ทำไมผมต้องไปเจอเรื่องแบบนี้ด้วยครับ🥹EP.1

ตอนนี้อายุผมก็ประมาณ14เเล้วครับผมขอเข้าเรื่องเลยนะครับคือตอนที่ผมเด็กๆอยู่ผมมักจะโดนเพื่อนเเกล้งหรือทำร้ายผมอยู่เสมอผมไปบอกครูครูก็ไม่ฟังจนมีวันหนึ่งผมโดนเพื่อนต่อยที่หน้าจนผู้ใหญ่รู้เรื่องก็เลยถึงห้องผู้ปกครองแต่ไม่รู้ทำไมคนที่มาต่อยหน้าผมไม่มีความผิดอะไรเลยพ่อผมก็ทำอะไรก็ไม่ได้ด้วยสุดท้ายเด็กคนนั้นก็แค่โดนครูตักเตือนเฉยๆแล้วพ่อผมก็พาผมกลับบ้านส่วนแม่ผมก็ทำอาหารเย็นให้ผมกับพ่อกินระหว่างกินพ่อผมก็พูดว่า(เดียวพ่อขอลาครูให้นะ)แล้วคำๆนะก็ทำให้ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไปผมจะมีเพื่อนเล่นเเล้วเพราะที่บ้านผมไม่ได้รวยอะไรขนาดนั้นแต่มียางอย่างหนึ่งที่ครอบครัวคนอื่นมีน้อยมากที่จะมีเหมือนครอบครัวผมคือความอบอุ่นในตอนนั้นช่วงนั้นผมอยู่บ้านแม่ผมกับพ่อผมแต่ส่วนใหญ่พ่อกับแม่ผมไปทำงานตั้งแต่เช้าจนถึงตอนเย็นเเล้วก็จะกลับมาบ้านแต่บางครั้งก็จะมีของติดไม้ติดมือบ้างแต่บางวันก็อาจจะหยุดบ้างแต่ถ้าวันไหนหยุดส่วนใหญ่ผมก็จะไปเล่นกับพ่อส่วนแม่ก็ไม่ค่อยว่างสักเท่าไหร่แต่ก็มีบ้างที่จะเล่นกับแม่แต่ว่ามันไม่สนุกเท่าพ่อบางครั้งพ่อผมสอนการใช้ปืนบ้างการเล่นว่าวบ้าง(อย่าคิดลึกนะครับคนละว่าว)หรืออาจจะเป็นอุบัติเหตุที่ผมจำไม่เคยลืมเช่นพ่อผมโดนสังกะสีบาดขาตอนที่พ่อผมขี่รถอยู่กับผมหรือบางเหตุการณ์ก็ตอนนั้นผมหิวมะนาวหรืออยากกินของเปรี้ยวก็ไม่รู้เหมือนกันครับผมขอให้พ่อทำให้แต่พ่อผมคุยกับญาติอยู่เเต่ผมคิดพิเรนครับเพราะตอนนั้นผมน่าจะหิวมากด้วยครับเลยหยิบมีดทำครัวกับมะนาวจะมาทำเองเเละกินเองแต่มะนาวกับมีดมันลื่นครับมีดเลยไปสับมะนาวกับนิ้วผมครับผมจำได้เลยครับนิวผมขาดแล้วผมวิ่งไปหาพ่อผมแล้วพวกผมก็ตกใจมากครับแล้วก็พาเอานิ้วผมกับตัวผมไปโรงพยาบาลด้วยกันครับแต่ทุกคนรู้ใช่ไหมครับงานเลี้ยงย่อมมีการเลิกลาก่อนที่พ่อผมจะเสียพ่อผมได้ซื้อเลโก้ให้เเก่ผมแล้วน้องชายของผมก็มาดูผมต่อเลโก้กับพ่อผมแต่ตอนนั้นมันดึงมากแล้วพ่อผมเลยต่อเลโก้ไม่เสร็จกับผมเลยจะต่อเลโก้กับผมตอนเย็นของวันพรุ่งนี้ในวันนั้น19 พ.ย 2016 ของตอนเช้าเหมือนทุกๆวันที่จะไปทำงานมีการหอมแก้มผมและสัญญากับผมว่าตอนเย็นเดียวพ่อจะมาตอนเย็นเเล้วต่อเลโก้กับเอ็งให้หมดนะผมจำได้คร่าวๆว่าตอน2โมงเย็นย่าของพ่อผมได้รับโทรศัพท์เเล้วก็ร้องไห้เเล้วคุยกับในโทรศัพท์พร้อมน้ำตาเเละปู่ของผมด้วยเเล้วบอกผมว่า(พ่อเองไม่อยู่เเล้วนะๆทำไมต้องมาตายเร็วเเบบนี้ด้วย)ที่จริงเขาพูดเยอะกว่านี้แต่ผมจำไม่ค่อยได้(ตอนนี้00:11เเล้วผมขอตัวนอนก่อนนะครับถ้ามีโอกาสเดียวผมจะมาเล่าต่อนะครับผมขอให้คนที่มาอ่านข้อความนี้ของผมจะไม่ต้องเศร้านะครับเเค่ผมไม่อยากเห็นคนอื่นเศร้านอกจากผมอีกแล้วครับ😢)