“ผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิ”
ผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิ มีความเห็นชอบมีความเชื่อว่าหลังจากที่ร่างกายตายไปแล้ว ใจนี้ยังอยู่ยังมีดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณที่ไปเกิดต่อไป ที่จะไปรับผลบุญต่อไป จะไปเกิดเป็นเทพบ้าง ก็ขึ้นอยู่กับชนิดของบุญที่ได้ทำไว้ ไปเกิดเป็นพรหมบ้าง ไปเกิดเป็นพระอริยะเจ้าบ้าง ก็พยามอดทน เวลาอยู่เป็นมนุษย์ ก็พยามหักห้ามจิตใจ เวลาที่มีจิตใจที่ใฝ่ต่ำ จะคอยฉุดลากให้ไปกระทำบาปเพื่อความอยู่อย่างสุขอย่างสบายทางร่างกาย ก็ยอมอดยอมทน ยอมอดอยาก ลำบากยากจน แต่จะไม่ไปทำบาป เพราะกลัวการที่จะต้องไปตกนรกหรือการเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นเปรต หรือเป็นอสุรกาย บุคคลเหล่านี้ก็จะพยามหักห้ามจิตใจเวลาที่เกิดความอยากที่จะทำบาป แล้วก็พยามบังคับจิตใจให้หมั่นทำบุญอยู่เรื่อยๆ มีมากมีน้อยก็ทำบุญไปตามกำลัง แทนที่จะใช้เงินไปเพื่อหาความสุขแบบควันไฟ ความสุขแบบกิเลสตันหา คือความสุขจากการเสพรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะชนิดต่างๆ ก็คอยหักห้ามจิตใจ เอาเงินเหล่านี้ไปทำบุญทำทานดีกว่า เพราะเมื่อได้ทำบุญทำทานแล้วใจก็จะได้รับสุขใจอิ่มใจ ซึ่งเป็นความสุขที่มีพลังมากกว่าความสุขที่ได้จากการไปเสพรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะชนิดต่างๆ
แล้วก็ถ้ามีโอกาสได้พบกับนักบวชก็อาจจะได้เรียนรู้วิธีการหาความสุขที่ลึกซึ้งกว่าความสุขที่ได้จากการทำบุญทำทาน ก็คือความสุขที่ได้จากการฝึกจิตใจ ทำจิตใจให้สงบ ทำจิตใจให้นิ่งเป็นสมาธิ เวลาจิตใจนิ่งสงบนี้ใจจะเกิดความสุขขึ้นมา ที่เป็นความสุขที่เหนือกว่าความสุขทั้งหลายทั้งปวง ในบรรดาความสุขทั้งหลายในในโลกนี้ ไม่มีความสุขอันใดที่จะเหนือกว่าความสุขที่เกิดจากการทำใจให้สงบ แล้วถ้าได้พบกับผู้ที่ฉลาดที่มีปัญญาที่รู้ว่าใจนี้ เป็นใจที่ยังไม่เป็นอิสระภาพ เป็นใจที่ยังติดอยู่กับอำนาจของความทุกข์ต่างๆ ความทุกข์ที่คอยกดดันคอยทำให้จิตใจนี้ยังต้องมาเวียนว่ายตายเรื่อยๆ ถ้าได้เจอบุคคลผู้ที่ฉลาด เช่นพระอริยะสาวกของพระพุทธเจ้า ก็จะได้รู้เรื่องปัญญาเรื่องสาเหตุของใจที่เป็นทุกข์ว่าเกิดจากอะไร เรื่องของสาเหตุของใจที่จะต้องมาทุกข์กับการเกิดแก่เจ็บตายเวียนว่ายตายเกิดอยู่เรื่อยๆ นั้นเกิดจากอะไร และจะได้เรียนรู้ว่าการที่จะทำให้ใจนี้ได้หลุดออกจากกองแห่งการตายนี้ต้องทำอย่างไรบ้าง
ถ้าได้เรียนได้รู้ได้ศึกษาและได้นำไปปฏิบัติตามคำสั่งคำสอนของพระพุทธเจ้าก็ดี หรือของพระอริยะสงสาวกก็ดี โอกาสที่จะยุตติการเวียนว่ายตายเกิดอันยาวนานที่ผ่านมานี้ ก็จะได้ยุติลงได้ ถ้าได้มาพบกับพระพุทธเจ้าก็ดี หรือพบกับพระอริยสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าพอดี ก็จะสามารถที่จะทำให้ใจนี้หลุดพ้นออกจากความทุกข์แห่งการตายเกิดได้ หลุดพ้นจากความทุกข์ต่างๆ ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ ถึงแม้ว่าร่างกายจะแก่จะเจ็บจะตาย ถึงแม้ว่าจะต้องพลัดพรากจากบุคคลที่รักที่ชอบ หรือถึงแม้ว่าจะต้องเผชิญกับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เลวร้ายหรือเผชิญกับบุคคลต่างๆ ที่เลวร้าย ใจก็จะไม่ทุกข์ไม่หวั่นไหว ใจสามารถอยู่เหนือเหตุการณ์ต่างๆ เหล่านี้ได้อย่างสบาย ถ้าได้มีการศึกษาได้มีการปฏิบัติตามคำสั่งคำสอนของพระพุทธเจ้า ดังนั้น สิ่งที่สำคัญต่อใจ ใจเป็นสิ่งที่สำคัญต่อสัตว์โลก และสิ่งที่สำคัญต่อใจที่จะทำให้สัตว์โลกนี้อยู่อย่างสุขอยู่อย่างสบาย อยู่ในสุคติหรืออยู่ในพระนิพพาน ก็ต้องมีธรรมะคำสั่งคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็นผู้ชี้ทางเป็นผู้นำนำทาง.
ธรรมะหน้ากุฏิ
วันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๖
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
ผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิ
ผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิ มีความเห็นชอบมีความเชื่อว่าหลังจากที่ร่างกายตายไปแล้ว ใจนี้ยังอยู่ยังมีดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณที่ไปเกิดต่อไป ที่จะไปรับผลบุญต่อไป จะไปเกิดเป็นเทพบ้าง ก็ขึ้นอยู่กับชนิดของบุญที่ได้ทำไว้ ไปเกิดเป็นพรหมบ้าง ไปเกิดเป็นพระอริยะเจ้าบ้าง ก็พยามอดทน เวลาอยู่เป็นมนุษย์ ก็พยามหักห้ามจิตใจ เวลาที่มีจิตใจที่ใฝ่ต่ำ จะคอยฉุดลากให้ไปกระทำบาปเพื่อความอยู่อย่างสุขอย่างสบายทางร่างกาย ก็ยอมอดยอมทน ยอมอดอยาก ลำบากยากจน แต่จะไม่ไปทำบาป เพราะกลัวการที่จะต้องไปตกนรกหรือการเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นเปรต หรือเป็นอสุรกาย บุคคลเหล่านี้ก็จะพยามหักห้ามจิตใจเวลาที่เกิดความอยากที่จะทำบาป แล้วก็พยามบังคับจิตใจให้หมั่นทำบุญอยู่เรื่อยๆ มีมากมีน้อยก็ทำบุญไปตามกำลัง แทนที่จะใช้เงินไปเพื่อหาความสุขแบบควันไฟ ความสุขแบบกิเลสตันหา คือความสุขจากการเสพรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะชนิดต่างๆ ก็คอยหักห้ามจิตใจ เอาเงินเหล่านี้ไปทำบุญทำทานดีกว่า เพราะเมื่อได้ทำบุญทำทานแล้วใจก็จะได้รับสุขใจอิ่มใจ ซึ่งเป็นความสุขที่มีพลังมากกว่าความสุขที่ได้จากการไปเสพรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะชนิดต่างๆ
แล้วก็ถ้ามีโอกาสได้พบกับนักบวชก็อาจจะได้เรียนรู้วิธีการหาความสุขที่ลึกซึ้งกว่าความสุขที่ได้จากการทำบุญทำทาน ก็คือความสุขที่ได้จากการฝึกจิตใจ ทำจิตใจให้สงบ ทำจิตใจให้นิ่งเป็นสมาธิ เวลาจิตใจนิ่งสงบนี้ใจจะเกิดความสุขขึ้นมา ที่เป็นความสุขที่เหนือกว่าความสุขทั้งหลายทั้งปวง ในบรรดาความสุขทั้งหลายในในโลกนี้ ไม่มีความสุขอันใดที่จะเหนือกว่าความสุขที่เกิดจากการทำใจให้สงบ แล้วถ้าได้พบกับผู้ที่ฉลาดที่มีปัญญาที่รู้ว่าใจนี้ เป็นใจที่ยังไม่เป็นอิสระภาพ เป็นใจที่ยังติดอยู่กับอำนาจของความทุกข์ต่างๆ ความทุกข์ที่คอยกดดันคอยทำให้จิตใจนี้ยังต้องมาเวียนว่ายตายเรื่อยๆ ถ้าได้เจอบุคคลผู้ที่ฉลาด เช่นพระอริยะสาวกของพระพุทธเจ้า ก็จะได้รู้เรื่องปัญญาเรื่องสาเหตุของใจที่เป็นทุกข์ว่าเกิดจากอะไร เรื่องของสาเหตุของใจที่จะต้องมาทุกข์กับการเกิดแก่เจ็บตายเวียนว่ายตายเกิดอยู่เรื่อยๆ นั้นเกิดจากอะไร และจะได้เรียนรู้ว่าการที่จะทำให้ใจนี้ได้หลุดออกจากกองแห่งการตายนี้ต้องทำอย่างไรบ้าง
ถ้าได้เรียนได้รู้ได้ศึกษาและได้นำไปปฏิบัติตามคำสั่งคำสอนของพระพุทธเจ้าก็ดี หรือของพระอริยะสงสาวกก็ดี โอกาสที่จะยุตติการเวียนว่ายตายเกิดอันยาวนานที่ผ่านมานี้ ก็จะได้ยุติลงได้ ถ้าได้มาพบกับพระพุทธเจ้าก็ดี หรือพบกับพระอริยสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าพอดี ก็จะสามารถที่จะทำให้ใจนี้หลุดพ้นออกจากความทุกข์แห่งการตายเกิดได้ หลุดพ้นจากความทุกข์ต่างๆ ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ ถึงแม้ว่าร่างกายจะแก่จะเจ็บจะตาย ถึงแม้ว่าจะต้องพลัดพรากจากบุคคลที่รักที่ชอบ หรือถึงแม้ว่าจะต้องเผชิญกับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เลวร้ายหรือเผชิญกับบุคคลต่างๆ ที่เลวร้าย ใจก็จะไม่ทุกข์ไม่หวั่นไหว ใจสามารถอยู่เหนือเหตุการณ์ต่างๆ เหล่านี้ได้อย่างสบาย ถ้าได้มีการศึกษาได้มีการปฏิบัติตามคำสั่งคำสอนของพระพุทธเจ้า ดังนั้น สิ่งที่สำคัญต่อใจ ใจเป็นสิ่งที่สำคัญต่อสัตว์โลก และสิ่งที่สำคัญต่อใจที่จะทำให้สัตว์โลกนี้อยู่อย่างสุขอยู่อย่างสบาย อยู่ในสุคติหรืออยู่ในพระนิพพาน ก็ต้องมีธรรมะคำสั่งคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็นผู้ชี้ทางเป็นผู้นำนำทาง.
ธรรมะหน้ากุฏิ
วันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๖
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี