การปฏิบัติธรรมเป็นไปเพื่อทำลายผู้รู้มิได้ตั้งตนเป็นผู้รู้ ...ขอผู้รู้ช่วยอธิบาย

กราบขอบพระคุณครับ

ผมอยากขอความคิดเห็นจากท่านผู้รู้และผู้ปฏิบัติจริงจังหน่อยครับ ช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผมพยายามปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ แนวทางที่ผมเคยใช้ 1. การกำหนดลมหายใจเข้าออก มีทั้งบริกรรมว่า พุท-โธ /กำหนดว่า เข้าออ

บทนำ หิริ และ โอตตัปปะ เป็นธรรมคู่ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งยวดในพระพุทธศาสนา จนได้รับสมญาว่าเป็น "โลกบาลธรรม" (ธรรมารักษาโลก) ซึ่งเป็นรากฐานของความประพฤติชอบทั้งปวง บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่

สมาธิภาวนา หรือการเจริญสมาธิ เป็นหัวใจสำคัญในการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงแนวทางการพัฒนาสมาธิไว้หลายนัย ซึ่งในสังคีติสูตร (ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค) และสมาธิสูตร (อังคุตตรนิกา

พระปฐมบัญญัติ ๔. อนึ่ง ภิกษุใด ไม่รู้เฉพาะ กล่าวอวดอุตตริมนุสสธรรม อันเป็นความรู้ ความเห็น อย่างประเสริฐ อย่างสามารถ น้อมเข้ามาในตนว่า ข้าพเจ้ารู้อย่างนี้ ข้าพเจ้าเห็นอย่างนี้ ครั้นสมัยอื่นแต่นั้น อั

ของพุทธในเรื่องพิจารณากายสังขาร การเสื่อมสลายของอินทรีธาตุทั้ง 5 ที่ประกอบรวมกันเป็นร่างกายเรา ไม่น่าชื่นชม ไม่น่าพิศสมัย ไม่ควรยึดถือให้เป็นทุกข์ ซึ่งนั่นมันก็จริงมาก เราไม่เถียงในเรื่องนี้ ของคริส

มรดกธรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดประการหนึ่งของท่านพุทธทาส ภิกขุ (พระธรรมโกศาจารย์) คือการตีความหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าให้กลับสู่แก่นแท้ที่สามารถเข้าถึงได้และนำไปปฏิบัติได้จริงในทุกช่วงชีวิตของปุถุชน แนวค

ได้อ่านเจอ เพราะหลงว่ามีรู้จึงรู้ จึงหลงสิ่งรู้ทั้งปวง สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ไม่ใช่รู้แล้วคืออะไร สนใจอยากรู้ค่ะ ขอเป็นอุปมาเปรียบเทียบจะได้เข้าใจค่ะ

บทนำ คำถามที่ว่า "บุคคลกระทำตนและผู้อื่นให้เป็นที่รักได้อย่างไร หรือนำพาตนและผู้อื่นให้ประสบทุกข์ได้อย่างไร" เป็นแก่นแท้ของจริยศาสตร์สากล และเป็นประเด็นสำคัญที่พระพุทธศาสนาในยุคต้นได้ให้คำตอ