หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
เธอหายเศร้าเท่านั้นพอ
กระทู้สนทนา
เพลง
แต่งกลอน
หาเพื่อน
แม้ใจเธอ ไม่มี ที่ให้ฉัน
ไม่มีวัน ที่ได้ อยู่ในแสง
แต่ยังรัก ภักดี มิเปลี่ยนแปลง
เป็นลมแรง พัดใต้ปีก ของคนดี
วันที่รอย ยิ้มนั้น มันจางหาย
ฉันยังอยู่ ข้างกาย มิหน่ายหนี
คอยปลอบโยน ดั่งลม พรมฤดี
ให้เธอนี้ หายเศร้า เท่านั้นพอ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
จัดการกับความรู้สึกตนเองอย่างไร เมื่อภาพตัวเองคือตัวคนเดียวสุดๆ
หน้าที่่การงานดี มั่นคงแน่นอนล่ะ แต่สิ่งที่เห็นคือ เฮ้ย....ตัวฉัน อะไรวะเนี่ย+ คือมันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นตลอดเวเลาเวลา เป็นเหมือนลมพัดมาพัดไป แบบนั้น ทุกคนมีทางแก้ดีๆแนะนำ เชิญร่ายเวท+ครับ
หวานเย็นมะเฟือง
ต่อกลอนเล่นๆกันค่ะ😄
สายลมหนาว พัดพาคุณ มาหาฉัน พัดผ่านวัน ผ่านปี จนสนิทสนม แต่ไม่นาน ลมฝน ก็แผ่วพรม ก่อนพัดคุณ และฉัน แยกจากกัน
สมาชิกหมายเลข 9009261
🌙 กลอน — แสงเศร้าในหัวใจ
ดาวร่วงหล่นพ้นฟ้าในค่ำหนึ่ง ความคิดถึงแผ่วเบาเฝ้าผลาญฝัน เสียงลมเหงาเคล้าใจให้ไหวสั่น เมื่อภาพนั้นย้อนกลับในนิทรา เธอจากไปไกลลับดั่งสายหมอก แต่ใจบอกทุกคืนไม่หายหา ยังฝากรักไว้ใต้แสงจันทรา ให้ดวงฟ้ารู
กิรติ
ในรอยรักนิรันดร์
ฉันเคยเห็นแสงดาวพราวกลางฟ้า แต่ไม่งามเท่าตาเมื่อสบเธอ เสียงลมแผ่วพาใจให้พร่ำเพ้อ เหมือนโลกเก่าละเมอให้คืนกลับ เพียงรอยยิ้มเจ้าแตะกลางหัวใจ เหมือนฤทัยถูกร่ายมนต์แห่งสลับ ทุกถ้อยคำทุกลมหายใจนับ ล้วนขาน
กิรติ
>>> ชมเช้า <<<
ชมเช้าแสงอำพันจรรโลงหล้า เปล่งประกายเปี่ยมเมตตาอรุณรุ่ง ละอองแสงแจรงสีสวยปรนปรุง โอบผดุงกลุ่มพุ่มดอกไม้งาม อวลไอหมอกหยอกน้ำค้างที่ระเหิด ก่อบังเกิดสัมพันธ์อันไหวหวาม หนาวน้ำค้างหรือหนาวหมอกโปรดนิยาม
รัชต์สารินท์
🌇 นกกลับรัง — ยามเย็นแห่งความสงบ 🕊️
อาทิตย์คล้อยลอยต่ำค่ำลงแล้ว ลมพัดแผ่วแว่วกล่อมย้อมอุษา เงาไม้ทอดแนวยาวคราวนิทรา กลบเวลาทั้งวันอันเหนื่อยล้า ฝูงนกน้อยล่องลมกลับรังเร้น สยายเส้นปีกโบยพลอยอ่อนค่า เสียงเจื้อยแจ้วแว่วหายกลางเวหา ดั่งลาท
กิรติ
[F1 Frontier] หญิงสาวผู้พัดสายลมสู่ "โลกของผู้ชาย" - ความท้าทายของ มาเรีย เทเรซา เด ฟิลิปปิส
ฟอร์มูล่าวันคือกีฬามอเตอร์สปอร์ตระดับสูงที่สุดในโลก ได้รับการยกย่องว่าเป็น "โลกของผู้ชาย" มานานแล้ว อย่างไรก็ตาม มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นคนแรกที่เปลี่ยนแปลงความเชื่อเดิมๆ ของเธอ เธอชื่อ มาเรี
สมาชิกหมายเลข 8986991
“ความฝัน พันธนาการความคิดอันบิดเบี้ยวของฉัน”
กลางรัตติกาลอันอ่อนโยน —สายหมอกละมุนคลอเคลียขอบหน้าต่างไม้เก่าฉันเอนกายลงบนหมอนแห่งความคิดปล่อยดวงใจให้ล่องไหลไปกับเสียงลมหายใจของโลก ในห้วงนั้น — ความฝันเข้ามาโอบกอดฉันอย่างแผ่วเบาเหมือนห
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
ฺิBakemono_Protocol
🌑 บทที่ 1 : New Moon ตอนที่ 1 - “私は 化け物 … ฉันคือปีศาจ” เวลา : ปัจจุบัน 2025 (2568) ฤดูฝน ท้องฟ้ามืดมนของค่ำคืน &
Bakemono_Protocol
"โลกอีกด้านของเมื่อวานนี้"
สายหมอกยามเช้าคลุมทุ่งข้าวร้างกลิ่นดินเปียกจากฝนเมื่อคืน ลอยปะทะลมหายใจฉันเงาโค้งของต้นตาลเก่ากวัดแกว่งบนพื้นดินเหมือนมือใครกำลังโบกลาโลกที่ไม่มีใครอยู่ ฉันเดินผ่านทางเก่าที่เคยเต็มไปด้วยเสียงเด็กบัดน
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
เพลง
แต่งกลอน
หาเพื่อน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
เธอหายเศร้าเท่านั้นพอ
ไม่มีวัน ที่ได้ อยู่ในแสง
แต่ยังรัก ภักดี มิเปลี่ยนแปลง
เป็นลมแรง พัดใต้ปีก ของคนดี
วันที่รอย ยิ้มนั้น มันจางหาย
ฉันยังอยู่ ข้างกาย มิหน่ายหนี
คอยปลอบโยน ดั่งลม พรมฤดี
ให้เธอนี้ หายเศร้า เท่านั้นพอ