เมื่อมีการเห็นจะมีการยึดเพื่อปรุงต่อ แล้วเคลื่อนไปตามปฏิจสมุปบาท
เมื่อเห็นจบลงที่เห็น fix สิ่งที่เห็นเป็นภาพภาพหนึ่ง สิ่งที่เห็นจะสลายหายไป
-เห็นรูป ไม่ปรุงต่อ ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
-เห็นความพอใจ ไม่พอใจ ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
- เห็นสุข ทุกข์ เฉยๆ ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
~เห็นความคิด สัญญา ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
การเห็นนั้นมีทั้งทางตาและทางใจ ที่สำคัญยิ่งคือ“ทางใจ”
ดังนั้นทำอย่างไรจึงจะ“เอาจิต”เข้าไปในช่วงรอยต่อ“ระหว่างการเห็นและการปรุง” อันต้องใช้จิตที่มีกำลัง
ให้เห็นจบลงที่เห็น
เมื่อเห็นจบลงที่เห็น fix สิ่งที่เห็นเป็นภาพภาพหนึ่ง สิ่งที่เห็นจะสลายหายไป
-เห็นรูป ไม่ปรุงต่อ ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
-เห็นความพอใจ ไม่พอใจ ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
- เห็นสุข ทุกข์ เฉยๆ ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
~เห็นความคิด สัญญา ไม่ปรุงต่อมันก็ดับ
การเห็นนั้นมีทั้งทางตาและทางใจ ที่สำคัญยิ่งคือ“ทางใจ”
ดังนั้นทำอย่างไรจึงจะ“เอาจิต”เข้าไปในช่วงรอยต่อ“ระหว่างการเห็นและการปรุง” อันต้องใช้จิตที่มีกำลัง