ๊ะ? และ ถามกลับไปว่า ลองสัมภาษณ์คนช่วงบ่ายก่อน ค่อยตัดสินใจก็ได้ครับ เค้าก็บอกว่า ไม่ละ ผมเลือกคุณ เอ้า?? งงไป
ซึ่งพอผมเข้าทำงานไปได้ซักระยะนึง ก็มีผจก.คนไทยลาออก (โดนประธานด่า ทนไม่ไหวละมัง)
ประธานก็ชี้นิ้วสั่งผม เอ้า เอ็ง หลังจากนี้ไปทำงานแทน ผจก. นะ ซึ่ง ผมเป็น พนักงานไม่มีตำแหน่งที่ต้องทำงานแทน ผจก. ไปซะแล้ว แบบงงๆ
โดนประธานด่าทุกวัน เพราะผมไม่รู้เรื่องวิธี และ ขอบเขตงานของงานนั้นเลย คนสอนไม่มี ถามใครก็ไม่ได้ ก็ฝ่าฟันกันไป
เป็น 2 เดือนแรกที่เหนื่อยมาก เพราะต้องหาข้อมูลเอง เรียนรู้เอง ทำผิดๆ ถูกๆ ทุกอย่าง โดนด่าก็เยอะ
แล้ว ผมก็โดนสั่งให้หาลูกน้องมาช่วยคนนึงแบบ งงๆ เอ่อ เป็นหัวหน้าและลูกน้องที่ตำแหน่งเท่ากันเลยคือ Staff　555+
จนท้ายที่สุดงานเริ่มเข้าที่เข้าทาง จนวันนึง พวกแกก็ชวนไปกินข้าวเย็น ไม่วาย บอกว่าอยากไปร้านคนไทย ให้ผมพาไปหน่อย (กรูว่าละ)

ระหว่างดื่มไป ผู้บริหารคนนึง บอกผมว่า จริงๆ คนที่ยุให้รับผมเข้าทำงานคือ จีเอ็ม ฝ่ายวิศวกรรม นะ
ซึ่งไม่ใช่หน้างานตรงของผมเลย ผมเลยถามแกกลับว่า ทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ (ตอนนี้ ผู้บริหารฝ่ายวิศวะ กำลังหัวเราะหนักมาก)
แกผมตอบว่า เค้าแค่อยากรู้ว่าผม "บ้า หรือ มีพรสวรรค์" เท่านั้นแหล่ะ (อารายวะ 555+)
ซึ่ง ถ้าได้ไปก๊งรวบแก๊งนี้เมื่อไร แกจะขุดเรื่องนี้มาเล่าเป็นโจ๊กทุกครั้ง และ พวกแกก็จะหัวเราะหนักมาก
แล้ว มักจะบอกว่า พวกข้ารู้แล้วว่า มันบ้าจริงๆ 555+

เอาตรงๆ นะ ผม ผู้บริหารฝ่ายวิศวกรรมเนี่ย แกบ้ากว่าผมเยอะ ผมถามแกว่าจบที่ไหน? แกตอบว่า ฮาเวริด์ และก็มากระซิบผมว่า กรูพูดเล่น
เวลาผมไปปรึกษาอะไรแก แกก็จะชอบแนะนำแบบจริงจังมาก ซึ่งพอผมคิดตาม ผมก็คิดในใจว่า เอาจริงเหรอวะ? มันไม่น่าได้นะ
คุณลองนึงภาพนะ ผมยืนรายงาน แกนั่งโต๊ะ ผมยืนคุย ยืนเถียงกัน 30 นาที เสียงดังสำนักงานเลย
ผมก็ค้านแกนะ ว่าไม่น่ารอดนะ แกก็บอกว่า ทำดิ ดี เชื่อดิ ผมก็แบบเฮ้ย จะดีจริงๆ เหรอ? มันไม่น่าเวริค์เลยนะ เถียงกันจนผมต้องยอม
มาย้ำผมด้วยนะว่า เข้าใจไหม ทำได้ใช่มั้ย ผมก็ตอบแกอย่างมั่นใจว่า ไม่รู้จะดีรึป่าว เอาก็เอา จะลองดูครับ

ผมผมหันหลังให้เดินไป 2-3 ก้าว เรียกผมกลับไป แล้วบอกให้ผมไปใกล้ แกมากระซิบข้างหูผมว่า
"กรูล้อเล่นนะ เอาแบบที่เมิงเสนอมาแหล่ะ ทำไปเลย" กรูหยอกเมิงเล่น เอ้าอีนี่ เสียเวลาตั้ง 30 นาที
แต่เอาเข้าตรงๆ ผมชอบนะ เพราะตอนเถียงมันได้คิด ไม่รู้ว่าแกแอบสอนแนวคิดอ้อมๆ หรือป่าว

พอองค์กรใหญ่ขึ้น มีการเปลี่ยนชุดผู้บริหาร เปลี่ยนโครงสร้างหลายครั้ง
ผมกลายเป็นมีผู้บริหาร ที่ดันมีผู้บริหารที่เป็นหัวหน้าผมโดยตรงมาปะอยู่บนหัว อีกที ซึ่งบอกตรงๆ ผมไม่ชินเลย
เมื่อก่อนทำงานอิสระ มีอะไรคิดเอง นำเสนอเอง ดีลกับ ประธานกับผู้บริหารโดยตรง รู้สึกสนุกมาก ไม่เคยมีปัญหา

แต่พอมีหัวหน้าแบบจริงๆ รู้สึกไม่ชิน ยิ่งแนวคิดไม่ตรงกัน ยังไม่ทันได้เสนอก็โดนคุมกำเนิดซะแล้ว
ต้องแก้ตามความคิดแก ตอนไปเสนอก็เละ สุดท้ายก็กลับมาในสิ่งที่ผมคิดตั้งแต่ครั้งแรก เป็นหลายต่อหลายครั้ง
เลยไม่ค่อยอินกับการทำงาน แถม โดนแกกดอีก ไม่รู้ว่า ไม่ชอบขี้หน้าผมหรืออย่างไร 555+

ก็เป็นเรื่องราวความทรงจำดีๆ เรื่องนึงในองค์กร ที่ยังคงเหลืออยู่ แม้ผมจะยืนอยู่ในจุดที่ไม่อินอะไรกับองค์กรแล้วก็ตาม...