ข้อมูลของสภาพัฒน์รายงานข้อมูลตัวเลขทางเศรษฐกิจไตรมาส 3 เห็นแล้วมันสิ้นหวังท้อแท้มันสอดคล้องกับสภาพความเป็นจริงที่มันปรากฎมานานแสนนานโดยไม่มีท่าทีจะดีขึ้น อย่างหมวดการใช้จ่ายบริการชะลอตัวลงจาก 8.5 เหลือ 6.5 หมวดนี้พลวัฒน์ที่สำคัญอย่างหนึ่งของสังคมไทยไม่ว่าจะงานการบริการด้านต่างๆโรงแรม,ภัตตาคาร,การบริการขนส่ง...การใช้จ่ายสิ้นค้าไม่คงทน(อาหาร,เครื่องดื่ม,ไฟฟ้า,แก๊สและเชื้อเพลิงอื่นๆลดลงจาก 3.6 ลงมา 2.4...หมวดสิ้นค้าคงทนลดลงถึงร้อยละ 10 ดูตัวเลขแต่ละหมวดแล้วไม่สงสัยเลยว่าพ่อค้าแม่ขายถึงได้บ่นกันมาตลอดว่าขายของไม่ดีมากๆ(เอาแต่ประคองตัวหรือไปกู้มาซื้อกิน)..ที่สำคัญตัวเลที่น่าตกใจคือหนี้ภาคครัวเรือนแตะเพดาน 90%ของ GDP มูลค่าสูงถึง 16-17 ล้านล้านบาท(เจ้าหนี้มีรวยดอกเบี้ยกันบายเบลอะ)...ก็มองแค่มิติที่ว่าเงินไม่มีในระบบแล้วจะเอาที่ไหนมาให้ชาวบ้านชาวช่องเขามาจับจ่ายหมุนเวียน ตัวกระผมเองเงิน 18000 มีหนี้จ่ายแบงค์เดือนละ 9000 เหลือแค่นั่นทุกวันนี้ก็ต้องประหยัดสุดๆอยู่กินวันละ 150 แค่นั้นเอง(เอาแค่ให้รอดเป็นเดือนไปแค่นั่นเอง).