สวัสดีค่ะ ชื่อ อร นะคะ ปัจจุบันอายุ 44 เป็นแอดมินเพจ BearDuck รีวิวอาหารซะส่วนใหญ่ ทำมา 10 ปีกว่าๆ
(ตอนนี้เลิกรับจ้างรีวิวร้านอาหารแล้วค่ะ แต่ยังออกไปกินสตรีทฟู้ด จ่ายเอง รีวิวเองขำๆ บ้าง ชีทเดย์อาทิตย์ละครั้ง)
กระทู้นี้แบ่งเป็น 3 ส่วนใหญ่ๆ
1. ประสบการณ์ลด น้ำหนักแบบ ผิดๆ ถูกๆ ใน 20 ปีที่ผ่านมาเจออะไรบ้าง
2. อาหาร
3. ออกกำลังกาย
ภาพประกอบรวบรวมมากจากคลิป ที่เคยทำเอาไว้เมื่อปีที่แล้ว อาจจะชัดบ้างไม่ชัดบ้างนะคะ
1.ประสบการณ์ลดน้ำหนักผิดๆ ถูกๆ 20 ปีที่ผ่านมาเจออะไรบ้าง
(ยาวมากค่ะ ขอเล่าแบบคร่าวๆ ถ้าไม่สนใจข้ามไปความเห็นที่ 1 ได้เลยนะคะ)
เป็นเด็กอ้วนโดยจิตวิญญาณ กินเก่งตั้งแต่เกิด เคยนอนละเมอว่าหมูปิ้งบินหนีไปแล้ว.. ชอบกินทุกอย่างที่เด็กอ้วนชอบกิน
จนเริ่มโตเข้ามหาวิทยาลัย เริ่มอยากสวย ใช้วิธีอดอาหาร กินยาถ่าย กินยาลดความอ้วน ผอมลงแต่มึน หิวโหย กินนิดเดียวก็อ้วนเท่าเดิม
หาหมอกินยาลดความอ้วนจาก รพ.ชื่อดัง กินแล้วใจสั่นเลยต้องหยุด
วนเวียนอยู่ในความหิวหลายสิบปี อดๆ กินๆ วนไป ช่วงอดกินน้อยมาก ช่วงตบะแตกคือกินแหลก
พีคสุดคือที่ น้ำหนัก 70 เป็นฟรีแลนซ์อยู่บ้าน ไม่ต้องเจอใครแล้วทีนี้กินแหลก
ไม่กล้าไปเจอใครเลย เพื่อนแต่งงาน นัดกินข้าว ไม่ไป เก็บตัว ไม่เข้าสังคม จะออกมาซื้อขนม 7-11 ต้องรอให้มืดก่อน ไม่อยากเจอใคร
นอนตอนหกโมงเช้า ตื่นเที่ยง นั่งวาดรูปเลี้ยงชีพ ฟังเดอะช็อค ส่งงานทางเน็ต
สั่งพิซซ่า ไก่ทอด อย่างเปรม ทำงานอยู่บ้าน ไม่ต้องจ่ายค่าเดินทาง ค่าแต่งตัว เหมือนชีวิตจะดีมีเงินเก็บแต่ในใจมันรู้ว่าผิดปกติ
ไม่มีสังคมแล้ว ไม่มีเพื่อน ไม่มีแฟน ตัดขาดทุกอย่าง คิดว่าจะต้องอยู่แบบนั้นไปตลอดแล้ว
ชีวิตเปลี่ยนเพราะงานอาสา
รับงานอาสาถอดเทปธรรมะของท่านพุทธทาส ทำไปทำมาสบายใจ ทำเรื่อยๆ จนได้ข่าวว่าโครงการบวชสำหรับผู้หญิง 3 เดือนที่
ธรรมมาศรมธรรมมาตา สวนโมกข์ สุราษฎร์
ได้สวดมนต์ นั่งสมาธิ เล่นโยคะ เรียนธรรมะ กินผักที่ปลูกในวัด น้ำหนักลด 10 โล เหมือนได้เกิดใหม่
กลับจากบวช มีสติสมาธิมากขึ้น แต่ยังออกกำลังกายผิดวิธี เน้นคาร์ดิโออย่างเดียว ไม่กล้ากินเยอะ กินแต่ผักหญ้า
จนมาได้แต่งงาน โดนสามีลากมาออกกำลังกายตามยูทูป ที่มีทั้งคาร์ดิโอ และ บอดี้เวท จนน้ำหนักค่อยๆ ลง และมีกล้ามเนื้อช่วยทำให้ไม่โยโย่
ทำต่อเนื่องจนลดจาก 70 กก. มาถึง 55 กก. ใช้เวลา 1 ปีกว่าๆ
ระหว่างลดน้ำหนัก เป็นช่วงที่เริ่มอาชีพ Food Blogger แบบไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ทำมันเรื่อยมา
ออกไปรีวิว 3-4 วัน กินหนักจริงๆ 2 วัน
วันไหนอยู่บ้าน ทำกับข้าวกินเอง คุมอาหาร ออกกำลังสม่ำเสมอ
กินดุที่สุดในชีวิตคือ 30 ร้าน 5 วันติด กินจนอ้วก เครียดจนเป็นผื่นภูมิแพ้ผิวหนัง ตอนนั้นคิดว่าไหว แต่ไม่รู้ตัวเองว่าไม่ไหว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ใส่ข้อความ
ช่วงโควิด เกิดอาการ Binge Eating Disorder คือ กินเยอะผิดปกติ
กินหมูสามชั้นทีละกิโล ขนมปังขาวทีละครึ่งแถว แอบกิน รีบกิน กลัวคนมาเห็น
หงุดหงิดง่าย โมโหร้ายเกินเหตุ เกิดจาดความเครียดที่ต้องลดน้ำหนักตลอดเวลา
ชีวิตวุ่นวายอยู่กับกินๆ ลดๆ กังวลเรื่องรูปร่าง กลัวการถูกทักว่าอ้วน
ต้องค่อยๆ ทำความเข้าใจกับคนใกล้ตัวว่า ขอกินนะ อย่าทักนะ ขอเวลา
สรุปคำสัญสำหรับอร คือ สร้างกล้ามเนื้อค่ะ
นอกจากเลือกกินอาหารที่เน้น ไฟเบอร์ โปรตีนดี เลี่ยงอาหารแปรรูป ลดแป้งขัดขาว และน้ำตาล
ก็คือ ออกกำลังกายให้ครบทั้ง คาร์ดิโอ และบอดี้เวท มาลงรายละเอียดในข้อถัดไปกันค่ะ
ประสบการณ์ลดน้ำหนัก 15 กก. จากนักรีวิวอาหาร อายุ 40+
สวัสดีค่ะ ชื่อ อร นะคะ ปัจจุบันอายุ 44 เป็นแอดมินเพจ BearDuck รีวิวอาหารซะส่วนใหญ่ ทำมา 10 ปีกว่าๆ
(ตอนนี้เลิกรับจ้างรีวิวร้านอาหารแล้วค่ะ แต่ยังออกไปกินสตรีทฟู้ด จ่ายเอง รีวิวเองขำๆ บ้าง ชีทเดย์อาทิตย์ละครั้ง)
กระทู้นี้แบ่งเป็น 3 ส่วนใหญ่ๆ
1. ประสบการณ์ลด น้ำหนักแบบ ผิดๆ ถูกๆ ใน 20 ปีที่ผ่านมาเจออะไรบ้าง
2. อาหาร
3. ออกกำลังกาย
ภาพประกอบรวบรวมมากจากคลิป ที่เคยทำเอาไว้เมื่อปีที่แล้ว อาจจะชัดบ้างไม่ชัดบ้างนะคะ
1.ประสบการณ์ลดน้ำหนักผิดๆ ถูกๆ 20 ปีที่ผ่านมาเจออะไรบ้าง
(ยาวมากค่ะ ขอเล่าแบบคร่าวๆ ถ้าไม่สนใจข้ามไปความเห็นที่ 1 ได้เลยนะคะ)
เป็นเด็กอ้วนโดยจิตวิญญาณ กินเก่งตั้งแต่เกิด เคยนอนละเมอว่าหมูปิ้งบินหนีไปแล้ว.. ชอบกินทุกอย่างที่เด็กอ้วนชอบกิน
จนเริ่มโตเข้ามหาวิทยาลัย เริ่มอยากสวย ใช้วิธีอดอาหาร กินยาถ่าย กินยาลดความอ้วน ผอมลงแต่มึน หิวโหย กินนิดเดียวก็อ้วนเท่าเดิม
หาหมอกินยาลดความอ้วนจาก รพ.ชื่อดัง กินแล้วใจสั่นเลยต้องหยุด
วนเวียนอยู่ในความหิวหลายสิบปี อดๆ กินๆ วนไป ช่วงอดกินน้อยมาก ช่วงตบะแตกคือกินแหลก
พีคสุดคือที่ น้ำหนัก 70 เป็นฟรีแลนซ์อยู่บ้าน ไม่ต้องเจอใครแล้วทีนี้กินแหลก
ไม่กล้าไปเจอใครเลย เพื่อนแต่งงาน นัดกินข้าว ไม่ไป เก็บตัว ไม่เข้าสังคม จะออกมาซื้อขนม 7-11 ต้องรอให้มืดก่อน ไม่อยากเจอใคร
นอนตอนหกโมงเช้า ตื่นเที่ยง นั่งวาดรูปเลี้ยงชีพ ฟังเดอะช็อค ส่งงานทางเน็ต
สั่งพิซซ่า ไก่ทอด อย่างเปรม ทำงานอยู่บ้าน ไม่ต้องจ่ายค่าเดินทาง ค่าแต่งตัว เหมือนชีวิตจะดีมีเงินเก็บแต่ในใจมันรู้ว่าผิดปกติ
ไม่มีสังคมแล้ว ไม่มีเพื่อน ไม่มีแฟน ตัดขาดทุกอย่าง คิดว่าจะต้องอยู่แบบนั้นไปตลอดแล้ว
ชีวิตเปลี่ยนเพราะงานอาสา
รับงานอาสาถอดเทปธรรมะของท่านพุทธทาส ทำไปทำมาสบายใจ ทำเรื่อยๆ จนได้ข่าวว่าโครงการบวชสำหรับผู้หญิง 3 เดือนที่
ธรรมมาศรมธรรมมาตา สวนโมกข์ สุราษฎร์
ได้สวดมนต์ นั่งสมาธิ เล่นโยคะ เรียนธรรมะ กินผักที่ปลูกในวัด น้ำหนักลด 10 โล เหมือนได้เกิดใหม่
กลับจากบวช มีสติสมาธิมากขึ้น แต่ยังออกกำลังกายผิดวิธี เน้นคาร์ดิโออย่างเดียว ไม่กล้ากินเยอะ กินแต่ผักหญ้า
จนมาได้แต่งงาน โดนสามีลากมาออกกำลังกายตามยูทูป ที่มีทั้งคาร์ดิโอ และ บอดี้เวท จนน้ำหนักค่อยๆ ลง และมีกล้ามเนื้อช่วยทำให้ไม่โยโย่
ทำต่อเนื่องจนลดจาก 70 กก. มาถึง 55 กก. ใช้เวลา 1 ปีกว่าๆ
ระหว่างลดน้ำหนัก เป็นช่วงที่เริ่มอาชีพ Food Blogger แบบไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ทำมันเรื่อยมา
ออกไปรีวิว 3-4 วัน กินหนักจริงๆ 2 วัน
วันไหนอยู่บ้าน ทำกับข้าวกินเอง คุมอาหาร ออกกำลังสม่ำเสมอ
กินดุที่สุดในชีวิตคือ 30 ร้าน 5 วันติด กินจนอ้วก เครียดจนเป็นผื่นภูมิแพ้ผิวหนัง ตอนนั้นคิดว่าไหว แต่ไม่รู้ตัวเองว่าไม่ไหว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ช่วงโควิด เกิดอาการ Binge Eating Disorder คือ กินเยอะผิดปกติ
กินหมูสามชั้นทีละกิโล ขนมปังขาวทีละครึ่งแถว แอบกิน รีบกิน กลัวคนมาเห็น
หงุดหงิดง่าย โมโหร้ายเกินเหตุ เกิดจาดความเครียดที่ต้องลดน้ำหนักตลอดเวลา
ชีวิตวุ่นวายอยู่กับกินๆ ลดๆ กังวลเรื่องรูปร่าง กลัวการถูกทักว่าอ้วน
ต้องค่อยๆ ทำความเข้าใจกับคนใกล้ตัวว่า ขอกินนะ อย่าทักนะ ขอเวลา
นอกจากเลือกกินอาหารที่เน้น ไฟเบอร์ โปรตีนดี เลี่ยงอาหารแปรรูป ลดแป้งขัดขาว และน้ำตาล
ก็คือ ออกกำลังกายให้ครบทั้ง คาร์ดิโอ และบอดี้เวท มาลงรายละเอียดในข้อถัดไปกันค่ะ