​แม้ใจเธอ ไม่มี ที่ให้ฉัน
ไม่มีวัน ที่ได้ อยู่ในแสง
แต่ยังรัก ภักดี มิเปลี่ยนแปลง
เป็นลมแรง พัดใต้ปีก ของคนดี

วันที่รอย ยิ้มนั้น มันจางหาย
ฉันยังอยู่ ข้างกาย มิหน่ายหนี
คอยปลอบโยน ดั่งลม พรมฤดี
ให้เธอนี้ หายเศร้า เท่านั้นพอ