อ่านตำรามาก แต่พอเอามาใช้จริงได้ใช้นิดเดียว

เหมือนพระใบลานเปล่า รู้ตำราพระพุทธเจ้า 7 พระองค์
ก็ไม่ได้ทำให้บรรลุอะไร ต้องให้เณรสอน
เณรก็สอนบทปิดรู 5 รูให้เหลือรูเดียว
ต่อมาท่านใบลานเปล่าจึงนำไปปฏิบัติจึงบรรลุธรรมในที่สุด

ทั้งๆ ที่พระใบลานเปล่าก็เคยรู้จักบทนี้อยู่แล้ว แล้วยังเที่ยวสอนพระอีกตั้ง 500 องค์
นี่แสดงให้เห็นว่าเรียนเยอะเรียนมาก ทำให้ความรู้สัญญามันเต็มหัว
แต่นำไปใช้จริงไม่เป็นไม่ได้ เพราะมีหลายบทเหลือเกิน

เณรสอนแค่บทเดียว พระใบลานเปล่าก็ใช้แค่บทเดียว ไมได้ใช้ความรู้อื่นเลย
ที่เรียนมาทรงจำมาก็สูญเปล่าทั้งหมด

ไม่เหมือนสมัยนี้เรียนตั้งหลายบท แต่ก็ไม่ได้ทำให้บรรลุธรรมอะไร
สายหลวงปู่มั่นก็เรียนแค่บท พุทโธ ตัวเดียวก็บรรลุธรรมได้

ดังนั้นจึงอย่าได้เที่ยวไปดูถูกพระหรือฆราวาสที่เค้าไม่ได้เรียนตำรามาก
เพราะเรียนมากใช่ว่าตัวเองจะบรรลุธรรมอะไร

ยิ่งเรียนมากยิ่งเที่ยวสอนคนอื่นมาก ทำให้มีมานะ ว่าตนเองสามารถทรงจำตำราได้สอนคนอื่นได้
ตนเองมีปริยัติคนอื่นไม่มี คนอื่นโง่ ไม่มีปัญญาเรียนปริยัติ นี่เป็นความหลงอย่างหนึ่ง

อาจจะมีพระใบลานเปล่า เวอร์ชั่น 2,3,4 เกิดขึ้นได้อีกในอนาคตหรือมีแล้วก็ไม่รู้
ที่รู้มากแต่ตนเองไม่บรรลุธรรมอะไรเลย แล้วยังเที่ยวสอนคนอื่นจนบรรลุธรรม
ถ้าฆราวาสไม่ค่อยเป็นไร แต่ถ้าเป็นพระควรทำกิจของพระให้จบก่อน ค่อยเที่ยวมาสอนคนอื่น
ไม่ใช่เรียนแต่ตำรา แล้วเที่ยวมาสอนคนที่ปฏิบัติธรรม อนาคตอาจถูกจับสึก หรือพ่ายแพ้กิเลสไป
เพราะตนเองไม่ปฏิบัติธรรม มัวแต่ยุ่งเรื่องทางโลก ยุ่งเรื่องโยม