อาหารเร่งด่วนอีกเมนูที่ประทับใจในวัยเด็ก วันนี้ไม่ใช่ฝีมืออาม่า

เนื่องจากมีการใช้เตาอบเล็ก ๆ ที่เรียกว่า เตาติ๊ง(สะกดถูกไหมหนอ)  สมัยก่อนจะมีเพียงปุ่มปรับไฟบน-ล่าง และปุ่มหมุนจับเวลา พอครบเวลาจะมีเสียงดัง ติ๊ง~~ แค่นี้ก็เป็นสิ่งแปลกใหม่ในบ้านแล้ว หน้าที่การใช้งานจึงเป็นของแม่

อาม่าจะถนัดแค่กระทะ หม้ออวย กับรังถึงหรือซึ้งนึ่งอาหาร ไม่ค่อยยุ่งกับเครื่องใช้ไฟฟ้ามากนัก ขนาดต้มน้ำดื่มยังใช้กาต้มน้ำใบใหญ่  ต้มบนเตาถ่าน เพราะอาม่าบอกว่าต้มเยอะ ๆ เปลืองแก๊ส

ที่บ้านฉันคุ้นเคยกับการดื่มน้ำต้มสุกมาตลอด จนถึงทุกวันนี้ ถ้าอยู่บ้านก็ยังกินน้ำต้ม ซึ่งเป็นความเคยชิน แม้ว่าน้ำที่ใช้จะผ่านเครื่องกรองน้ำมาแล้วก็ตามที

กลับมาที่เมนูหมูอบ แม่จะใช้ส่วนสันคอหมู เพราะเนื้อจะนุ่มมีมันแทรกเล็กน้อย หั่นเป็นชิ้นหนาประมาณ 2 ซม.

คลุกกับรากผักชี (รากผักชีที่แม่ใช้จะมีส่วนสีเขียวเยอะมากแทบจะใช้เกือบทั้งต้นเลย)กระเทียม พริกไทยเม็ด(สามอย่างตำหยาบ ๆ รวมกัน) โรยเกลือเพื่อความเค็ม  ใส่ซีอิ๊วหวานนิดหน่อย ใส่กล่องปิดสนิท หมักทิ้งไว้ในตู้เย็น

ทำเตรียมไว้ตอนเย็น พอรุ่งเช้าแม่ก็จะตื่นขึ้นมาอบหมู เพื่อที่จะให้เด็ก ๆ กินในมื้อเช้า ใช้เวลาอบนานแค่ไหนฉันไม่แน่ใจ เพราะทุกครั้งที่วิ่งมาดู คือตอนที่กลิ่นหมูอบหอมโชยไปทั่วบ้าน มองไปจะเห็นชิ้นหมูสีน้ำตาลอ่อนควันกรุ่น นอนเรียงสวยงามในถาดพร้อมกินแล้ว แม่โรยใบผักชีที่เด็ดแบ่งไว้ตอนที่เอารากไปใช้  แป๊บเดียวหมูอบรากผักชีกระเทียมพริกไทยของแม่ ก็เหลือเพียงถาดเปล่า ๆ