บ้านหลังริมคลองกับเงาในบานกระจก

ผมเป็นนักเขียนเรื่องสั้นที่กำลังมองหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ ผมตัดสินใจเช่าบ้านพักริมคลองหลังเก่าหลังหนึ่งที่อยู่ห่างไกลจากผู้คน บ้านหลังนี้มีชื่อเสียงในเรื่องความเงียบสงบและทิวทัศน์ที่สวยงาม แต่ก็มีข่าวลือว่ามีวิญญาณสิงสถิตอยู่
คืนแรกที่ผมเข้าพัก ผมรู้สึกถึงความเงียบสงัดที่น่าอึดอัด บ้านหลังนี้มีเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ ที่ดูน่ากลัว และมีกระจกเงาบานใหญ่ที่ตั้งอยู่ปลายเตียง
ผมตัดสินใจเขียนเรื่องสั้นเพื่อผ่อนคลาย แต่เมื่อผมเริ่มเขียน ผมรู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังจ้องมองผมอยู่ ผมหันไปมองรอบๆ ห้อง แต่ก็ไม่พบใคร
เมื่อผมมองไปที่กระจกเงา ผมเห็นเงาของตัวเอง แต่เงาในกระจกดูแปลกไป มันดูซีดเซียวและมีแววตาที่ว่างเปล่า
ผมเริ่มรู้สึกขนลุก ผมพยายามเบือนหน้าหนีจากกระจก แต่ก็ทำไม่ได้ ผมรู้สึกเหมือนถูกสะกดจิต
ทันใดนั้นเอง เงาในกระจกก็เริ่มเคลื่อนไหว มันขยับเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ และยื่นมือออกมา
ผมกรีดร้องด้วยความกลัวและพยายามลุกจากเตียง แต่ก็ไม่สามารถขยับตัวได้ ผมรู้สึกเหมือนถูกตรึงอยู่กับที่
เงาในกระจกสัมผัสโดนตัวผม ผมรู้สึกถึงความเย็นเยียบที่แล่นเข้ามาในร่างกาย และความเจ็บปวดที่แสนสาหัส
ผมหมดสติไป เมื่อผมได้สติกลับคืนมา ผมพบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้นห้องนอน กระจกเงาแตกกระจาย และไม่มีเงาใดๆ อยู่ในห้องอีกแล้ว
ผมรีบออกจากบ้านหลังนั้น และไม่เคยกลับไปที่นั่นอีกเลย