ประชานิยมเลวร้ายไม่ใช่เพราะ “แจก” แต่เพราะ “ทำลายอนาคต” โดยเราไม่รู้ตัว

“ทำไมเราผ่านมา 20 กว่าปีแล้ว แต่หลายอย่างกลับแย่ลง หรือวนอยู่ที่เดิม?”

คำตอบไม่ใช่แค่ว่า “ประชานิยมไม่ดี” แต่คือ…

ประชานิยมแบบที่เราเจอ = ‘ยากจนอย่างมีความสุข’

มันหล่อหลอมให้คน “พอใจในระยะสั้น”
แลกกับการ “เสียโอกาสในระยะยาว”

ตัวอย่าง:

แจกเงิน = ได้ใจชั่วคราว
ลดค่าเทอม = แต่คุณภาพครูไม่พัฒนา
เรียนฟรี = แต่ไม่มีหนังสือ ไม่มีคุณภาพ
เด็กจบป.ตรี = แต่ไม่มีทักษะทำงาน
มีแท็บเล็ต = แต่ไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีครูสอนใช้


ที่เจ็บปวดยิ่งกว่า… คือเราหยุดสร้าง “ราก” ที่แท้จริง

ในยุคสุขวิช ประเทศไทยลงมือสร้างรากฐาน 3 อย่าง:

แผนพัฒนาชาติฉบับที่ 8 (เน้นประชาชนเป็นศูนย์กลาง)
รัฐธรรมนูญ 2540 (กระจายอำนาจ ปฏิรูปการเมือง การศึกษา)
โครงสร้างการศึกษาที่ให้เด็ก 16.68 ล้านคน เข้าถึงฟรี เท่าเทียม พร้อมโครงสร้างพื้นฐาน


ทั้งหมดถูกออกแบบไว้ให้ ประเทศไทยก้าวข้ามประเทศกำลังพัฒนา ในปี 2563

แต่ประชานิยม ทำให้…

เรา ละทิ้งแนวทางระยะยาว
ใช้ งบประมาณเพื่อซื้อเสียง
ล้มล้างการกระจายอำนาจ
ลดทอนคุณภาพ เหลือแค่ปริมาณ

สรุปตรง ๆ: ประชานิยมเลวร้ายไม่ใช่เพราะ “แจก” แต่เพราะมัน “ทำลายอนาคต” โดยเราไม่รู้ตัว

และที่น่าคิดคือ:


เราไม่ได้ “ไม่พัฒนา”
แต่เรา “พัฒนาแบบไม่มีเป้าหมายร่วมกัน”
จึง ไม่ไปไหนเสียที