คุณเคยมีเรื่องในวัยเด็ก ที่เคยเกิดขึ้นจริง จนเวลามันผ่านไปหลายปี จนคุณเติมโตขึ้น แต่ยังคงจำเรื่องราวในวันนั้นได้ แม้ทางส่วนจะจางไป แต่จุดร้ายๆยังไม่ไปไหน จนคิดว่า มันเป็นความฝัน หรือจริงๆแล้วเป็นแค่ความฝันจริงๆ
ฉันยังคงจดจำเรื่องราวในตอนนั้น เดิมๆซ้ำๆ จนบางครั้งก็ต้องร้องไห้ออกมา
เรื่องนี้มันผ่านมาจะ17-18ปีแล้ว มันนานจนทุกครั้งนึงถึง จะรู้สึกว่ามันเหมือนฝัน เหมือนมันเป็นแค่ความฝัน
ไม่รู้ต้องทำไง ให้มันหายไป เหนื่อยที่ต้องรู้สึกเสียใจ มันอึดอัด อัดอั้นไปหมด
ถ้าวันนั้นฉันไม่ไปเอาแผ่นซีดี ของฉันคืน ฉันคงไม่ต้องมีความทรงจำอะไรแบบนี้ ถ้าไม่ตกลงทำตามที่ผู้ชายคนนั้นบอก ฉันคงไม่ต้องเสียใจจนถึงตอนนี้
ตอนนั้นฉันเจ็บแต่ฉันดันไม่ได้กรีดร้องออกมา
ฉันรู้ว่าไม่ใช่ความผิดฉัน ฉันรู้ว่าฉันตอนนั้นเด็กเกินไปที่จะรับรู้หรือปฏิเสธ
แต่ฉันไม่ได้ต้องการจะจดจำมัน
แปลกจัง ทำไมยังจำได้อยู่ หรือว่าที่จำอยู่เป็นแค่ความฝัน หรือจริงๆแล้ว มันไม่เคยเกิดขึ้นเลย
อยากให้เป็นแค่ความฝัน
ฉันยังคงจดจำเรื่องราวในตอนนั้น เดิมๆซ้ำๆ จนบางครั้งก็ต้องร้องไห้ออกมา
เรื่องนี้มันผ่านมาจะ17-18ปีแล้ว มันนานจนทุกครั้งนึงถึง จะรู้สึกว่ามันเหมือนฝัน เหมือนมันเป็นแค่ความฝัน
ไม่รู้ต้องทำไง ให้มันหายไป เหนื่อยที่ต้องรู้สึกเสียใจ มันอึดอัด อัดอั้นไปหมด
ถ้าวันนั้นฉันไม่ไปเอาแผ่นซีดี ของฉันคืน ฉันคงไม่ต้องมีความทรงจำอะไรแบบนี้ ถ้าไม่ตกลงทำตามที่ผู้ชายคนนั้นบอก ฉันคงไม่ต้องเสียใจจนถึงตอนนี้
ตอนนั้นฉันเจ็บแต่ฉันดันไม่ได้กรีดร้องออกมา
ฉันรู้ว่าไม่ใช่ความผิดฉัน ฉันรู้ว่าฉันตอนนั้นเด็กเกินไปที่จะรับรู้หรือปฏิเสธ
แต่ฉันไม่ได้ต้องการจะจดจำมัน
แปลกจัง ทำไมยังจำได้อยู่ หรือว่าที่จำอยู่เป็นแค่ความฝัน หรือจริงๆแล้ว มันไม่เคยเกิดขึ้นเลย