ตะเกียงจุดติดแล้ว      โชยแสง
ไฟอ่อนโรยฤาแรง       แจ่มจ้า
ถึงวันย่อมมอดแดง     วูบดับ
มืดมิดแสงเร็วช้า       เหตุด้วยปัจจัย

ตะเกียงใดที่ไส้           หมดไป
คือเหตุดับของไฟ       หนึ่งนั้น
ตะเกียงที่เหือดไข       หมดแห่ง น้ำมัน
ไฟย่อมดับสบั้น           นั่นด้วยเหตุสอง


น้ำมันไส้ตะเกียง
หมดพร้อมเพรียงนี้คือสาม
เหตุแห่งไฟดับตาม
ธรรมนิยาม (ทำ มะ นิ ยาม) ความชัด

เหตุ สี่ไส้,น้ำมัน
เหลือสองอันแต่กรรมตัด
ฝนพรำกระหน่ำซัด
พายุพัดเป่าดับไป

สี่เหตุชีพดับดิ้น
หนึ่งคือสิ้นอายุขัย
เปรียบไส้ตะเกียงไซร้
ถูกเผาไหม้ไปทุกวัน

สองนั้นคือสิ้นกรรม
สิ่งที่ทำกรรมจัดสรร
เปรียบได้ดั่งน้ำมัน
ใช้หมดพลันไฟนั้นดับ

สามหมดไปพร้อมกัน
ไส้, น้ำมัน ไฟหายวับ
อายุ กรรม ลาลับ
ครบต้องกลับเข้าวังวน

สี่มีกรรมตัดรอน
กรรมแรงร้อนมาไม่สน
ไส้ยาวน้ำมันล้น
มิอาจทนไฟดับพลัน

ไม่มีผู้ใดรู้
ชีวิตอยู่ยาวหรือสั้น
ตะเกียงของเรานั้น
ไส้ น้ำมัน มีเท่าใด

ไม่มีใครรู้ชัด
กรรมมาตัดรอนเมื่อไหร่
เวลาหยุดหายใจ
ทำอะไร ยืน นอน นั่ง

ก่อนจากได้ร่ำลา
อยู่พร้อมหน้าได้สอนสั่ง
หรือไปเพียงลำพัง
สุดหยั่งรู้เกินคาดเดา

ระลึกถึงความตาย
ทุกลมหาย ใจออกเข้า
เตือนคิดชีวิตเรา
อย่ามัวเมาเร่งทำดี