อาหารวันฝนพรำ อากาศเย็นลงแล้ว แต่วันนี้ฉันคิดถึงขนมหวานเย็นชื่นใจของอาม่า ระกำลอยแก้ว รสหวานอมเปรี้ยวมีความเค็มเล็กน้อย แถมด้วยกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์
ในสมัยก่อน สละยังไม่ได้มีขายแพร่หลายเหมือนปัจจุบัน ที่มีขายแถวบ้านฉันจะเป็นระกำเสียส่วนใหญ่ ผลไม้รสเปรี้ยวที่นาน ๆ ครั้งจะโชคดีเจอลูกที่มีความหวานอยู่บ้าง เป็นผลไม้ที่ฉันไม่ชอบเลยเพราะเปลือกมีหนามแกะยาก รสเปรี้ยว เมล็ดมีขนาดใหญ่ เนื้อน้อย แต่ถ้าอาม่าใจดีหยิบมาแปรรูปเป็นระกำลอยแก้วละก็ อร่อยมากทีเดียว กินหมดไม่มีเหลือ
แต่เดี๋ยวนี้ สละมีวางขายมากมาย รสชาติหวานหอม เนื้อเยอะ อร่อยกว่าระกำมาก กินเปล่า ๆไม่ต้องแปรรูปก็อร่อย แต่ฉันก็ยังไม่สามารถแยกความแตกต่างของผลไม้สองชนิดนี้ด้วยการใช้สายตาเพียงอย่างเดียว ยังคงต้องลองแกะกิน ถึงจะรู้ว่าคืออะไร
กลับมาที่ระกำลอยแก้วของอาม่า วิธีทำไม่ยาก ยากตรงขั้นตอนปอกเปลือกนี่แหละ หนามตำมือเต็มไปหมด แต่ถ้าอยากกินของอร่อยก็ต้องช่วยกัน ระกำที่ปอกเปลือกแล้ว แช่ในน้ำเกลือสักพัก แล้วเอาขึ้นมาพักไว้ จากนั้นต้มน้ำตาลทรายให้ละลายในน้ำจนเดือดกลายเป็นน้ำเชื่อม ใส่ระกำลงไป ตั้งไฟให้เดือดอีกรอบก็ยกลงจากเตาได้ ทิ้งให้เย็น แล้วเก็บใส่ขวดไว้ในตู้เย็นกินได้นาน เวลาจะกินก็เติมน้ำแข็งลงไป หรือใส่ช่องแช่แข็งกินเป็นไอติมก็อร่อยดี บางครั้งถ้ามีใบเตย อาม่าก็จะใส่ลงไปในขั้นตอนต้มน้ำเชื่อมได้กลิ่นหอมไปอีกแบบ
เล่าเรื่องอาหาร ระกำลอยแก้ว