เหนื่อยกับการที่ต้องแบกความหวังครอบครัวที่ไม่ใช่เซฟโซน

ขอให้กระทู้นี้สนทนาด้วยความสุภาพ อย่าแซะ อย่าด่ากันเลยนะ อยากถามว่าพู่รู้ไหมว่า ทีมเราไม่ได้มีคิลเลอร์โหดๆ การที่คะแนนอันดับลงมันดิ่งลงเรื่อยๆ มันขึ้นมายากมากนะ ในขณะที่ทีมอื่นแม้แต่ยุโรปเกรดบีก็เก็บ

ทำไมเราถึงคิดว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนที่ดีที่สุดสำหรับเรา เวลาเรามีปัญหาเราไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย เราไม่เคยได้กำลังใจจากครอบครัว เราแทบจะไม่มีความสุขเลยร้องไห้แทบทุกวัน ต้องคอยแบกรับความทุกข์ของคนในค

สวัสดีค่ะเราเคนตั้งกระทู้ไปแล้วรอบนึง ครั้งนี้เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ เรารู้สึกอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ ที่บ้านไม่แคร์ความรู้สึกเราเลยค่ะ เราโคตรเหนื่อย เราบ่นว่าอยากตาย แต่เขาก็ยังด่าเราว่าเราติดได้แค่นี้หรอ

หลังจากขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียนตอนเช้า ขากลับช่วงที่ขับผ่านโรงเรียนอนุบาลชื่อดังประจำจังหวัดฉันจะเห็นภาพเดิมซ้ำๆ เกือบทุกวัน เป็นภาพคุณตาคนหนึ่ง ผมสั้นสีขาวโพลน สายตาดูเหนื่อยล้าแต่อ่อนโยน ตัวไม่ใหญ

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ปี 2 เทอม1 นะคะ เกรดเทอมนี้ค่อนข้างแย่มาก เพราะเทอมที่แล้วเราติด F และเผชิญกับปัญหาที่บ้าน ครอบครัว และโรคซึมเศร้าหนักมาก เทอมที่แล้วตอนขึ้นปี 1 ใหม่ๆทุกอย่างก็ดูเหมือนจะดี เราเ

คือเรากับสามีอยู่ด้วยกันมาครบ 10 ปีแต่เราอยากเลิกกับเขาแล้วไม่อยากอยู่ด้วยแล้วเพราะว่าเราเหนื่อยมาก ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาเขาไม่เคยเป็นผู้นำเลยแต่ก่อนหน้านี้มันก็ยังพอทำเนาไปได้ แต่หลังจากกลับมาอยู่

ขอกำลังใจกับสภาพจิตใจเราตอนนี้หน่อยค่ะ รู้สึกตัวเองไม่มีทีพึ่ง อยู่กับเพื่อนละเหมือนโดนทิ้ง เข้าใจว่าสังคมมหาลัยพอคนเยอะก็เปลี่ยนกลุ่มสนิท หลังๆเริ่มรู้สึกตัวคนเดียว ไม่ได้บอกที่บ้านเพราะรสว่าปัญหาที่

อยากได้คำตอบแบบที่ไม่ด่ากันอะครับ คือส่วนตัวแทบไม่เคยคิดอยากมีลูกเลยการใช้ชีวิตplayboyผมมีความสุขมากควงสาวสวยๆ หุ่นงามๆหลากหลายให้คนอิจฉาเล่น กินอาหารมื้อแพงๆ เที่ยวที่สวยๆสุดprivate จุดชมวิวโรแมนติกส

1.จะเอาแต่ยอดขายเติมของเติมแทบจะไม่มีช่องว่างยังโดนส่วนด่า อาจจะโดนเด้งให้ย้ายร้านหรือปรับลงจาก ผู้การร้านอื่น หรือ ผู้ช่วยลงมาเป็นพนักงานธรรมดา ขนาดออกแจกใบปลิวก็แล้ว โฟนหน้าร้านก็แล้ว ร้านไม่ได้อยุ่