หนูเป็นเด็ก14คนนึงที่น้อยใจคนง่ายมากยิ่งเป็นคนในครอบครัวยิ่งน้องใจง่ายไปใหญ่เลยค่ะ แต่ก่อนหนูเคยเป็นเด็กดีตั้งใจเรียนตื่นเช้าไม่ยุ่งกับอะไรที่ไม่ดีเลยค่ะ หนูโดนเลี้ยงมาโดยคนที่อารมณ์ร้อนพูดไม่คิดค่ะ หนูเลยติดนิสัยมาจากเขา ตั้งแต่หนู13หนูเริ่มออกจากบ้านบ่อยขึ้นเริ่มเหลวไหลเริ่มยุ่งกับของไม่ดีหลายอย่าง หนูเป็นแบบนั้นมาเป็นปีพ่อหนูด่าหนูว่า(ออกไปแต่ข้างนอกอย่ากลับมาไปไสกะไปเลย) ก่อนหน้านี้หนูโดนทั้งตบทั้งตีทั้งเป็นที่รองรับอารมณ์รองรับคำพูด หนูหาความสุขที่บ้านไม่เจอหนูเลยเริ่มไปหาจากข้างนอกแต่หลังจากเหตุการที่หนูจะออกไปข้างนอกแล้วพ่อไม่ยอมพ่อยึดรถหนูไปหนูก็ปล่อยหลีงจากนั้นกฝหนูก็ทำตัวเหมือนที่แกขอ อยู่แต่บ้านไม่ออกไปไหนไม่ออกแม้กระทั่งห้องไม่พบใครไม่อยากอะไรกับใครเลย คือพอหนูออกไปข้างนอกแกก็ด่าหนูพอหนูอยู่บ้านแกก็บอกให้หนูไปข้างนอกคืออะไร บ่อยครั้งแกชอบไล่หนู(บอกให้คนของมาฮับไปเลยเก็บข้าวของแล้วบอกให้เขามารับ) แกไม่เคยมองเห็นเลยตอนหนูทำงานบ้านตอนหนูทำนั้นทำนี้ บางทีก็แอบน้อยใจนะคะแต่ก็ได้แค่นั้นสักวันอาจจะได้ออกไปจริงๆก็ได้555
แค่อยากจะเล่าค่ะ