ผิดมั้ยถ้าเรารู้สึกพึงพอใจที่เห็นคนที่รู้สึกคิดผิดหรือเสียใจที่มีลูก

แน่นอนว่าเราแต่งงานแล้วแต่ตัดสินใจกับแฟนว่าจะไม่มีลูก เราก็รู้สึกแฮปปี้ดี มีรำคาญคนที่มาบอกว่าให้มีลูกซะ ไม่งั้นถือว่าพลาดอยู่บ่อยๆ

เลยทำให้เรารู้สึกพึงพอใจมากเวลาที่ได้ยินเรื่องราวของพ่อแม่ที่รู้สึกเสียใจ เสียดายหรือคิดผิดที่มีลูก เรื่องประเภทมีลูกแล้วสามีไม่ช่วยเลี้ยง มีลูกแล้วทะเลาะกันเพราะแนวทางการเลี้ยงไม่ตรงกัน มีลูกแล้วอยากไปเที่ยวแต่ไปไม่ได้ มีลูกแล้วเบื่อพฤติกรรมลูก มีลูกแล้วความสัมพันธ์ชีวิตคู่ไม่เหมือนเดิม มีลูกแล้วรู้สึกไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเอง มีลูกแล้วจนหาเงินได้ไม่พอค่าใช้จ่าย มีลูกแล้วลูกติดจอก้าวร้าวฉุนเฉียวที่มีสาเหตุมาจากวิธีการเลี้ยงที่ผิดของพ่อแม่ที่ไม่พร้อม เรื่องพวกนี้อ่านได้รู้สึกพึงพอใจมากเพราะเหมือนได้คอนเฟิร์มว่าเราคิดถูก

แต่ถ้าเป็นเรื่องความโชคร้ายเช่นมีลูกที่พัฒนาการไม่สมบูรณ์แต่เกิด หรือลูกโดนครูทำร้ายหรือโดนแกล้งอันนี้รู้สึกโกรธแทนพ่อแม่นะ ไม่ได้รู้สึกดี

สำหรับพ่อแม่ที่มีลูกแล้วรู้สึกมีความสุขเติมเต็มชีวิตเราก็ยินดีด้วย ไม่ได้อิจฉาอะไร แบบนี้เราผิดหรือประหลาดมั้ย